الْأَعْرابُ أَشَدُّ کُفْراً وَ نِفاقاً توبه97 به ابجد 22شیطان22عمر22ابابکر22بدبختی22مقصر22دشمن اسلام22عمر 22ابابکر22گنده لات22شرور22نابکار22قلدر22منافقان22 مجرمان22شیطان22عمر 22ابابکر22سست ایمان22عمر22گنده لات 22شرور 22نابکار22قلدر22نابحقه22 ناخلفه22درآتشه22دوزخه 22نابکار22دینها22دروغ22کلک22نیرنگ22 مکارا 22روباه22لواط22 ایدز22فاحشه22تباهی22بدیها22آلوده22 عمر22شیطان22 ابابکر 22 بدبختی 22ابوبکر رکب وبا دوسال خلافت نکرده از دنیا رفت و آرزوی خلافت را به گور بردسیاهی لشگر نیاید به کار که یک مرد جنگی به از صد هزار ظالم 971 - 430 مقصر= 541 عمر ابوبکر541 فتنه ها 541 کافر پلید دین اسلام 541 مجرمین بدین اسلام 541 دشمنه اسلامی 541 مرگ کافر 541 ابوبکر دوسال خلافت نکرده از دنیا رفت و آرزوی خلافت را به گور برد همه ناحقها دوسال خلافت نکرده از دنیا می روند قتی سلاح را از بسیجی بگیری مجبور است با قلم جهاد کند {مداد العلماء افضل من دماء شهداء} نساء 44 کسی که دانای بقرآن است ولی خریدار ظلالت می خواهند اهل ایمان را نیز گمراه کنند خوارج حافظ قرآن و نماز بودند و همیشه هستند چون ولایت حق555-541 فتنه ها = 14 معصوم نمی شناسند اهل شیطانند{ تنها راه نجات دین اسلام }1312-1202 سه خلیفه = 110 علی 110دین الهی110 جلوه الله 110 حامیان 110 دین الهی110 نگین دین الهی 110ماه دین110علی110ولی دین 110«إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا الَّذينَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤتُونَ الزَّكاةَ وَ هُم راكِعُونَ» (المائده آیه - 55+55=110 دین الهی 110 ) علی 110پلیسی110نامت صدو ده یا علی حقا پلیس عالمی پلیس110شیعه یعنی مذهب الله محمد 110 وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت و يطهركم تطهيرا اگر مذهب شما حق میباشد لطفایک آیه از قرآن نام مذهبتان بیاورید

باسه کلمه پروردگارت پیامبرت دینت امامت را ثابت کن به ابجددین 64 الله محمدعلی64دین64جانشین محمد علی64 نماینده غدیری64راه الله منصب الله64اصل ولایت امامتی64 با جانشین اصلی محمد64باسه کلمه پروردگارت پیامبرت دینت امامت را ثابت کن به ابجددین 64 الله محمدعلی64دین64جانشین محمد علی64 عترت رسول الله 64حکم الله علی64 رئیس بدین الله64 خاندان امامت و نبوت بدین الله 64 مقتدای دین عالم64 هدایت دین حق اسلام 64الله محمد علی64 راه الله منصب الله64 اصل ولایت امامتی 64 فضیلت دین اسلام64 صاحب خلافت دین 64تنها برگزیده دین64 الله محمد علی 64 یا علی فاطمه 64 یا رهبر اصلی جهان 64 یااصل دین حق اسلام64 یا خط مستقیم الله 64 اصل اسلام یا اصل قرآن 64 یا پیشوای انبیاء 64 یا پیشوار مسلمین 64یا علی فاطمه 64 یا اصل دین مقدس اسلام 64 یا مذهب الله محمد 64 بااسلام واقعی الله 64تنها برگزیده دین 64 صاحب خلافت دین 64 سالار انبیاء الهی 64 جانشین بدین محمد64 حکم الله علی 64علی ولی الله64علی جانشین محمد 64 اصل اسلام ارباب بجهان اسلام64 یا اصل اسلام اصل قرآن 64یا مسیر جاده الله 64 علی جانشین محمد 64یا اصل دین واقعی اسلام64 مولای جهان علی 64یا خط مستقیم الله 64 امام دین اسلام علی 64 یا مذهب الله محمد64 مقتدای دین عالم64 امام حق دین مسلمین64شاه مردان علی64اصل صاحب دین الله64 یا پیشوای مسلمین 64مقتدای دین عالم64 یا آل طاها آل یاسین 64 نماینده غدیری64راه الله منصب الله64اصل ولایت امامتی64 با جانشین اصلی محمد64 دست حق بیعت الله 64 بسیجی لشگر مخلص خداست 64دین 64 الله محمد علی 64
دست حق بیعت الله 64 دین64 +18 الله 18ذالحجه" غدیر خم18+64 الله محمد علی = 82 امام صراط علی حقا نمسکه82امام82 نبوت امامت ولایت فقیه82 استمرار حکومت انبیاء 82تولد مولاء علی در کعبه 13+ 5 تن= 18 الله 18 +64 دین 64 الله محمد علی 64 +18= 82 امام 82 مهدی هم به ابجد کبیر و صغیر میشود 82 +114سوره قرآن = 196 دین اسلام 196امام کل دین 196 اصوله دین 196 دین اسلام 196 ضرب 14 معصوم در خودش میشود 196به ابجدالله66علی ولی الله66 مسیرالله علی66 دست بحق بیعت الله66 علی ولی الله 66عالی ترین مذهب 66هدف بعثت انبیاء 66 وعده خدا نزدیک است66 یاابا صالح المهدی66 به ابجد کلمه الله 41+25 اصل اسلام شیعه = 66 الله 66+66= 132 اسلام 132قلب 132 اسلام 132 امام کل 132 بدین الله 132+64 دین 64 الله محمد علی = 196 دین اسلام 196 امام کل دین 196 کلید اسلام 196ضرب 14 معصوم در خودش میشود 196 دین اسلام 196 کلید دین 196 منظور 14 معصوم خانواده محترم رسول خدا را 14 معصوم کلید اسلام 196 دین اسلام 196 میگویندپذیرفتن آیات حق قرآن سخت نیست افتخار است به ابجد مهدی 59 وحدت کل جهان اسلام59 پذیرش اسلام ناب محمد 59 منطق بدین الله59 امام دین برحق جهان 59 امام بدین واقعی59 آخرین امام دین اسلام59 پیامبر اکرم (صلى الله عليه و آله) فرمودند: إن وليتموا علياً و ما أراكم فاعلين تجدوه هاديا مهديا يهدي بكم السبيل المستقيم. اگر علي را خليفه خويش قرار دهيد، گرچه مي‌دانم نمي‌كنيد، همه شما را به ساحل نجات و سرمنزل مراد خواهد رساند. مسند احمد بن حنبل، ج1، ص109 ـ الإصابة لإبن حجر، ج4، ص468 ـ شواهد التنزيل للحاكم الحسكاني، ج1، ص82 ـ تفسير الآلوسي، ج6، ص170 ـ تاريخ مدينة دمشق لإبن عساكر، ج42، ص420 ـ أسد الغابة لإبن الأثير، ج4، ص31 ـ ميزان الإعتدال الذهبي، ج3، ص363 ـ البداية و النهاية لإبن كثير، ج7، ص397 باسه کلمه پروردگارت پیامبرت دینت امامت را ثابت کن به ابجد64 دین64 الله محمدعلی64 دین64 الله محمد علی64 جانشین محمد علی64 راه الله منصب الله64اصل ولایت امامتی64 با جانشین اصلی محمد64کلید بدین الله64تنها برگزیده دین64 الله محمد علی64تنها برگزیده دین 64نماینده واقعی دین الله 64 نشانه دین محمد 64دین64 +18 الله 18ذالحجه"غدیرخم =82 امام82صراط علی حقا نمسکه82 امام 82نبوت امامت ولایت فقیه82استمرار حکومت انبیاء82دین مذهب واقعی محمد 82تولد مولاء علی در کعبه 13+ 5 تن= 18 الله 18 +64 دین 64 الله محمد علی 64 +18= 82 امام 82 مهدی هم به ابجد کبیر و صغیر میشود 82 +114سوره قرآن = 196 دین اسلام 196امام کل دین 196 اصوله دین 196 دین اسلام 196 ضرب 14 معصوم در خودش میشود 196به ابجدالله66علی ولی الله66 مسیرالله علی 66علی ولی الله 66عالی ترین مذهب 66هدف بعثت انبیاء 66 وعده خدا نزدیک است66 یاابا صالح المهدی66 پذیرفتن آیات حق قرآن سخت نیست افتخار است به ابجد مهدی59دین الله اصل اسلام 59دین واقعی اسلام59 مهدی 59 وحدت کل جهان اسلام59 پذیرش اسلام ناب محمد 59 منطق بدین الله59 امام دین برحق جهان 59 فرقه دین الله 59 با معیاره الله 59 راهنمای دین اسلام 59اصول دین حق اسلام 59 راه الله اسلام قرآن 59ره الله امام الله59بنام مقدس الله محمد59 دین واقعی اسلام59دین اصلی محمد59امام دوازده نفر است 59فیلسوف عالم 59امام بدین واقعی59 آخرین امام دین اسلام59 پیامبر اکرم (صلى الله عليه و آله) فرمودند: إن وليتموا علياً و ما أراكم فاعلين تجدوه هاديا مهديا يهدي بكم السبيل المستقيم. اگر علي را خليفه خويش قرار دهيد، گرچه مي‌دانم نمي‌كنيد، همه شما را به ساحل نجات و سرمنزل مراد خواهد رساند. مسند احمد بن حنبل، ج1، ص109 ـ الإصابة لإبن حجر، ج4، ص468 ـ شواهد التنزيل للحاكم الحسكاني، ج1، ص82 ـ تفسير الآلوسي، ج6، ص170 ـ تاريخ مدينة دمشق لإبن عساكر، ج42، ص420 ـ أسد الغابة لإبن الأثير، ج4، ص31 ـ ميزان الإعتدال الذهبي، ج3، ص363 ـ البداية و النهاية لإبن كثير، ج7، ص397
قرآن میفرمایدنامه آنها را به دست راستشان میدهندو به آنها اصحاب یمین درسوره مدثر آیه38و39کل نفس کسبت بما رهینه الااصحاب الیمین همه در قیامت درگرو اعمالشون هستن الا اصحاب یمین.. اصحاب یمین چه کسانی هستن؟؟؟ یمین به ابجد میشه110علی110 یمین 110 ولی دین 110 دین الهی 110 علی110 جلوه الله 110 بحق 110حامیان 110 دین الهی 110 علی 110 میباشد نام علی هم110 پلیسی 110 نمک 110نان جو 110 گندمها ی 110 نمک 110 به نانو نمک مرتضی علی قسم حق با علیست پلیسی 110 نامت صدو ده یا علی حق پلیس عالمی پس معنای آیه این شد پس همه درقیامت در گرو اعمالشون هستند الا شیعیان علی.. حدیث پیامبر ص"علی و شیعیانش رستگارند.. امت بعد از من73فرقه باطل میشود فقط شیعیان علی اهل بهشتند..علی قسیم النار و الجنه علی قسمت کننده جهنم و بهشت است.مام باقر(ع):دین، همان دوست داشتن است و دوست داشتن، همان دین. 【" الدین هو الحب و الحب هو الدین".◄محاسن، ج1،ص263 حروف ابجد بر دو نوع صغیر و کبیر می باشد .

(الف =1 )،(ب = 2 ) ، ( ج = 3 ) ، ( د = 4 ) ، (ه = 5 ) ، ( و = 6 ) ، ( ز = 7 ) ، ( ح = 8 ) ، ( ط = 9 ) ، ( ی = 10 ) ، ( ک = 8 ) ، ( ل = 6 ) ، ( م = 4 ) ، ( ن = 2 ) ، ( س = ساقط ) ، ( ع = 10 ) ، ( ف = 8 ) ، ( ص = 6 ) ، ( ق = 4 ) ، ( ر = 8 ) ، ( ش = ساقط ) ، ( ت = 4 ) ، ( ث = 8 ) ، ( خ = ساقط ) ، ( ذ = 4 ) ، ( ض = 8 ) ، ( ظ = ساقط ) ، ( غ = 4 ) .

(الف =1 )،(ب = 2 ) ، ( ج = 3 ) ، ( د = 4 ) ، (ه = 5 ) ، ( و = 6 ) ، ( ز = 7 ) ، ( ح = 8 ) ، ( ط = 9 ) ، ( ی = 10 ) ،( ک = 20 ) ،( ل =30 ) ، ( م = 40 ) ، ( ن = 50 ) ، ( س = 60 ) ، ( ع = 70 ) ، ( ف = 80 ) ، ( ص = 90 ) ، ( ق = 100 ) ، ( ر = 200 ) ، ( ش = 300 ) ، ( ت = 400 ) ، ( ث = 500 ) ، ( خ = 600 ) ، ( ذ = 700 ) ، ( ض = 800 ) ، ( ظ = 900 ) ، ( غ = 1000 ) .

باید به عرض برسانم که تنها حروف ابجد از جمله خواصی بسیار دارد ، که اکنون به طور خلاصه گفته می شود .پیامبر فرمود فقط یک فرقه اهل نجات است به ابجد فرقه 25 شیعه25 ارباب جهان25شاه مردان25

اولین25کعبه25اصل اسلام25شیعه25انسان کامل 25انسان نمونه25دین آدم 25قرآنی25نفس قرآن 25دل قرآن25آل الله25با آل قرآن25شیعه25 آل الله 25پیامبر فرمود فقط یک فرقه اهل نجات است به ابجدفرقه25شیعه25کعبه25آل الله25 شمس دینه25شمس عالم25دل عاشق25اساس دینه2525اصل اسلام 25بمبارک25گنج قرآنه25یاوره25 قرآنی25شاه مردان 25اساسه ایمان25 پسرانسان25 محشره25اسم اعظمه25 خدایی25 باحقی25 مظلومه 25دلاور25بسیجی25دلاور25 قهرمانا25قهرمان25 مخلصی25جلوه خدا25شاه مردان25گنجه قرآن25اسم اعظمه25بسلطانه25بمهدی25 بسیجی25دلاور25 عدالت25 تقوای25یاور25قرآنی25با آل قرآن25 شیعه 25کعبه25آل الله25جلوه الله25شاه مردان25شوراء 25شیعه25اهل حق25 اصل حق25شمس عالم 25قدرته25 اولین25قدرته25 عالمه 25شیعه 25کعبه25 نام شیعه 5بار مستقیم در قرآن آمده 5ضربدره 5= 25فقط یک فرقه اهل نجات است به ابجد فرقه 25شیعه25آل الله25با آل قرآن 25کعبه25شیعه 25بسیجی25 دلاور 25خدایی25باحقی25نام آدم هم 25 بار در قرآن آمده آدم باش و حق را بپذیر مردی خیلی مردی علی یعنی ......ع.......عالیترین........ل.......لایقترین........ی......یار و یاور محمد (ص) پس معنی اسم علی ع آن است که عالیترین و لایقترین یار و یاور براستی که علی ع عالیترین و لایقترین یار و یاور محمد مصطفی ص بود حسین یعنی .......ح......حادثه ا ی .......س ......سیاهی .......ی .......یادی .......ن........نرود پس حسین یعنی حادثه ای سیاهی است که از یادی نرود براستی حسین و اتفاتی که در صحرای کربلا برای ان بزرگوار افتاده حادثه ای سیاهی است که از یاد هیچکس نمی رود

معنی حسن .......ح........حقش.........س.........سم.........نبود........پس حسن یعنی حقش سم نبود .براستی که امام حسن علی سلام حقش سمی نبود که اسما همسر بی وفایش به ان بزرگوار داد و مسموش کرد

عرش یعنی.....ع.......عظمت........ر.......رب العالمین .........ش........شکر پس عرش یعنی عظمت ربالعالمین را شکر براستی که خدای عظیم آنقدر بزرگ است که ما بندگان باید او را شاکر باشیم نوح نوح یعنی........ن.........نگران...........و.........وقت.........ح.........حادثه ایست.....پس نوح یعنی نگران وقت حادثه ایست براستی که نوح نگران طوفان بوده تا هر چه زودتر کشتی اش را بسازد یتیم یعنی .......ی......یاور.........ت.........تهیدستان ..........ی.......یار .........م......محمد مصطفی پس معنی یتیم یاور تهیدستان یار محمد مصطفی براستی که علی ع یتیم نواز و یاور تهیدستان بود و یار با ارزش محمد مصطفی است پس باید به این باور برسیم که هیچ اسمی رو برای ائمه و اطهار بی حکمت نگذاشتن اینجور فکر نمیکنید الراء رحمت الضاء ضامنش الله رضا یعنی ........ر ...... روزی........ض ..... ضامن........ا ..... اهویی.... پس معنی رضا است که روزی ضامن اهویی براستی که امام رضا ع ضامن آهویی شد و از شکار ش جلوگیری نمودند تا بچه آهویش بی مادر نشود و لقب یا ضامن اهو مختص امام رضا ع شدفاطمه یعنی........ف........فخر........ا.........انسان.......ط .....طاهره.......م.........مومنان.......ه........هست پس فاطمه یعنی فخر انسان طاهره مومنان است براستی که فاطمه س اینگونه هست غدیر یعنی.......غ........غریو (شادی).............د..........دوستان و .........ی.........یاران........ر.........رسول الله پس غدیر یعنی غریو دوستان و یاران رسول الله براستی بعد از اینکه در غدیر خم محمد مصطفی را بعنوان جانشین خو انتخاب نمودند دوستان و یاران رسول خدا از انتخاب بجای رسوالله غرق شادی شدند و دست بیعت بسوی رسول خدا و منتخب آن نبی خدا { علی ع } دادند در روز غدیر خم نور حق پیدا شد وز جهاز اشتران منبری بر پا شد بگرفت محمد چو علی را سر دست سوگند به ذات حق که حق پیدا شد

قربان قرار قرار داد رب العالمین برای ابراهیم نبی و فرزندانش که حج یعنی حج حمد جلال با عظمت بجای آورند تمتع تمامی مردم تمام عمر بجای آورند حج حمدو جلال جبروت جمال حق

قال تعالى ( إن الذين آمنوا وعملوا الصالحات أولئك هم خير البرية ) . لما نزلت هذه الآية قال الرسول لعلي يا علي ( ع ) هم أنت و شيعتك .

والصواعق المحرقة لابن حجر ص 96 ؛ شواهد التنزيل للحاكم الحسكاني ج 2 ، ص 356 - 66 ح 1125 - 1148؛كفاية الطالب للكنجي الشافعي ص 244 و 245 و 246 ؛ المناقب للخوارزمي ص 62 و 187؛ الفصول المهمة لابن الصباغ المالكي ص 107 ؛ ينابيع المودة ـ قندوزي الحنفي ـ ص 62؛ نور الأبصار ص 71 و 102 ؛ الدرالمنثورـ سيوطي ـ ج 6 ، ص 379؛ تفسير الطبري ج 3 ، ص 146؛ تذكرة الخواص لابن الجوزي ص 18؛ فتح القدير للشوكاني ج 5 ، ص 477؛ فرائد السمطين ج 1 ، ص 156 .

زماني که آيه ( إن الذين آمنوا وعملوا الصالحات أولئك هم خير البرية ) نازل شد رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم به علي امير المؤمنين فرمودند : منظور از اين آيه تو و شيعيانت هستيد .

... أمير المؤمنين علي بن أبي طالب قال قال رسول الله ( صلى الله عليه وسلم ) يا علي إذا كان يوم القيامة يخرج قوم من قبورهم لباسهم النور على نجائب من نور أزمتها يواقيت حمر تزفهم الملائكة إلى المحشر فقال علي تبارك الله ما أكرم هؤلاء على الله قال رسول الله ( صلى الله عليه وسلم ) يا علي هم أهل ولايتك وشيعتك ومحبوك يحبونك بحبي ويحبوني بحب الله هم الفائزون يوم القيامة .

تاريخ مدينة دمشق ج42، ص 332،‌ ذيل ترجمه آقا اميرالمؤمنين علي عليه السلام .

امير المؤمنين علي بن أبي طالب عليه السلام فرمود: (روزي) رسول الله صلى الله عليه وآله و سلم به من فرمودند: يا علي زماني که قيامت فرا مي رسد عده اي از قبر هايشان خارج مي شوند که لباسهاي آنها از نور است و بر شتراني از نور سوارند که افسار آن شتران از جنس ياقوت سرخ است ملائکه آنها را تا محشر مشايعت مي کنند ، من عرض کردم تبارک الله چقدر اينها نزد خداوند گرامي هستند ، در اين هنگام رسول خدا صلى الله عليه وآله و سلم فرمودند : آنها کساني هستند که ولايت و امامت تو را پذيرفته اند آنان شيعيان و دوستداران تو هستند ، تو را به خاطر دوستي من دوست داراند و مرا دوست مي دارند زيرا که خداوند را دوست دارند ، آنان در روز قيامت رستگارند .

روى ابن عساكر بإسناده عن جابر بن عبد اللّه، قال: كنّا عند النبي صلى اللّه عليه وسلّم، فأقبل علي بن أبي طالب، فقال رسول اللّه: «قد أتاكم أخي، ثمّ التفت الي‏الكعبة فضربها بيده. ثمّ قال: والذي نفسي بيده، إنّ هذا وشيعته لهم الفائزون يوم القيامة.

ثمّ قال: إنّه أوّلكم إيماناً معي، وأوفاكم بعهد اللّه، وأقومكم بأمر اللّه، وأعدلكم في الرعيّة، وأقسمكم بالسويّة، وأعظمكم عند اللّه مزية». قال: وفي ذلك الوقت نزلت فيه: (إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُوا وَعَمِلُوا الصَّلِحَتِ أُولَئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ). البيّنة:7/98.

كان أصحاب محمد صلى اللّه عليه وسلّم إذا أقبل علي قالوا: قد جاء خير البرية.

تاريخ مدينة دمشق ج42، ص 371،‌ ذيل ترجمه اميرالمؤمنين علي عليه السلام .

ابن عساكر با سند خودش از جابر بن عبد اللّه انصاري نقل مي کند که جابر فرمود: نزد رسول خدا بوديم ( ناگهان ) علي عليه السلام وارد شد ، در اين هنگام رسول خدا فرمودند : برادر شما آمد ، سپس رو به کعبه نمودند و با دستشان به کعبه زدند و فرمودند قسم به خدائي که جانم در دست اوست هر آينه اين مرد و شيعيانش در روز قيامت رستگارند .

سپس رسول خدا فرمودند : علي اولين کسي است که به من ايمان آورده است ، او وفادارترين شما به عهد و پيمان الهي وثابت قدم ترين شمادر اوامر الهي است وعادل ترين شما در برخورد با زير دستان و با انصاف ترين شماست و نزد خدا از همه شما برتر و با فضيلت تر است .

جابر مي گويد :‌ در همين وقت بود که آيه (إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُوا وَعَمِلُوا الصَّلِحَتِ أُولَئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ). در شأن علي عليه السلام نازل شد . و هر وقت علي عليه السلام مي آمد اصحاب رسول مي گفتند بهترين مخلوق خدا آمد .

وعن ابن عباس ( رض ) قال : لما نزلت هذه الآية : ان الذين امنوا وعملوا الصالحات أولئك هم خير البرية قال : لعلي هو أنت وشيعتك تأتي يوم القيامة أنت وشيعتك راضين مرضيين ويأتي عدوك غضبانا مقحمين ...

ابن عباس مي گويد : وقتي آيه (ان الذين امنوا وعملوا الصالحات أولئك هم خير البرية ) نازل شد رسول خدا صلي الله عليه وآله و سلم به علي عليه السلام فرمودند : مراد از آيه تو شيعيانت هستيد روز قيامت تو و شيعيانت مي آييد در حالي که از خداوند راضي هستيد و خداوند هم از شما راضي است و دشمن تو مي آيد در حالي که غضبناک و هلاکت يافته است ...

... عن الشعبي عن علي قال : قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : " أنت وشيعتك في الجنة " .

تاريخ بغداد ج12، ص 284، ذيل ترجمه عصام بن الحكم بن عيسى بن زياد بن عبد الرحمن رقم 6731 .

شعبي از امير المؤمنين علي نقل مي کند که رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند :(اي علي) تو و شيعيانت (روز قيامت ) در بهشت هستيد .

أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال لعلي أنت وشيعتك تردون على الحوض رواة مرويين بيضة وجوهكم وان عدوك يردون على الحوض ظمأ مقمحين .

المعجم الکبير ـ الطبراني ج1، ص 319، حديث 948 ، باب عبيدالله بن أبي رافع عن ابيه .

رسول الله صلى الله عليه وآله و سلم به علي عليه السلام فرمودند : يا علي تو وشيعيانت (روز قيامت) در کنار حوض بر من وارد مي شويد در حالي که سيراب هستيد و صورتهايتان سفيد (و نوراني) است و دشمن تو در کنار حوض بر من وارد مي شود در حالي که تشنه و هلاک شده است .

در منابع اهل سنت حدود چهل روايت به اين مضمون صادر شده است.

اسامي عده اي از صحابه رسول خدا که شيعه بوده اند

ذهبي در ترجمه حجر بن عدي ابن جبلة بن عدي بن ربيعة مي گويد :

وهو حجر الخير ... أبو عبد الرحمن الشهيد . له صحبة ووفادة ... وكان شريفا ، أميرا مطاعا ، أمارا بالمعروف ، مقدما على الانكار ، من شيعة علي رضي الله عنهما .

سير أعلام النبلاء ج 3، ص 463، ذيل ترجمه حجر بن عدي .

او حجر الخير است ( کنايه از خوبي او ) کنيه او أبو عبد الرحمن که شهيد شد . او از صحابه رسول خداست او مردي شريف و اميري اطاعت کننده بود بسيار به معروف امر مي نمود و هميشه در نهي از منکر مقدم بود و او از شيعيان علي ( عليه السلام ) است .

ذهبي در ترجمه سعيد بن وهب الهمداني الخيواني الكوفي مي گويد :

من كبراء شيعة علي ... أسلم في حياة النبي صلى الله عليه وسلم .

سير أعلام النبلاء ج 3، ص180، رقم 70 ، ذيل ترجمه سعيد بن وهب .

او از شيعيان بزرگ علي (عليه السلام) بود... که در زمان حيات پيامبراکرم صلى الله عليه (وآله) وسلم اسلام آورد .

ابن عبدالبر در ترجمه أبو الطفيل الصحابي مي گويد :

أبو الطفيل عامر بن واثلة الكناني .. وقد ذكره ابن أبي خيثمة في شعراء الصحابة... وكان متشيّعاً في علي.

أبو الطفيل عامر بن واثلة الكناني ... ابن أبي خيثمة نام او را در زمره صحابه شاعر ذکر کرده و او از شيعيان علي ( عليه السلام) بود .

وكان سلمان من شيعة على ( عليه السلام ) وخاصته.

سلمان از شيعيان على ( عليه السلام ) و از اصحاب خاص ايشان بود .

مسعودي شافعي در حوادث وفات پيامبراکرم مي گويد :

أن الإمام عليا أقام ومن معه من شيعته في منزله بعد أن تمت البيعة لأبي بكر .

بعد از اينکه بيعت ابوبکر تمام شد امام علي ( عليه السلام ) به همراه شيعيانش در خانه اش تحصن نمود .

تقي الدين سبکي در کتاب الطبقات الشافعية نام شافعي را در زمره علماي شافعي مذهب مي آورد .

الطبقات الشافعية ج3 ، ص 456 و 457 ، رقم 225، چاپ دار احياء الکتب العربية .

كان بين الصحابة حتى في عهد النبي ( صلى الله عليه وآله وسلم ) شيعة لربيبه علي ، منهم : أبو ذر الغفاري ، والمقداد بن الأسود ، وجابر بن عبد الله ، وأبي بن كعب ، وأبو الطفيل عمر بن وائلة ، والعباس بن عبد المطلب وجميع بنيه ، وعمار بن ياسر ، وأبو أيوب الأنصاري.

در ميان صحابه حتي در زمان (حيات) پيامبراکرم عده اي شيعه علي ـ پرورش يافته پيامبرـ بودند که بعضي از آنها عبارتند از : أبو ذر غفاري ، ومقداد بن اسود ، وجابر بن عبد الله ، وأبي بن كعب ، وأبو الطفيل عامر بن وائلة ، وعباس بن عبد المطلب وجميع بنيه ، وعمار بن ياسر ، وأبو أيوب الأنصاري.

عرف جماعة من كبار الصحابة بموالاة علي في عصر رسول الله صلى الله عليه وسلم ، مثل سلمان الفارسي ، القائل : بايعنا رسول الله على النصح للمسلمين ، والائتمام بعلي بن أبي طالب ، والموالاة له ، ومثل أبي سعيد الخدري ... ومثل أبي ذر الغفاري وعمار بن ياسر ، وحذيفة بن اليمان وذي الشهادتين ، وأبي أيوب الأنصاري ، وخالد بن سعيد ، وقيس بن سعد .

در زمان رسول خدا جماعت بزرگي از صحابه به دوستي و پيروي از علي شناخته مي شدند مثل سلمان که مي گفت : ما با رسول خدا بر خيرخواهي مسلمين و پذيرفتن ولايت و امامت علي و دوستي او بيعت نموديم ، و مثل أبي سعيد خدري ... ومثل أبي ذر غفاري وعمار بن ياسر ، وحذيفة بن يمان و ذي الشهادتين ، وأبي أيوب انصاري ، وخالد بن سعيد ، وقيس بن سعد .

وروينا عن نحو عشرين من الصحابة أن أكرم الناس على رسول الله ( صلى الله عليه وآله وسلم ) علي بن أبي طالب.

الفصل في الملل والأهواء والنحل : 3 / 32 (111/4)، وركبت السفينة لمروان خليفات، ص 598.

از حدود بيست نفر از صحابه روايت داريم که گرامي ترين مردم نزد رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم علي بن أبي طالب بود .

ظهور شيعه به روايت علماي اهل سنت

مبدأ دولة الشيعة: اعلم أنّ مبدء هذه الدولة، أنّ أهل البيت لمّا توفي رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلّم كانوا يرون أنّهم أحق بالأمر وأنّ الخلافة لرجالهم دون سواهم من قريش.

وفي قصّة الشورى أنّ جماعة من الصحابة كانوا يتشيعون لعلي ويرون استحقاقه على غيره ولمّا عدل به إلى سواه تأففوا منه وأسفوا له مثل الزبير ومعه عمار بن ياسر والمقداد بن الأسود وغيرهم.

بدان مبدأ تشکيل شيعه اين است که وقتي رسول خدا صلي الله عليه (و آله) و سلم وفات يافتند ، اهل بيت خلافت را حق مُسلَّم خود مي دانستند و معتقد بودند خلافت سزاوار مردان بني هاشم است و ديگر مردان قريش حقي درخلافت ندارند .

در قضيه شوري هم گروهي ازصحابه از شيعيان علي (عليه السلام ) محسوب مي شدندو معتقد بودند غير از علي (عليه السلام ) هيچ کس استحقاق خلافت را ندارد و زماني که خلافت را فردي غير از علي به دست آورد از اين امر اظهار بيزاري نمودند و تأسف خوردند. مثل زبير و عمار بن ياسر و مقداد بن اسود و افراد ديگر .

من الخطأ أن يقال : إن الشيعة ظهرت ولأول مرة عند انشقاق الخوارج . بل كان بدء الشيعة وظهورهم في عصر الرسول ( صلى الله عليه وآله وسلم ) حين أمره الله بإنذار عشيرته في الآية 214 من الشعراء : (وأنذر عشيرتك الأقربين) ولبى النبي فجمع عشيرته في بيته وقال لهم مشيرا إلى علي : هذا أخي ووصيي وخليفتي فيكم فاسمعوا له وأطيعوا.

روح التشيع لعبد الله نعمة : ص 20 عن الجمعيات السرية .

اشتباه است کسي بگويد شيعه اولين بار در زمان ايجاد فتنه خوارج به وجود آمد . بلکه ابتداي ظهور شيعه در زمان حيات و ابتداي بعثت رسول خدا بود ، يعني در آن زماني که خداوند به رسولش امر نمود:( نزديکان خود را ارشاد كن و از عذاب آخرت بترسان )آنگاه پيامبراکرم به نداي حق لبيك گفته و نزديکانشان را در خانه خود جمع نمودند و در حالي که (با دست) به علي عليه السلام اشاره مي نمودند به آنها فرمودند : اين شخص برادر ، وصي و جانشين من پس از من در ميان شماست پس هرچه مي گويد از او بشنويد و اطاعتش کنيد .

الشيعة لقب لقوم كانوا قد ألفوا أمير المؤمنين علي بن أبي طالب - صلوات الله عليه - في حياة رسول الله - صلى الله عليه وسلم - وعرفوا به ، مثل سلمان الفارسي ، وأبي ذر الغفاري ، والمقداد بن الأسود ، وعمار بن ياسر ، وكان يقال لهم شيعة علي ، وأصحاب علي.

كتاب الزينة : 259 تحقيق عبد اللّه سلوم السامرائي، نشأة الشيعة لعبد المنعم داود، ص 65، ط. بغداد 1968، الشيعة في مصر، لصالح الورداني المستبصر، ص 10.

أبو حاتم رازي سهل بن محمد بن عثمان سجستاني از علماء لغت وعلوم قرآني ـ ساكن بصرة ـ (متوفى 205 هجري) در كتابش که الزينة نام دارد مي گويد :

شيعه لقب کساني بود که با أمير المؤمنين علي بن أبي طالب صلوات الله عليه در زمان حيات رسول الله صلى الله عليه (وآله) و سلم الفت داشتند و به محبت علي شناخته مي شدند ، مثل سلمان فارسي ، وأبي ذر غفاري ، ومقداد بن اسود ، وعمار بن ياسر ، وبه آنها شيعه علي ، واصحاب علي مي گفتند .

وكان عامّة المهاجرين وجلّ الأنصار لا يشكّون أنّ عليّاً هو صاحب الأمر بعد رسول‏اللّه‏.

الأخبار الموفّقيات لابن بكار (ت 272): 580، ومثله في تاريخ اليعقوبي: 103/2.

عموم مهاجرين و انصار هيچ گونه شکي نداشتند که بعد از رسول خدا خليفه و صاحب امر علي ( عليه السلام ) است .

عدد ابجد حروف هجا برابر 9 می‌شود که سقف تمام اعداد است و اگر هجاء (یعنی همزه را یک الف حساب کنیم) بگوییم ، عدد ابجدش 10 می‌شود که همان 9 روی 10 یعنی 19 است.

حال اگر عدد ابجد کلمه همزه(=57) را اضافه کنیم به هجا(=9) می‌شود 66 (هجاء=66) برابر با نام زیبای الله _{جلّ‌جلاله}. به ابجد الله 66 به ابجد صغیر اشهد ان محمد رسوالله 66 الله 66

خوب توجه کنید! حروف هجاء در حروف ، اصل و گنج حروف و اعداد است: چنانچه هجا به عدد 9 است و وقتی می‌خواهد خوانده شود می‌گویند: باید هجی شود تا به صورت کلمه درآید و به معنای حقیقی خود نمایان شود. عدد ابجد هجی=18 و برابر با کلمه حی است. که جمع ارقامش 9 می‌شود(9=8+1) پس در واقع این اسرار 2 تا 9 زندگی وجود مبارک خانم زهرا(س) و عدد 99 اسماء الحسنی پروردگارعالم است و به عدد اسرار امیرالمؤمنین علی(ع) که به حروف حم که نوشته شود حامیم(=99) ، به عدد 99 ظاهرمی‌شود.

از حضرت امام حسین(ع) نقل شده است که: مردی یهودی نزد رسول خدا(ص) آمد و گفت: فایده "حروف هجاء" چیست؟ امیرالمؤمنین(ع) در مجلس حاضر بود رسول خدا(ص) فرمود: یا علی(ع) جواب این مرد یهودی را بده و رسول خدا(ص) در حق علی(ع) دعا کرد "اللهمَّ فَقِّههُ و سَدِّدهُ"، امیرالمؤمنین(ع) متوجه مرد یهودی شد و فرمود: هیچ حرفی نیست مگر آنکه اسمی است از اسماء الله عزَّوجلَّ (خواندن آنها سبب اجابت است بشرط خلوص)

1- اَمّا اَلف – (سوره مبارکه بقره آیه 255:"اللهُ لا الهَ اِلّا هُوَ الحَیِّ القیّوم"). الف اشاره است به اینکه خداوند آنستکه هیچ معبودی جز او نیست او زنده و بر پا دارنده است .

2- امّا باء - یعنی خداوند متعال باقیست بعد از فانی شدن جمیع خلایق .

3- امّا تاء - یعنی توّاب است که قبول کنندﺓ توبه بندگانش می‌باشد .

4- ثاء – یعنی خداوند ثابت بوده و هست و خواهد بود (سوره مبارکه ابراهیم آیه27: "یُثَبِّتُ اللهُ الّذینَ آمنوا بِالقولِ الثّابتِ...") (مؤمنین را خداوند به قول ثابت نگه می‌دارد) قول ثابت ؛ کلمه لا اله الّا الله است .

5- امّا جیم – "فَجَلَّ شأنُه و تَقَدَّسَت اسمائُه" (بزرگی و عظمت و جلال و الوهیّت او بالاتر است از اینکه بشر بتواند به او پی ببرد).

6- اما حاء – "فحقَّ"- حی- حلیم (زنده و پاینده و بردبار و حکم کننده بر بندگان است).

7- اما خاء – "فخبیرٌ بِما یَعمَلُ العباد" (با خبر است به آنچه بندگان می‌کنند).

8- واما الدّال - "فَدیّانُ یومِ الدّین" (حکم کننده روز جزاء)

9- و اما الذّال - "َذُوالجَلالِ و الاِکرام" (صاحب تمام جلال‌ها و کرامتهاست )

10- اما راء –" فَرؤُفٌ بِعبادِه" (مهربانست به بندگان خود ) .

11- اما زاء – "فَزَیِّنُ المعبودین"(زیبنده معبودیت است و هر چه جز او پرستش شود عاطل و باطل پرستنده کافر است).

12- اما سین – "فالسمیعُ البصیر" (شنوا و بینا است بر مسموعات و مرئیات همه دانا باشد).

13- اما شین –"فالشّاکِرُ لِعِبادهِ المؤمنین"(از بندگان سپاسگزار خشنود است).

14- و اما الصاد – "فَصادقُ فی وَعدهِ وَ وَعیدُهُ "(در وعده‌اش به مؤمنین به بهشت و بیم دادن او به بدکاران بدوزخ راستگو است).

15- و اما الضّادّ- "فَضارُ النافع "(زیان زننده به کفار و سود دهنده به مؤمنین است).

16- و اما لِطاء – "فالطّاهِرُ المُطهِّر"(از صفات امکانیه ، پاک و از ستم منزه است).

17- و اما الظاء – "المُظهرُ لآیاته"(آشکار کننده آیات قدرت اوست ).

18- و اما عین – "فعالمُ بعبادهِ" ( او به بندگانش داناست).

19- واما غین- "فغیاثَ المستغیثین"( فریادرس فریاد خواهان است ).

20- و اما لِفاء- "فَفالقُ الحبِّ و النَّوی" (شکافنده حبه و دانه است ).

21- و اما قاف – "فقادرُ علی جمیعِ خلقهِ" (بر تمام مخلوقاتش تواناست).

22- و اما لِکاف- "فالکافیَ الّذی لَم یَکن لَهُ کُفُواً احَدٌ و لَم یَلِد و لَم یولَد" (کفایت کننده ایست که برایش کسی همتا نیست و نزاید و زاییده نشده ).

23- و اما الّام- "فَلطیفٌ بعبادهِ" ( ببندگانش مهربان است).

24- و اما میم – "فَمالِک" (مالک همه چیز و پادشاه موجودات است).

25- و اما نون – "فَنَوَّرَ السَّموات و الارضَ بِنورِ عرشهِ"(آسمانها و زمین را به نور عرش خود روشن نموده است).

26-اما واو- "فَواحدُ صَمَد" (او یکی است و صمد ؛ میان پر که از او چیزی بیرون نیاید و به او چیزی فرو نرود).

28- و اما لام – الف "فلا الهَ الّا اللهُ وَحدَهُ لاشریکَ لَه" ( نیست خدایی جز او شریک ندارد).

29- اما یاء- "فیداللهِ باسطهُ علی خلقه" ( دست خدا بر خلقتش باز است . نعمتش همه را فراگرفته).

پس رسول خدا(ص) فرمود این همان سخنی است که خدای عزَّوجلّ برای خود از جمیع خلقش راضی شده است پس آن مرد یهودی اسلام آورد و آن حضرت فرمود: "لکلِّ کتاب صفوهِ و صفوهِ هذالکتابُ حروفِ التهجّی" برای هر کتابی چکیده و صافی است و صافی این کتاب ( قرآن)، حروف هجاء تک تک است.

ابولبید می‌گوید: ابوجعفر امام پنجم(ع) فرمود ، همانا که برای من در حروف مقطعه قرآن ، هر آینه علم زیادی است. خداوند تبارک و تعالی "الم ذالک الکتاب" را نازل کرد، پس محمد (ص) قیام کرد تا نورش آشکار شد و گفتارش ثابت شد. و روزی که متولد شد در واقع از 7103 سال گذشته بود {یعنی از هبوط آدم (ع) شاید 7103 گذشته بوده است} بعد حضرت فرمود روشن نمودن آن ، و بیان نمودن آن در کتاب خدا در حروف مقطعه است زمانیکه آنها را بدون تکرار بشماری و از حروف مقطعه حرفی روزگارش نمی‌گذارد مگر اینکه از بنی هاشم نزد گذشتن آن قیام می‌کند بعد فرمود: الف =1و لام =30 و میم =40 و صاد=90 است (در دایره ابجدی) و این معادل161(=المص) می‌شود، سپس آغاز خروج حسین ابن علی(ع) می‌باشد، "الم" الله پس چون مدت آن برسد از ولد عباس در نزد "المص" قیام کند و قائم ما (عج) در هنگام انقضاء آن قیام کند به "المر" آن را بفهم و بشمار و کتمان کن.

عمار یاسر گوید: شنیدم از رسول خدا(ص) می‌فرمود: "انا اُقاتلُ علی التنزیل و علیٌ یُقاتلُ علی التاویل". من بر تنزیل می‌جنگم و علی بر تاویل می‌جنگد خود حضرت فرمود به پروردگار کعبه عمار راست گفت همانا که این (اسرار و نوشته) نزد من است در هزار کلمه که هر کلمه ، هزار هزار کلمه دیگر پیرو دارد.

ابن عباس گوید بالاترین چیزی که از تفسیر علی ابن ابیطالب(ع) آموختم این بود: "اِنَّ القرانَ اُنزلَ علی سبعهِ احرفٍ ما مِنها .حرفٌ الاّ و لهُ ظهرٌ و بطنٌ و اِنَّ علیاً عَلِمَ الظاهرَ و الباطن" . همانا که قرآن بر هفت حروف نازل شد (بسم الله) از آنها هیچ حرفی نباشد مگر اینکه برایش ظاهریست و باطنی که علی(ع) ظاهر و باطن آن را می‌داند. {و شما ای عاشقان علی(ع) اسرار را در" ع، ل، ی" و عدد 110 و 120 او بجویید}.

حضرت سجاد (ع) در دعای 28 بند 10 صحیفه خود می‌فرماید: "و ایّاکَ ندایی لکَ یا الهی وحدانیّهُ العددی و ملکه الصّمد و فضیله الحولِ و القوه"."تنها تو محل ندای من هستی فقط تو را ندا می‌کنم برای توست ای معبود، یکتایی عدد و پادشاهی قدرت صمدیّت و زیادی و برتری گردش و نیرو" .

در معانی الاخبار(ص 20) در حروف مقطعه روایت مفصّلی از امام صادق(ع) آمده است (برخی از مضامین را ذکر می‌کنیم): چون رسول خدا(ص) به مدینه آمد و سوره بقره نازل شد، یهود گفتند: "الم" اگر از قرآن محمد(ص) است ، مدت ملک او 71 سال است چون(الم:) ا =1، ل=30 و م=40 است پس جماعتی از یهود نزد رسول الله(ص) آمدند و خواستند با حضرت مناظره کنند. رسول خدا امیرالمؤمنین (ع) را تولیت داد تا با ایشان مناظره نماید. حضرت حاضر شد یهود حرف خود را گفتند حضرت فرمودند پس با "المص" چه خواهید کرد آن نیز از قرآن است یهود گفتند این سنگین‌تر است زیرا (المص=161 می‌شود) و حضرت فرمودند پس با "الر" چه خواهید گفت، یهود گفتند این سنگین‌تر است و عددش بیشتر (الر=231) حضرت گفت پس در"المر" چه خواهید گفت اینهم در قرآن است و بر رسول خدا نازل شده است گفتند این سنگین‌تر و عددش (المر271) است حضرت فرمود اکنون بگویید مدت ملک رسول خدا یکی از این فواتح سُوَر است یا مجموع آنها است یهود حیران شدند. بعضی گفتند یکی از این مذکورات است و برخی گفتند نه بلکه مجموع مراد است و آن مدت (734) سالست و بعد از آن سلطنت به یهود منتقل می‌شود حضرت فرمود این سخن را از کتاب آسمانی می‌گویید یا از پیش خود افتراء می‌کنید؟ گفتند: از پیش خود. حضرت فرمود: دلیل صحت افتراء شما چیست؟ گفتند به حساب جمل است.

حضرت فرمود : چگونه با حساب جمل به مقصود شما این حروف دلالت دارد اگر کسی گوید این حروف با این عدد ، هرگز دلالت ندارد که مدت ملک رسول خدا اینقدر باشد . ولی دلالت دارد که برای شما هر یک از شما به عدد این حروف لعنت شدید است یا به عدد این حروف برای ما و شما دنانیر و دراهم است یهود از جواب عاجز شدند، و گفتند: یا ابالحسن(ع) منصوص نیست در "الم و المص و الر و المر" بزرگ آنها گفت: یا علی شاد نباش که ما را از جواب عاجز کردی و برای صحت قول نتوانستیم حجتی بیاوریم شما هم برای مدعای خود برهانی نداری فقط عجز ما را جواب حجت خود قراردادی. حضرت فرمود ما از راه بیّنه و معجزه باهره وارد می‌شویم. پس حضرت به شتران یهود توجه نمود و ندا کرد، شتران شهادت دهید به نبوت سیّد انبیاء و امام و وصی او. تمام شتران به سخن آمدند گفتند: راست گفتی ای وصیّ رسول خدا(ص) ، این جماعت یهود دروغ گفتند. دوباره امیرالمؤمنین به لباس‌هایی که در تن یهود بودند رو کرد فرمود: ای لباس‌های تن این جماعت گواهی دهید، لباس‌ها به سخن آمدند گفتند: راست گفتی ما شهادت می‌دهیم حقیقتاً محمّد(ص) رسول خدا و تو یا علی(ع) وصی او باشی هر قدمی که محمد(ص) در مکرمت برداشته تو بجای آن به مکرمت قدم برداشتی و شما دو برادر هستید که از اشعه انوار الوهیّت بوجود آمده‌اید و در این دنیا دو قسمت شدید و در جمیع فضایل یکی هستید مگر نبوت، که در او شریکی نیست زیرا بعد از او پیغمبری نیست. این وقت جماعت یهود لال شدند و بعضی ایمان آوردند و بعضی بر کفر خود ماندند و علم حروف در جناب عیسی خواهد آمد.

امام صادق(ع) فرمود : بزودی در مسجد شما یعنی مکه ، سیصد و سیزده نفر آیند. اهل مکه می‌دانند که اینان از پدران و اجداد آنها زاییده نشده‌اند،" علیهمُ السُّیوفُ علی کلِّ سَیفٍ کلمهٌ تَفتِحُ الفَ کلمهٍ طَلَعَتِ الّریحُ فَتُنادی بِکُلِّ وادٍ هذاالمهدی یَقضی بِقَضآءِ آلِ داود و لا یُسئَلُ علیهِ بَیِّنهُ".برآنان شمشیرها (اسلحه‌ها) آویخته بر هر شمشیری کلمه‌ای است که هزار کلمه باز می‌کند باد می‌وزد (و بر می‌انگیزد) پس به هر وادی ندا می‌کند این مهدی(ع) است که به قضاوت آل داود قضاوت می‌کند و بر او بینه و برهانی سؤال نمی‌شود (در آن کلمه‌ها اسرار جهانست).

در تفسیر روح البیان، ابن مسعود روایت می‌کند که حضرت رسول(ص) فرمود: "من قرا حرفا من کتاب الله فله حسنة و الحسنة بعشر امثالها" . هر کسی حرفی از کتاب خدا را بخواند پس برایش حسنه باشد و حسنه به ده برابر اجر دارد. به جهت اینکه در آیه دیگر فرمود: "من جاء بالحسنة فله عشر امثالها". هر کس حسنه‌ای آورد پس برایش ده مانند آن باشد در این صورت کلمه "الم" سه حرف است به هر حرفی ده حسنه ، پس الم ، 30 حسنه دارد. (به عدد 30 جزء قرآن است!)

بنده می‌گویم حروف لفضی آنها که هر کدام سه حرف است می‌شود 9 حرف یعنی (الف و لام و میم) عدد ابجدی آن(الم=) 71 و عدد بسطی آنها (الف+لام+میم=) 272 می‌باشد پس ثواب لفضی آن سه 90 حسنه و ثواب به عدد ابجدی ؛ 710 حسنه و به عدد بسطی آن ؛ 2720 حسنه دارد . اگر ما به زبر و بینه آنها برسیم از حد بیرون می‌شویم. حال ای خواننده عزیز! همانطور که گفته شد در مورد حروف نمی‌توان وصفیات و احادیث و تمام مدارک را جمع آوری کرد. اما این حقیر به قدری که حوصله خواننده باشد این احادیث و اقوال را جمع آوری کرده‌ام تا در آن بیشتر بیندیشید و اهمیت این علم بزرگ و اثباتش را بدانید.

حروف از نظر طبیعت وجودی و از نظر جایگاه در طبیعت به 4 دسته 7 تایی تقسیم می‌شوند:

1-حروف "ا، ه، ط، م، ف، ش، ذ" : دسته آتشی(ناریه) یا نورانی هستند و طبیعت آتشی-مشرقی دارند.

2- حروف "ب، و، ی، ن، ص، ت، ض" : دسته حروف هواییه یا بادی هستند و طبیعت خاکی-جنوبی دارند.

3- حروف "ج، ز، ک، س، ق، ث، ظ" : دسته حروف آبی یا ماییه هستند و طبیعت بادی- مغربی دارند.

4- حروف "د، ح، ل، ع، ر، خ، غ" : دسته حروف ترابیه یا خاکی هستند و طبیعت آبی-شمالی دارند.

حروف خود "ملکوتی" دارند و برهمین وجود، همه زنده هستند و دارای شکل و محتوا و معنا و عمق بسیار که هر یک عالمی می‌شوند. وسیع، زیرا سعه وجودی حروف خود، خورشیدی است که ملکات و مفاهیم آن جلوه‌ها و مدارهای آن است و سیارات آن ، کلمات می‌باشند!

موکّلین حروف: بدان که حرف به منزله جسم و موکل آن جن است، و عدد زُبُر آن مانند جان است و موکلش، ملک سُفلیت است و عدد بینه حروف ، نفس است و آن ملک عُلوی است. و چنین‌اند کلمه و کلام و هر یک یا خیر است یا شر و در خیر، موکلین از ملائکه خیر برند و می‌بخشند و در کلام شر، چون جن ذاتاً شریر است و همواره می‌آزارد. فلذا "نص" در استعاذه آمده که حکیم در ادای کلام حکیم می‌گوید: "اعوذ بالله من الشیطان الرجیم"0

یک اسم ، چند موکل دارد. باید به حرف اول و آخر آن بیشتر توجه داشت.

نکته‌ای درباره عدد خلقت حضرت آدم(ع) و حوا(س) به حروف ابجد

خواندیم که سقف اعداد تا 9 بود و حروف هم در شمارش ابجدی در 10 حرف ، اعدادش ثابت(عدد و جایگاه حروف با هم برابر است) و 1 تا 10 را مشخص می‌کند. و تمام پایه‌ی معانی و جان خلقت جسمانی از این گنجِ 10 به حروف و 9 به عدد است! چنانچه قرآن عزیز هم که به کلام مبارک پیامبر_(ص) همه‌ی محتوای قرآن در سوره مبارکه حمد و همه در 19 حرفِ بسم الله الرحمن الرحیم جمع است... . از این 19 حرف ؛ 10 حرف بدون تکرار و 9 حرف تکرار شده است و این ، اسرارِ 9 عدد و 10 حرف است! که جسم و روح در بسم الله الرحمن الرحیم ، در صورت مبارک انسان کامل و در وجه جان قرآن کامل است.

و درواقع باطن تولدی را پروردگار عالم بصورت معجزه ظاهر کرده است ؛ که خداوند اعجازش را به صد و بیست و چهارهزارمین پیامبر که خودش کلمة الله است ، ظاهر می‌کند. پس اگر دقت کنید این 9 عدد ، منطبق بر 9 حرف است که در مجموع تولد عدد 10 (عشر) را ظاهر می‌کند. چنانچه تمام عالم می‌شود : کلّ یوم عاشورا و کلّ ارض کربلا.

پس از مجموع عدد 1 تا 9 ، عدد 45 بدست می‌آید که برابر اسم مبارک آدم(ع) است.(45=9+8+...+2+1)

و اگر حروف "ا ب ج د ه و ز ح ط ی" را بنویسیم ؛ 5 حرف ، عددشان فرد و 4 حرف ، عددشان زوج است که وقتی این اعداد را در لوح بنویسیم ، در 3 مثلث ظاهر می‌شود ( که دنیا به عدد سه و انسان به سه بُعدِ عددی تعریف می‌شود). درواقع از سه طرف طولی ، عرضی و ارتفاعی ، جمع اعداد حروفِ این لوح 15 می‌شود که برابر با عدد اسم حوا(س) است.

اما لوح وقتی کامل می‌شود که در وسط ، حرفِ ه را بگذاریم (آنگاه از همه طرف جمع اعداد 15 می‌شود) و حرفِ ه ، حکم قلبِ وجود الواح را داراست. عدد ابجد حرف ه=5 است که اسرار وجود مبارک پنج تن _{صلوات الله علیهم اجمعین} و مخصوص در بطن اباعبدالله الحسین(ع) که پنجمین معصوم است ، 9 ذریه مطهر است که در جمع 9و 5 می‌شود 14 که همه گنج وجود 14 معصوم_{صلوات الله علیهم اجمعین} است. در ضمن اباعبدالله الحسین(ع) ؛ قلب کننده همه‌ی زمان‌ها و قلب کننده همه‌ی انسان‌ها از حیوانیت به طهارت انسانیت و در نهایت ، کمال آدمیت آست ! و قلب به عنوان احیا کننده عالم به ظهور قلب به میم یعنی عدد 40 ؛ اربعین و طهارت است.فقط شهید در میدان جنگ (در راه خدا) است که خون و پوست و لباسش همه ، طاهر می‌شود.

این گنج به سه وجود مطهر، در بین معصومین _{صلوات الله علیهم اجمعین} ظاهر شده است: امام حسین(ع) ، خانم فاطمه زهرا(س) و حضرت مهدی(عج) :

1)آیا امام حسین(ع) ، سومین امام نیستند؟ پس ابعاد سه گانه عالم دنیا در چرخش خون پاک ثاراللهی‌اش ، قلب به میم می‌شود.

2)آیا امام حسین(ع) پنجمین معصوم به عنوان مظهر عدد 5 که خامس آل عباست(ص) و از حروف ، مظهر حرفِ هاء که طبیعت این حرف ؛ بادی و خشک است(جایگاه کربلا و عطش) ، نیستند؟

3)آیا امام حسین(ع) به عدد 10 متولد نشدند؟یک خودش +9 ذریه نورانی در بطنش که در مجموع عدد 10 بعنوان گنج عشر و حقیقت تولد واقعی انسانیت است. درواقع ایشان مظهر عدد گنج 5 (پنجمین معصوم) روی عدد 10 (حقیقت‌های وجودی خودش) است که می‌شود 15 (15= 5+10)!

عدد 15 از جمع اعداد 1 تا 5 بدست می‌آید و برابر جایگاه عددی حرفِ س است که اگر ح ابتدای نام مبارک حسین(ع) را برداریم ، سین می‌ماند.این حرف ، پانزدهمین حرف در حروف الفبای ابجدی است که میزان حروف و درواقع قلب حروف و در قرآن عزیز ؛ قلب قرآن است.پس عدد 15 ، مظهر اسرار و گنج الهی است.

1)وجود مبارکِ سیدة النساءالعالمین ؛ قلبِ وجود مطهر اهل بیت پیامبر(ص) است . چنانچه تنها وجودی است که 9 اسم تسعه اعظم دارد که 2 نام مبارکش آسمانی { منصوره و زهرا} و 7 نام مبارکش زمینی است. و نام مبارکش که از نام خداوند برایشان جلوه کرده ؛ فاطمه(س) می‌باشد که تنها اسمی است در معصومین(ص) که 5 حرف دارد. و همانطورکه در حدیث کسا می‌خوانیم ، در بیت آل الله ، خانم به این عظمت تعریف می‌شود:

هم فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها ؛ فاطمه(س) است و پدر فاطمه(س) ، فاطمه(س) است و شوهر فاطمه(س) ، فاطمه(س) است و پسران فاطمه(س). خانم تنها کسی است که قبل از خلقتش در عالم اسرار ، پروردگار عالم وجود مبارکش را امتحان فرمود.در زیارت خانم می‌خوانیم : السلام علیک یا ممتحنة امتحنکِ الله الذی خلقکِ قبل ان یخلقک فوجدک لما امتحنکِ صابرة... .(پس خداوند فرموده که او را در امتحان ، صابره یافتم).

عدد ترتیب نزول سوره مبارکه کوثر به قلب مطهر پیامبر(ص) 15 است.و همانطورکه بیان شد15 ، برابر با جایگاه عددی حرفِ س است و خانم فاطمه(س) ؛ اُمّ السین است و قرآن کریم به حرفِ س که عدد ابجدش 60 است تمام می‌شود و عدد 60 برابر با عدد ابجد نام مبارک ام ابیها است (15=س=60=ام ابیها) . و اوست که در بیت نورانی‌اش ، امّ ابیها خوانده شده و او صاحب بیت انوار مقدس پنج تن _{صلوات الله علیهم اجمعین} است و در عالم بالا جمع کننده عدد 1 تا 5 می‌باشد که 15=5+4+3+2+1 و عدد 15 برابر با اسم مبارک حوا است و خانم ، حوای روحانی است.

2)ایشان در خلقت نوری ، مرتبه سومین وجود مبارک را دارد. و درواقع عدد سه در حروف از جمع عدد الف ؛ وجود مبارک پیامبر(ص) و با ؛ وجود مبارک امیرالمؤمنین علی(ع) ، به ظهور آب که عدد 1 و 2 آن با هم جمع می‌شود و حرف ج به عدد 3 ظاهر می‌شود که عدد 3 ، عالم خلقت را جان می‌بخشد و جهان ظهور پیدا می‌کند.آب به عربی ، ماء خوانده می‌شود که همان حروف اُم است(بدون درنظرگرفتن همزه ؛ ما--- اُم) و خداوند متعال در آیه 30 سوره مبارکه انبیا می‌فرماید: و جعلنا مِن الماء کلّ شیء حی . و خانم ، ریشه و مظهر کلمه‌ی حی پروردگار عالم است. که سنّ مبارکش 18 سال ؛ برابر با عدد کلمه حی و زندگی مبارکش 2 تا 9 سال است که بلوغ کامل عددی را در تمام طول دنیا و آخرت آباد کرده است به سبزی حسن(ع) و گل و میوه‌اش ؛ حسین(ع) و ذریه‌های معصوم اباعبدالله الحسین_{صلوات الله علیهم اجمعین .}

3)ایشان تنها کسی است که در دنیا حامل گنج عشر یعنی عدد 10 است{زمانیکه وجود مبارکش حامل وجود امام حسین(ع) بود}. درواقع عدد 15 درعالم دنیا به مظهریت 5 روی 10 و جایگاه حرف س و قلب کننده عالم به ظاهر و باطن وجود مبارکش در دنیا جلوه کرده است و سرّ وجودش به فرزندش اباعبدالله الحسین(ع) افشاشده‌است. عدد ابجد نام زیبای فاطمه (س) برابر 135 است که می‌شود 9 تا 15 تا ! پس ایشان ، سیدة النساء العالمین است.

1) ایشان نهمین فرزند از پنجمین معصوم { امام حسین(ع)} است که درجمع 14 می‌شود (14=5+9) ؛ هم ایشان چهاردهمین معصوم(ص) است و هم عدد ابجد نام مبارکش مهدی_(عج)=59 است که همان 5 و 9 و در جمع 14 است. و مهدی(عج)، ظرف هدایت تمام اهل عالم و گشاینده باب الفتوح هدایت به رضوان الهی در دنیا و قلب کننده عالم ظلمات به حقیقت نور بدون ظلمت است(الی یوم القیامة). و تمام کننده و ابقاء دین خداوند یکتا به نام زیبایش ؛ بقیة الله الاعظم(ص) است.

2)وجود مبارکش احیاء دین جدّ بزرگوارش و منتقم خون و مظلومیت پدران و مادر بزرگوارش می‌باشد. و درحقیقت کسی است که در دنیا به هدایت شیعیان به نوشیدن و سیراب کردن نور هدایت از حوض کوثر وجود را اظهار می‌کند. و حکومت خود را که حکومت نور است ، حکومت زهرایی اعلام می‌کند. در کتاب عیون الاخبار آمده که حضرت می‌فرماید: وابنة رسول الله لی اُسوة الحسنة ؛ دختر رسول خدا(ص) برای من (حکومتش) اُسوه حسنه است.

3)وجود مبارکش که چهاردهمین معصوم _{صلوات الله علیهم اجمعین} است ، جمع کننده حلقه‌ی انوار مقدس پنج تن(ص)و ظهور دهنده گنج عشر است. و جمع ارقام 14 می‌شود 5(5=4+1) که به وجود آقا ، امامت تمام می‌شود. به روایت از کتاب مهدی موعود از بحار الانوار علامه مجلسی_{(رحمةالله علیه)}: در زمان شهادتش {لعنت خدا بر قاتلین و ظالمین حق محمد_(ص) و آل محمد_(ص)} امام حسین(ع) که پنجمین معصوم است ، تشریف فرما می‌شوند و حلقه به عدد 5 روی 10 گنج عشر هم بسته می‌شود.

و عدد 15 که جایگاه حرف س (حرف میزان) است در زمان آقا کاملا میزانش آشکار می‌شود زیرا گنج قرآن به 30 جزء با تمام علوم و خزائنش ، عمل می‌شود. که اگر اعداد 1 تا 30 را با هم جمع کنیم می‌شود 465 (465=30+29+...+2+1) و برابر با عدد ابجد کلمه زیبای مهدویت است که جمع ارقامش 15 (=س) می‌شود (15=5+6+4) و جالب اینکه جایگاه عددی کلمه مهدویت=60 ، برابر با عدد ابجد حرفِ س است .پس تمام قرآن به عدد و حرفِ س تمام می‌شود. الحمدلله ربّ العالمین

لازم به تذکر است که در هر مرتبه دایره در طبیعت و نوع حروف ؛ 7 حرف می‌باشد که به عدد 7 ، کامل است زیرا:

1)به عدد 7 آیه سوره مبارکه حمد ، هر کدام از دوایر ، کل و جمع الجمع همه‌ی حروف هستند.

2) اگر اعداد 1 تا 7 را با هم جمع کنیم 28 می‌شود (28=7+6+5+4+3+2+1) یعنی تمامِ 28 حروف الفبا و همچنین خودِ 28 ؛ عددِ کامل است. حال به شرح دوایر می‌پردازیم:

دایره اول: طبیعت آتشی یا نورانی با خصوصیت حارّ(گرم) :

ا(=1) ، ه(=5) ،ط(=9) ، م(=40) ، ف(=80) ، ش(=300) ،ذ(=700)

در جمع عدد ابجد حروفش (1135=700+300+80+40+9+5+1) 1135 می‌شود که جمع ارقامش 10 می‌شود یعنی تمام گنج عشر! و عدد 1135 معنی می‌شود به 135+1000 که عدد 1000 ؛ بلوغ تمام و کامل دایره در احاطه به کلّ دوایر است و عدد 135 برابر با عدد ابجد نام زیبای فاطمه(س) است که او ؛ امّ ابیهاست! {جالب است که عدد ابجد کلمه دایره(=220) با نام زیبای خانم یعنی طاهره برابر است} .

در جمع جایگاه عددی حروفش(91= 25+21+17+13+9+5+1) می‌شود 91 که جمع ارقامش هم 10 می‌شود و عدد 91 ؛ برابر عدد ابجد اسم مبارک خداوند ؛ کامل است و همچنین برابر عدد ابجد کلمه سال و کلام است. و در این دایره کلّ جایگاه عددی حروفش ، فرد است با حرف الف به عدد 1 شروع و به حرف ذ با عدد 25 تمام می‌شود : الف ؛ یکِ توحید و تمام خزانه حمد پروردگار عالم است و عدد 25 برابر با جایگاه عددی کلمه حمد و همچنین برابر جایگاه عددی کلمه کُن می‌باشد(کُن فیکون) .

نکته: اما همینطورکه در دایره ملاحظه می‌کنید ؛ همیشه نقطه شروع به نقطه پایان وصل می‌شود. پس اگر جایگاه عددی این 7 حرف را از اول به آخر به هم وصل و جمع کنیم 26 می‌شود و عدد 13(=م) در وسط می‌ماند: (26=25+1) (26=21+5) (26=17+9)

دایره دوم:طبیعت بادی(هوایی) با خصوصیت یبوست(خشکی):

در جمع عدد ابجد حروفش (1358 =800+400+90+50+10+6+2) می‌شود 1358 که جمع ارقامش برابر 17 (17=8+5+3+1)و در آخر 8 (8=7+1) می‌شود.

در جمع جایگاه عددی حروفش(98=26+22+18+14+10+6+2) می‌شود 98 که برابر با عدد ابجد کلمه نماز است. در این دایره تمام اعداد ؛ چه به عدد ابجد و چه در جایگاه عددی حروف ، زوج هستند. و این دایره که در مرتبه بادی یا هوایی و طبیعت یبوست است ، خیلی زیبا گنج عددی در زوجیت محور نماز شد که ظهور ازواج و اضداد در دنیاست و آسانسور صعود به عالم اعلا فقط نماز و اطاعت خالصانه می‌باشد. جالب است که عدد 98 برابر با عدد ابجد کلمه جهنم هم می‌باشد که دنیا به یک معنا ، کفِ جهنم است. پس عالم دنیا ، طبیعتش یبوست یعنی خشکی است و باید بر ضدّ آن عمل شود تا رطوبت و خنکی(بهشت) در آن ظاهر شود.

نکته: اگر جایگاه عددی حروف اول و آخر را با هم جمع کنیم 28 می‌شود و عدد 14 (=ن) در وسط می‌ماند:

دایره سوم:طبیعت آبی یا مائی با خصوصیت رطوبت :

در جمع عدد ابجد حروفش (1590= 900+500+100+60+20+7+3) می‌شود 1590 و جمع ارقامش 15 می‌شود(15=0+9+5+1). که اگر اعداد 1 تا 15 را با هم جمع کنیم 120 می‌شود و قرآن مجید 120 حزب دارد و برابر با عدد ابجد نام زیبای احسان پروردگار عالم است.

در جمع جایگاه عددی حروفش (105=27+23+19+15+11+7+3) 105 می‌شود که برابر با عدد ابجد اسم مبارک عادل خداوند است و همچنین برابر با کلمه اعدل می‌باشد.

نکته : اگر جایگاه عددی حروف اول و آخر را با هم جمع کنیم 30 می‌شود و عدد 15(=س) در وسط می‌ماند:

حرفِ س ، میزان حروف و قلب قرآن است(قرآن کریم 30 جزء دارد و به حرفِ س تمام می‌شود، در جمع عدد ابجد حروفِ این دایره هم به 120 حزب قرآن رسیدیم!).

آیا این دایره با گنج وجود خانم فاطمه(س) تطبیق ندارد؟! که او مظهر آب و کوثر وجود است. جالب است که اگر مضرب‌های 3 تا 27 را با هم جمع کنیم می‌شود 135 ، برابر با عدد ابجد نام زیبای فاطمه(س) !!!

دایره چهارم: طبیعت خاکی با خصوصیت بارد(خنک) :

می‌شود 1912 که جمع ارقامش 13 می‌شود(13=2+1+9+1). که این عدد ، یکی از پرمعناترین و والاترین اعداد است! چنانچه در درس نورٌواحد(ص) و حدیث آیت الکرسی و مقام اربعین خواندیم که ذات اقدس الهی در تمام مراحل خلقت ، تعریفِ الوهیت و وحدانیت خود را می‌فرماید و به واسطه انبیا و 14 نور مقدس معصومین(ص) ، وجود غیب الغیوب خود را به مخلوقاتش می‌شناساند. و عدد ابجد اسم مبارک احد جلّ‌جلاله برابر 13 است. درحالیکه خودش ، عدد اول است ، این عدد هم جز بر خودش قابل قسمت نیست! جمع ارقامش 4 می‌شود (4=3+1) که ظهور خلقت درعالم نوری و عالم سِرّ تا به پایین ؛ تا در دنیا که اسفل السافلین است ، بر مبنای عدد 4 ؛ ظهور گنج عالم عرش و در مقابل ، عالم کرسی است که با 4 پایه ، گنج اسرار آفرینش ظهور پیدا می‌کند!

و عدد 4 برابر حرفِ د ؛ اولین حرف از دایره نمایش احوالات خاکی با طبیعت بارد یعنی خنک (که صفتی از صفات بهشت است) قرار دارد. و دال دلیل آفرینش و خلقت ظهوری در عالم خاکی یعنی دنیا است! حرف دال در عالم سِرّ متعلق به امام حسن مجتبی(ع) است که خداوند کریم همه‌ی عالم را به بهترین و نیکوترین احوال یعنی حسن ، خلق فرموده (مخصوصا انسان) که در خلقت انسان کامل خودش به این خلقت ، تبریک فرمود(فتبارک الله احسن الخالقین)!

پس تبریک خداوند به خودش است که در خلقت ، احسن است پس مخلوقش حسن است و آنچه در دنیا آمد به بهترین وجه و صورت ، توجیه کننده و معرف آن خالقِ اَحسن و سبحان است. که درهمه‌ی عالم خود ، دلیل خلقت بر گنج دال خودش است که دلالت بر حضور قدرتمند و ذات احدیت و صمدیتش می‌باشد. و وحدت وجودش و سبوحیّت و قدوسیتش ، همه را دعوت به الوهیتش و سپس به قربش دعوت می‌کند. که فقط انسان با اختیار به پلکان عبادت خالصانه راه به قرب این چنین عزیز محبوبی را دارد. الحمدلله رب العالمین

درواقع او خود ، ربّ الارباب است. و وجود مبارک داعی الله یعنی اما معصوم(ص) ؛ همه را در این صراط ، به قرب او هدایت می‌فرماید. که دنیا در جایگاه حسن خلق شد و امروز خلیفه برحق خداوند کریم ؛ وصیّ الحسن و الخلف الحجة المهدی عجّل الله تعالی فرجه الشریف است.

پس در جمع اعداد ابجد حروف دایره چهارم به عدد 13 رسیدیم که برابر اسم مبارک احد جلّ جلاله است که خداوند کریم خواست در دنیا ، خانه مبارکش با خاک و سنگ ، در عالم خاکی و به دست بهترین و پاکترین بندگانش یعنی پیامبران ساخته شود { اول بدست حضرت آدم (ع) و آخر بدست حضرت ابراهیم(ع) و حضرت اسماعیل(ع) و هاجر(س) پایه گذاری شد}

جمع جایگاه عددی این حروف(112=28+24+20+16+12+8+4) 112می‌شود که برابر با اسم مبارک خداوند ؛ کافیا است که به این دایره ، همه‌ی زیبایی‌ها کامل شد و خداوند برای همه کافی است!

اگر جایگاه عددی این 7 حرف را از اول به آخر به هم وصل و جمع کنیم ، عدد 32 حاصل می‌شود:

جمع ارقام 32 هم 5 می‌شود(5=2+3) و حلقه 5 در دایره خلقت بسته می‌شود.و همه‌ی انعکاس اسرار 5 نور مقدس(ص) در دنیا ظهور حقیقی و حقّه‌ی جلوه حق را به ظهور کامل نشان می‌دهد. زیرا عدد 32 برابر با جایگاه عددی نام مبارک مهدی(عج) است و ایشان ؛ آخرین معصوم(ص) و امام موعود است. پس ایشان دوازدهمین امام(ع) و چهاردهمین معصوم(ص) م‌باشد که جمع ارقام 14 باز هم 5 (5=4+1) می‌شود و دایره بسته می‌شود.

و خیلی زیباست همانطورکه در جمع عددی حروف خاکی(دایره چهارم)؛ هم در عدد ابجد (4=3+1 ، 13=2+1+9+1)و هم در جایگاه عددی(4=2+1+1)، در آخر رسیدیم به عدد 4 ؛ درواقع از عالم اسماء و عالم عرش و عالم کرسی و عالم بیت المعمور ، در واقع در گنج 4 ستون ؛همه‌ ، قدرت خالق یکتا را جلوه نمایی کردند تا بر 4 رکن خانه مبارک کعبه و در طول زمان 4 فصل ، 4 نوع آب و هوا و 4 نوع طبیعت و خلاصه 4 عنصر خلقت وجود انسان(آب و باد و خاک و آتش) ظهور یافتند.

پس عدد وقتی بخواهد بطورکامل ظهور خود را نشان دهد باید در توان 4 قرار بگیرد. بنابراین عدد 4 به توان 4 می‌شود 256 که برابر با عدد ابجد کلمه نور است. و وجود مبارک حضرت مهدی(عج) در سال 256 هجری متولد شدند و حکومت ایشان ، حکومت نوری است و تمام توان در زمان ظهور آقا به تمام علم و عمل ظاهر می‌شود. جمع ارقام 256 می‌شود 13و برابر با اسم مبارک احد جلّ‌جلاله است که خداوند متعال در آیه 35 (آیه نور) سوره مبارکه نور خود را معرفی می‌کند:الله نور السموات والارض... . جایگاه عددی کلمه نور=40 است که به عربی اربعین خوانده می‌شود .درواقع برقراری بهار حقیقی به بوجود امام زمان(عج) است.

خوب دقت کنید! دایره اول حروف، دسته نوری بود به دایره آخر(خاکی) که ظهور نور می‌باشد ، وصل است که آن دایره جلوه اسم مبارک چهل چراغ نور در گنج ولایت و رسالت ؛ فاطمه زهرا(س) را جلوه می‌دهد! چنانچه تمام حروف نام زیبای فاطمه(س) در دایره اول است که تنها وجودیست که در بین اسماء مبارک ائمه طاهرین(ص) ، همه‌ی حروفش در دسته حروف نوری است! جایگاه عددی نام مبارک فاطمه(س)=45 و برابر با عدد ابجد نام آدم(ع) است که آب و خاک (گِل)، مایه حقیقت خلقت جسمانی حضرت آدم(ع) است. پس در زمین ، وجود حضرت آدم(ع) به صورت ظهور ظهور از جلوه‌ی اسرار عوالم نوری و خاکی می‌باشد. و تمام 4 طبیعت که آب ، باد ، خاک و آتش در وجودش است و او اولین خلیفة الله روی زمین است .

جمع عدد ابجد حروف دایره اول که نوری بود 1135 می‌شود که خیلی معنا دارد ! یعنی پروردگار عالم به عدد 1000 ، وجود مبارک خانم فاطمه(س)(=135) را در دنیا معرفی می‌کند. و به قول امام صادق(ع)، لیلة االقدر معرفی می‌شود و خداوند آن شب را خیرٌ من الف شهر معرفی می‌فرماید که مقامش از هزار شب بیشتر است ، همان وجود مبارک زهرا(س) است که حروفش برابر حروف هزار است!

این همان دایره خلقتی است{ عدد ابجد کلمه دایره=220 و برابر با عدد ابجد نام زیبای طاهره است و جایگاه عددیشان هم برابر 40 است که حقیقت مهندسی خالق یکتاست} که خداوند قبل از خلقتش او را امتحان فرمود ؛ فوجدکِ صابره ؛ فرمود که او را صابر یافتم. صابر یعنی فاعل صبر یعنی طاقت این همه ظهور گنج را دارد. و خانم شد کوثر وجود! و خداوند در آیه 30 سوره مبارکه انبیا می‌فرماید:

وجعلنامن‌الماءکلّ‌شیءحی . و بنا بر روایات در زمان حکومت حضرت مهدی(ص)، اولین حقی که آقا احقاق می‌کند ، حق مادر بزرگوارشان است و جایگاه قبر مبارک مادرشان را افشا می‌فرماید. که این خیلی مهم است! و حضرت می‌فرماید: وابنة رسول الله لی اسوة الحسنة ؛ دختر رسول الله(ص) برای من (در حکومت) ، بهترین اسوه حسنه است یعنی حکومت آقا ، زهرایی است و حکومتش ، حکومت نوراست . پس تمام دایره حقیقت خلقت در گنج فاطمه زهرا(س) ، به دست فرزندش افشاء اسرار می‌شود.

اللهم کن لولیک الحجة ابن الحسن صلواتک علیه و علی آبائه فی هذه الساعة و فی کلّ الساعة ولیا و حافظا و قائدا و ناصرا و دلیلا و عینا حتی تسکنه ارضک طوعا و تمتعه فیها طویلا.

بسم الله الرحمن الرحیم

ابجد عشقت چو بیاموختم پیرهن مهنت و غم دوختم

حاصل عشقت سه سخن بیش نیست سوختم و سوختم و سوختم

این حقیر از خداوند می‌خواهم که بتوانم از کلام بزرگان و صاحبان فن ، علم حروف و اعداد را معرفی کرده و منابع و اهمیت آن را تا آنجا که او توفیق دهد شرح دهم. زیرا وظیفه می‌دانم تا بتوانیم کلام مولایمان را بیشتر فهمیده و بدان عمل کنیم. و بدین سبب است که بزرگان زیادی این اسرار را کشف و به اهلش آموزش داده‌اند. بعضی می‌گویند که این" 28" حرف ، اسماء باری تعالی جل‌ّشأنه هستند که فرشتگان به این اسم‌ها ؛ تسبیح خداوند عزّوجلّ می‌گویند. اینها الفاظ قرآن مجید هستند و همه اسم‌ها از اینها ترتیب می‌یابند .

علم حروف از هر علمی برتر و والاتر و برای انسان نافع و لازم است! زیرا درک هر مفهومی از مفاهیم موجودات عالم هستی از غیب و شهود و معانی هر یک از آنها در صورت فردی و ترکیبی حروف نهفته و حروف دلیل و مظهر تمام آنها می‌باشد. و مبنای تمام علوم ، شناخت ذات فردی حرف و ترکیبات و حالات و عوارض و معانی استحصالیّه است. حروف ؛ مبیّن اسرار، و مظهر علوم ، و کاشف مقاصد غیب و شهود است و فهمیدن معانی کتب آسمانی بویژه "قرآن" به معرفت حروف بستگی دارد و تمامی زبان‌ها و لغات محتاج به علم حروفند!

بدان! این اقیانوسی است که اگر در آن فرورویم، اموری پدید خواهد آمد که توان شنیدن آن نیست چون حروف ، مطالبی بس پیچیده و اسرارآمیز به خود اختصاص می‌دهد که علم حروف را بوجود می‌آورد(همان علم جفر) و همان گونه که بیان نمودم اگر تمام آب‌های زمین ، جوهر و دوات گردد و تمام چوب‌ها و درختان کاغذ گردند، در باب حروف، سخن بسیار بیشتر از ظرفیت آنها خواهد بود!

حروف را چگونه بشناسیم و حروف چیست؟! آنچه به عنوان نطق انسانی به ظهورِ معنا می‌نشیند در جایگاه ، ظهور حروف است.

و حروف، منشأ اسرار الهی و جلوه‌ی ظهور اسرار الهی و هم سرّ اسماء الله است و هم محتوای گنج معنای آن ، هم مرتبه ارتقاء خواننده‌ی اسماء است ، و هم حکیم روح و فکر در به کمال رساندن حیات انسانی است. حروف ، باب معرفت کردگار و رسولانش و اولیائش برای بندگان خدا می‌باشد(یعنی رمز بین خداوند و رسولانش) ، چند حرف در کنار هم (در جمع) ، کلمه می‌شود و به معنا و مفهوم واقعی خود می‌رسد. نوری می‌شود که اسرار ملکوت را در عالم ناسوتی و ظلمانی دنیا به تمام جهات رشد ، و اتصال پیداکردن به عالم قرب را به هدایت باز می‌کند. حروف ، ظرف عوالم و جانِ ملکوت است. در حالیکه حرف ، جسم است و روحِ آن ، عدد می‌شود اما روح ، دیدنی نیست مگر به ظهور جسم! پس جسم ماندنی نیست مگر به بقای روح. و چنانچه جسم ، حامل روح شد ، تمام ظرف معانی و حکمت و آثار آن را حامل می‌شود و صاحب گنجی است که خالق بی همتا صاحبِ آن را خلیفه خود خوانده است یعنی کلمة الله (آیه حضرت عیسی به کلمة الله نوشته شود). و تمام نعمت‌ها و رضوانش برای خلیفه‌هایش زینت داده و باب قرب خودش را برایش باز نموده ، و بالاترین اعجاز و قدرت‌نمایی خود را در کلام خویش دانسته! پس برای رسیدن به قربش هم بدون این معجزه راه میسر نمی‌شود.

برای یاد گرفتن حروف باید به علم تهجی برسیم و حروف را هجا می‌نامند و برای اینکه هر حرفی در جایگاهش معنا شود ، باید هجی شود(قسمت هجی در اسناد ابجد به اینجا اضافه شود).

پس هر حرفی برای خود عالمی و معنایی و مفهومی و ملکوتی و اسراری دارد. که در جمع رمز ظهور و بروز همه‌ی زیبایی‌های عالم وجود است.و معرفی صاحب و خالق حروف و کلمات خداوند بدیع السموات والارض می‌باشد. به همین دلیل هر حرفی ، باز کننده و کلید مشکلات برای انسانهاست.

به عنوان هدیه ، این معانی و اسرار حروف را بیان می‌کنم که فقط قدرشناس، قدرش را بداند!

پس از حروف، اسماء پدیدار گشتند ، و خداوند سبحان حقایق را بر شمار اسماء حقیقی‌اش انشاء و ایجاد فرمود و بر طبق این اسماء ، فرشتگان و موکّل‌ها و عونٍ(کمک کننده) و طیشٍ(شادمان کننده) را آفرید تا حمد و سپاس سبحان گویند و شأن و منطقه‌ای برای هر یک از اسم‌ها قرار داد. و همه را به تسبیح گویی اسمائش فرا خواند تا اسم و مسمّی و تسمیه او گویند. شیخ شبستری می‌فرماید:

زحق با هر یکی خطی و قسمی است	معاد و مبداء هر یک ز اسمی است
از آن اسمی که آمد هم به در شد	اگر چه در معاش او در به در شد
از آن اسمند ، موجودات قائم	بدان اسمند در تسبیح دائم

روایت ابداع و حقیقت خلقت حروف از امام رضا(ع)

امام رضا(ع) درباره ابداع و حقیقت خلقت حروف، در جواب سؤال عمران چنین جواب فرمودند: درباره‌ی حقیقت خلقت: و بدان که ابداع ، مشیّت و اراده ، سه اسم برای یک چیز هستند، و اولین ابداع ، اراده و مشیّت او، حروفیبود که آنها را اصل هر چیزی قرار داد و راهنمایی بر هر مدرک (علم حروف) و روشنگری بر هر امر مشتبهی نموده و بوسیله‌ی آن حروف ، هر چیز اَعَم از حق و باطل، فعل و مفعول، یا معنی و غیر معنی از هم جدا و شناخته می‌شود و همه‌ی امور بر آنها جمع شده است ، و در آفرینش این حروف برای آنها معنای متناهی و وجودی غیر از نفس آنها قرار نداد زیرا آنها با ابداع و ایجاد بوجود آمده‌اند.

نور، در اینجا اوّلین فعل خداست، خدایی که خود نور آسمان‌ها و زمین‌ است: "الله نورالسموات و الارض" . حروف از آن فعل ، به فعلیت رسیده‌اند، و آنها حروفی هستند که اساس گفتار بر آنهاست ، وحی الهی که نور است و همگی عبارات از خداوند است که به خلق خود آموخته است(پس همه‌ی زبان‌های دنیا را شامل می‌شود چون هیچ کس از خود چیزی نداشته و ندارد، همه را خدا به ما داده و آموخته است).

این حروف، سی و سه حرف هستند. 28 حرف از آنها نشانگر زبان‌ها (لهجه‌ها)ی عربی است و از 28 حرف، 22 حرف نشانگر زبان‌های سریانی و عبری است. و از میان آنها، 5 حرف در سایر زبان‌های عجم در مناطق مختلف ، زبان‌های متفرق و پراکنده است و آن 5 حرف هستند که از 28 حرف جدا شده‌اند(که زبان فارسی 4 حرف "پ-ژ-گ-چ" را هم دارد پس 32 حرف می‌شود) امّا حرف همزه در عربی اضافه شده و 29 حرف می‌شود و حروف فارسی به اضافه‌ی همزه، 33 حرف می‌شود .

سپس حروف را بعد از احصا نمودن و شمردن آنها ، "فعل" خود نمود. مثل آیه مبارکه: کن فیکون (و آنچه امر می‌شود موجود شود، پس آن نیز موجود می‌شود) "کن" صفت و خلقت خداست ، و آنچه که از آن ایجاد می‌شود ، مصنوع و مخلوق است .

اولین خلقت خداوند عزّوجلّ ، ابداع است. بدون وزن و حرکت است، مسموع نیست، رنگ ندارد، قابل حسّ نیست. دومین مخلوق، حروف‌اند که وزن و رنگ ندارند، قابل شنیدن هستند ولی قابل حسّ نیستند. سومین مخلوق ، اعدادند که از همه‌ی انواع محسوس ، ملموس‌تر(لمس شدنی) ، قابل شنیدن و قابل دیدن هستند.

خداوند تبارک و تعالی قبل از ابداع بوده است، زیرا قبل از خداوند عزّوجلّ و همراه او چیز دیگری نبوده‌است. ابداع، قبل از حروف بوده‌ است "یابدیع السموات والارض" و حروف، چیز دیگری غیر از خود را نشان می‌دهند. مامون سؤال کرد چطور غیر از خود چیز دیگری را نشان می‌دهند؟حضرت فرمودند: زیرا خداوند تبارک و تعالی آنها را برای معنی ، کنار هم جمع می‌کند . وقتی چند حرف از آنها مثلا 4 حرف یا 5 حرف یا 6 حرف و یا بیشتر و کمتر را در کنار هم قرار می‌دهد برای معنایی است محدّث(یعنی حادث شده) و جدید،که قبلا نبوده‌است.عمران پرسید ما چگونه می‌توانیم این مطلب را بهتر بفهمیم؟ حضرت فرمودند:توضیح این مطلب چنین است که وقتی مقصود تو از این حروف،خود آنها باشد نه چیز دیگری،آنها را جدا جدا ذکر می‌کنی و می‌گویی ا،ب،ت،ث،ج،ح،خ تا آخر در این صورت معنایی غیر از خود این حروف در آنها نمی‌یابی ،اما وقتی آنها را درکنار هم بگذاری و اسم و صفت برای معنی موردنظر خود بسازی بیانگر معنیِ موصوف خود خواهند بود. فرمود آیا فهمیدی؟... (عیون الاخبار، ترجمه غفاری و مفید ج2،ص312)

تفسیر ابجد از رسول الله(ص)

*اصبغ ابن نباته گوید: امیرالمؤمنین علی(ع) فرمود: "عثمان ابن عفان از رسول خدا (ص) پرسید ، یا رسول الله تفسیر ابجد چیست؟ حضرت فرمودند: "تعلَّمُ التَّفسیر ابجدِ فاِنَّ فیه الاَعاجیبُ کلها ویلٌ لعالِمِ جَهِلَ تفسیرَهُ" تفسیر ابجد را بیاموزید زیرا که در آن شگفتی‌ها است و وای بر آن عالمی که از تفسیر آن چیزی نداند گفتند: یا رسول الله تفسیر آن چیست؟ فرمودند: "اما ابجد ، "الف" پس آلاء (نعمت‌های باطنه خداوند) است حرفیست از اسماء و اما "باء"، بهجت خداوند است و اما "جیم"، (جنت) بهشت خداوند و جمال خداوند و جلال اوست و اما "دال"، پس دین خداوند می‌باشد و اما هوز، پس "ها" هاویه است و "واو" فویلٌ لاهل النّار(وای بر اهل اتش) و اما "زاء"، فزاویةٌ فی النار پس زاویه است در آتش ، پس پناه می‌بریم به خدا از آنچه در زاویه است (زاویه‌های جهنم) و اما حطی، "حاء" آن ریختن خطاهاست از مستغفرین در شب قدر و آنچه جبرئیل با آن با ملائکه نازل می‌شود تا طلوع آفتاب (فجر) و اما "طاء"، فطوبی لهم و حسن مآب (درخت طوبی) برای آنهاست و گشتنگاه نیک و آن درختیست که خداوند عزّوجلّ آن را نشانیده و در آن روحش دمیده و همانا که شاخه‌های آن از پس دیوارهای بهشت دیده می‌شوند حُلی و حُلل می‌رویاند بر دهانشان آویخته است. و اما "یاء" ، یدالله فوقَ خلقِهِ دست خدا بالای دست خلق اوست. سبحانه و تعالی امّا یشرکون.

و امّا کلمن ، "کاف" ؛ کلام خداست که برای کلمات خدا بدل کردنی نیست و از غیر خدا برگشت دهنده‌ای نیابی و اما "لام"، فرمود آمدن اهل بهشت است بر پیغبر در زیارت و تحیّت و سلام و ملامت اهل آتش است در خودشان. اما "میم"، ملک خداوندی است که زوال ندارد و دوام خداوندی است که فنا ندارد و "نون"، نون والقلم و ما یسطرون است. قلم ، قلمی است از نور و کتابی است از نور در لوح محفوظ که مقرّبون آن را گواهند و خدا در شهادت کافیست و اما "سعفص"، "صاد" یک صاع بصاع و قصاص بقصاص، یعنی جزا به جزا و هر چه کنی جزا یابی. همانا خدا به بندگان ستم نکند و اما "قرشت"، یعنی آنها را در قبر از هم پاشد ، پس آنها را زنده کند و در روز قیامت پراکنده نماید و در بین آنها به حق حکم کند و به آنها ستم نمی‌شود".

سرّ عدد 72 و حروف مقطعه قرآن ؛ وجود مبارک امام حسین(ع):

هارون بن جهم گوید: یکی از صحابه گفت امام صادق(ع) فرمود: "همانا به عیسی (ع) دو حرف عطا شده ، و به آن دو حرف (از زنده کردن مردگان و شفای بیماران) عمل می‌کند و به موسی (ع) چهار حرف، و به ابراهیم (ع) هشت حرف، و به نوح (ع) پانزده حرف، و به آدم (ع) بیست و پنج حرف و همانا خدایتعالی تمام آنها را برای محمد (ص) گرد آورد و همانا اسم اعظم خدا ، هفتاد و سه حرف است که هفتاد و دو تای آن به محمد (ص) داده شد و از آن ، یکی در حجاب است.

نکته: پروردگار عالم این خزانه را به عدد 72 به صورت‌های مختلف در عالم دنیا ظهور داد که مظهرش به عدد ابجد کلمه سجده است!(سجده=72) و حقیقت فعل سجده به وجود 14 نور مقدس _{صلوات الله علیهم اجمعین} ظهور دارد زیرا این عزیزان به معنای واقعی ، ساجد یعنی عبد خالص خداوند یکتا هستند چون معصوم واقع شده‌اند.

در روز عاشورا هم حقیقتی از این عدد را به 72 تن یاران آقا اباعبدالله الحسین(ع) و هم لحظه آخر شهادت مولا به صورت سجده ظهور داد؛ که درحالیکه وجود مبارکش زنده بود در حال سجده (از قفا) با 12 ضربه ، استخوان گردنش را شکستند و سر مبارکش را از بدنش جدا کردند(اللهم العن العصابة التی جاهدت الحسین و شایعت و بایعت و تابعت علی قتله اللهم العنهم جمیعا)پس، از سجده بلند نشد حتی زمانیکه سر را بر نیزه گذاشتند چراکه عدد ابجد کلمه نیزه هم 72 می‌شود!

و جالب‌تر اینکه عدد ابجد اسم مبارکش حسین(ع) برابر 128 است که اینطور معنا می‌شود: 28+100 ؛ عدد 100 برابر حرفِ ق یعنی نگهدارنده است و 28 ، برابراسم مبارکِ "وحید" خداوند و برابر 28 حرف الفبا که حروف کلام مبارک قرآن است ، می‌باشد. پس حضرت با خون پاکش ، نگهدارنده 28 حرف یعنی جانِ قرآن و توحید خالصانه است.حال اگر 28 حرف را بصورت بسیط بنویسیم مثل الف که یک حرف است اما 3 حرف (ا ل ف)خوانده می‌شود ، رویهم 72 حرف می‌شوند! (الف+با+ ... +ظا+غین) نمی‌دانم چگونه بگویم که در کربلا بدن مبارک اباعبدالله_(ع) 72 قسمت شده بود یعنی همه قطعه قطعه...!(بابی انت و امی)

مناقب ابن شهر آشوب نقل می‌کند: روزی پیامبر(ص) بالای منبر مسجد نشسته بودند و برای مردم موعظه می‌کردند.یک وقت امام حسین(ع) که در آن زمان 4-5 ساله بودند وارد شدند و آمدند پایین پله منبر ایستادند. ناگهان پیامبر(ص) شروع به گریه کردند و به امام حسین(ع) اشاره کردند و فرمودند: تَرَقَ عینَ البَقَه .یعنی بیا بالا(از پله‌های منبر) ای چشم پشه. در آن دوران هیچکس معنی این تعبیر را نفهمید.

شاید پس از هزار و چند سال ؛ قریب به صد و اندی سال پیش مرحوم فرهاد میرزا معتمدالدوله فرزند عباس میرزا (صاحب مقتل بسیار ارزشمند قَمقام زَخّاز و صمصام بَتار) به اروپا رفته بود. آنجا به ایشان گفتند که یک وسیله‌ای به نام میکروسکوپ تازه اختراع شده که هر چیز ریزی را درشت نمایی می‌کند و نشان می‌دهد. ما چشم یک پشه را جدا کردیم و گذاشتیم... بیایید ببینید.جناب فرهاد میرزا چشم روی میکروسکوپ گذاشت و نگاهی کرد و در همان موقع کسی که پای دستگاه بود گفت: جناب ما شمردیم 1950 شکاف در چشم پشه هست! یکدفعه دیدند فرهاد میرزا نشست روی زمین و شروع کرد به گریه و به سر زدن! همه گفتند چه شد ؟! ما که چیزی نگفتیم؟! ما گفتیم چشم پشه یک حالتی دارد که شبکه شبکه و سوراخ سوراخ است، شمردیم و دیدیم 1950 شبکه دارد. فرهاد میرزا گفت: شماها نمی‌دانید!بعد از 1400 سال معنای حرف پیامبر(ص) مشخص شد که چرا آن روز ، امام حسین(ع) را با عنوان چشم پشه خطاب فرمود؟!

امام صادق(ع) نیز فرمودند:بر بدن جدّ غریب ما 1950 زخم زدند.راوی سؤال کرد یابن رسول الله مگر امکان دارد چنین چیزی...؟حضرت فرمودند: به خدا قسم نیزه بر جای نیزه می‌زدند، شمشیر بر جای شمشیر می‌زدند ، تیر بر جای تیر می‌زدند.

زخم‌ها بر پیکرت حک گشته است جسم بی جانت مشبک گشته است

{کفایةالاثر:ص81تا83. منابق آل ابیطالب: ج3ص388. بحارالانوار: ج16ص295، ج36ص313،ج43ص286...}

عدد 1950 برابر می‌شود با حروف "الکاشف رموز حروف مقطعات قرآن" و جایگاه عددی این حروف می‌شود 294 که برابر با عدد ابجد کلمه "حروف" و کلمه "صدر" است.این اعجازی از گنج ولایت در خزانه حروف ، به وجود اباعبدالله الحسین(ع) است.

نکته : خیلی زیباست که جایگاه عددی کلمه حروف=51 می‌شود. کلمه انسان هم از 5 حرف تشکیل شده که دو حرفِ اول و آخرش ، الف و نون است (انسان) و عدد ابجد الف و نون می‌شود 51 و حرف سین که در وسط کلمه انسان قرار دارد ، جایگاه عددیش در الفبا 15 می‌شود که قلب و میزان حروف است چنانچه سوره مبارکه یس ؛ قلب قرآن است . پس خلقت انسان ، از کلّ مجموعه حروف است به رسیدن میزان قلب و باید به مجموع حروف عمل میزان برسد!

اما جالب است که عدد ابجد کلمه اعداد=80 و برابر با عدد ابجد حرف ِ ف به جایگاه عددی 26 است که 26 ، برابر با عدد ابجد کلمه حدید است و انسان باید در طول {عدد ، در طول و حرف در عرض است} حافظ حدودالله باشد.

پس رمز حروف مقطعه در کربلا باز شد و آخرین فرزند امام حسین(ع) ؛ امام زمان(عج) مظهر حروف مقطعه به گنجِ 4 حرفِ م ح م د _(ص) می‌باشد تا به دنبال گنج حرکت کنیم و انشاءالله او را با سجده و اطاعت محض خداوند و خلوص واقعی بیابیم. اللهم الرزقنا

چشم دل باز کن که جان بینی آنچه نادیدنی است آن بینی

آنچه بینی ، دلت همان خواهد آنچه خواهد دلت ، همان بینی

از امیرالمومنین علی(ع) است که می‌فرمایند: "خضر نبی را در خواب دیدم و به او گفتم به من بیاموزد چیزی که به دشمنان ظفر یابم، فرمود یا علی بگو "یا هو یا من لاهو الاهو" چون به سمع همایون حضرت رسالت رسانیدم، فرمود یا علی این اسم اعظم بوده است که به تو آموخته و من در روز بدر آنرا مکرر می‌گفتم تا آنکه ظفر یافتم.

نقطه بحر ازل و سرّ الاسرار و نور الانوار است

در اکثر رسائل مرقوم است که عامل را برای هر عمل ، در علوم غریبه ، دانستن حروف و اعداد از ضروریات می‌باشد. بنابراین برای آنکه اسرار حروف و اعداد منطبق با اسرار درونشان ظاهر شود و معانی و مفاهیم و جایگاه وجودی خود را در آسمان و ملکوت آن ، و زمین و ملکوت آن ، و در سِرّ عالم دنیا و سِرّ عالم آخرت و حتی از علوم آینده و گذشته محققان و مدبّران را آگاه سازند و همچنین به ظاهربینان و باطن‌بینان در کشف خواهش‌هایشان کمک کنند :

پروردگار عالم با رمز مقطعات در کلام کریمش، به پیغمبر بزرگوار خود حضرت محمد(ص) باب اسرار را باز کرده است و با کنایات و اشارات و تمثیل ، انسان را به تدبر واداشته است. حروف را باب کلام خود قرار داد و خود را متکلم بذات معرفی نمود و به انسان توفیق داد که معجزه کلامش، قرآن را از قلب مبارک رسولش و نطق نورانی حجّتش، امیرالمؤمنین علی(ع) بشنویم و در اثر زحمات و رنج‌های این عزیزان ، تفسیر و تعلیم و عمل خالصانه را از این عزیزان بیاموزیم تا مگر هدایت و به نور قرآن منوّر گردیم و ما هم ، حروف و کلمات عملمان را در لوح تکلیف بنا به وسع ضعیفمان منطبق بر آیات الهی قرار دهیم.

بنابراین جای بسی تفکر است که خداوند با خلق 28 حرف ، کلّ مفاهیم و معانی و عوالم دنیا و آخرت را در کتابش ؛ قرآن جای داده است! چنانچه تمام کتاب‌های آسمانی ، کتاب الله است ولی قرآن هم "کتاب الله" است و هم "کلام الله" ! و چنین است که پروردگار ، خود حافظ آن می‌باشد و حریم قرآن ، بکر و دست نخورده می‌ماند الی یوم القیامت . چرا که مخلوق هرگز قدرت ورود در حریم کلام خالق را ندارد و این اعجاز اول بار به دست مبارک مولی الموحدین امیرالمؤمنین(ع) ثبت ، نقطه گذاری ، و حرکت گذاری شد و علوم صرف و نحو و تجوید را پایه گذاری نمودند.

و اهمیت این همه زیبایی در حدیث مبارکی از ایشان این چنین نقل می‌گردد: "انّ کلما فی الکتب المنزله فی القران و کلما فی القران فی الحمد و کلما فی الحمد فی البسمله وکلما فی البسمله فی الباء و کلما فی الباء فی النقطه و انا نقطه تحت الباء". "حقیقت این است و جز این نیست که همه کتاب‌ها در قرآن نازل شده‌اند و همه قرآن ، در سوره مبارکه حمد و همه حمد در بسم الله و همه بسم الله در باء و همه باء در نقطه و من نقطه زیر باء هستم".

بنابراین حقیقت نقطه ، سرِّی است الهی! که نه به لفظ ادا می‌شود و نه به صورت و نه به اشاره و نه موصوف به صفتی است و نه ملوّن به رنگی و نه محدود به حدی بلکه ، محجوب از حواس است. چنانچه در عینِ پیدایی ، پنهان و در عینِِ پنهانی ، عیان است!"وز غایت ظهور ، عیانش پدید نیست"

ابن عباس رئیس مفسرین چنین روایت می‌کند که مولا امیرالمؤمنین (ع) از اول شب تا آخر شب راجع به باء بسم الله حدیث می‌فرمود که من اندکی از آن را می‌فهمیدم و فرمود: قسم به خدا اگر بخواهم باء بسم الله را تفسیر کنم (لاوقرت سبعین بعیرا) برای باء بسم الله اینقدر معانی بیان می‌کردم که اگر می‌نوشتند بایستی بار 70 شتر نمایند. و قال علی (ع) :"بالباء ؛ ظهر الوجود و باالنقطه ؛ تبین العابد و المعبود". و فرمود: "بوسیله باء ؛ کلّ وجود ظاهر شدند و بوسیله نقطه ؛ رابطه عابد و معبود روشن و بیان می‌گردد"(او میزان و صراط و امام مبین راه و قسیم النار و الجنة است)

قال الصادق(ع): فی تفسیر "و من یؤت الحکمة فقط اوتی خیراً کثیرا".امام فرمودند: "هر کس که حکمت به او داده شد ، به تحقیق به او خیر کثیر داده شد" . حکمت چیست؟ فرمود:"انّ الحکمة هی الولایة المطلقة فان نقطة الولایة قد عَمَتِ الوجود و لا یشد منها شی من الغیب و الشهود و تلک النقطة قد جمعت فیها جمیع اسرار الحروف و فی الحروف جمعت و بنیت اسرار الکلمات و فی الکلمات استجنت اسرارالمعانی فالمعانی غیب فی الکلمات و الالفاظ و الکلمات غیب الحروف و الحروف غیب فی الالف المتحرکه و هی غیب فی الالف لینه و هی غیب فی النقطة فهی غیب الغیوب و سرّ الاسرار". و آن بطور مجمل اینطور معنی می‌گردد که "حکمت ، همان ولایت مطلقه است که ظهورپروردگار عالم به آن نقطه ولایت است و آن به تمام تاریکی‌های وجود و ندیدنی‌ها مسلط است و بدون سختی غیب را مشهود می‌گرداند و آن نقطه ایست که تمام اسرار حروف در آن جمع است و در حروف ، اسرار کلمات بنا نهاده و جمع گردیده در اسرار معانی و در معانی احوالات غیبی ، و کلمات و الفاظ را در خود جمع و کلمات اسرار غیب حروف را آشکار می‌کند.

و حروف ، اسرار غیب حرف الف را (البته الفی که متحرک شده است یعنی همزه) و اسرار آن الف ، لَیِنَت و نرمی درون آنست که آن اسرار نقطه است و آن نقطه ؛ غیب الغیوب و سِرّالاسرار است".

امام حسین(ع) فرمودند: آن علمی که جدم خاتم النبیین(ص) بدان خوانده شده ، علم حروف است و علم حروف ، در لام است و علم لام ، در الف است و علم الف ، در نقطه و علم نقطه ، در معرفت اصلیه و علم معرفت اصلیه ، در علم ازل و علم ازل ، در مشیت و علم مشیت ، در علم غیب هویت است.

الله بود یک الف و ها و دو لام	از نقطه برون آمده این جمله تمام
گر طالب سِرّ نقطه هستی ای دل	این نقطه بود نقش علی اعلام

حروف ، ظهور نقطه هستند و نقطه ، مظهر مشیّت غیبی است که بدین صورت در عالم طبیعت تجلّی می‌نماید و حروف ، ظهور تجلیات غیوب است که به عرصه شهود می‌رسد. و قرآن آن نقطه‌ی غیبی است که بصورت نقطه ، بر قلب پیامبر(ص) تجلی نموده و بصورت حروف ، نقش بسته است و حروف مختلف عالم انسانی، از بحور مختلف محبت غیبی سرچشمه گرفته و مصداق کلّی او در این عالم ، در وجود مقدس علی_{علیه السلام} تجمع صورت و سیرت داده و بهمین منطق پیامبر(ص) فرموده همه کتب آسمانی در قرآن و همه قرآن در سوره مبارکه حمد و تمام حمد در بسم الله و تمام آن در باء و تمامش در نقطه زیر باء جمع است و علی(ع) فرمود: من نقطه زیر باء هستم.

یعنی تمام معارف آسمانی در قرآن ، مدوّن گشته و در نَفْس علی اعلا (ع) تکوین داده شده و بدین سبب از زبانش ، چشمه‌های علم و دانش و کمال بی حد و حصر فیضان نموده و سرچشمه این همه علوم و مکرمت و فضیلت در حُجُب و سُرادقات غیبی است که خدای متعال ، پیغمبر(ص) را برد و آن حجب را به او نمود و آنجا دست غیبی بر شانه احمد (ص) نهاده شده و در عالم پایین پای علی(ع) بر شانه محمد(ص) نهاده و نورانیت و روحانیت علی(ع) و محمد(ص) ، و محمد(ص) و علی(ع) حقیقتاً یک نور است که از هم جدا شدنی نیست . "من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم"

فقط در نشئه عالم، طبع نقطه در دو قالب تجلی نموده که هر چه پیامبر(ص) تبیین فرموده ، علی(ع) تشریح فرمودند. و هر چه علی(ع) فرمود ، پیغمبر(ص) به او آموخت و هر کجا احمد(ص) قدم نهاد ، علی(ع) سایه صفت همراه او بود. و هر کجا علی(ع) بوده ، روح پیامبر(ص) حکومت و تکلم می‌فرمود. پیغمبر(ص) فرمود : "علِّمَنی رَبّی" و علی (ع) فرمود: "عَلِّمَنی رسول الله(ص) "

علم همه عالم به علی_(ع) داد پیمبر_(ص) چون ابر بهاری که دهد آب به گلزار

عدد ابجد کلمه "نقطه" =164 است و اگر ارقام آن را با هم جمع کنیم11 می‌شود(11=4+6+1) و عدد 11 معادل هو و حج و دوا می‌باشد. و نیز نقطه در جایگاه عددی معادل 47 و آن نیز جایگاه نام مبارک "حسین"(ع) است و سَرِ امام ؛ مصداق همان نقطه است! اگر ارقام 47 را با هم جمع کنیم ، باز به نام مبارک هو و حج و دوا می‌رسیم. اکنون ببینید که اعداد ، چگونه مرتبه باطنی حروف را آشکار می‍نمایند و ما را به نقطه معرفت می‌رسانند؟!

نخستین وحدت حق جلوه گر بود که شد از ظلّ وحدت ، نقطه موجود

پس آنکه نقطه شد در ظل سیار بصورت گشت الف از وی پدیدار

توضیح کلام آن بزرگوار که فرمود "من نقطه با بسم الله می باشم" یعنی من جامع قرآن و کلام الله ناطق هستم. اول نقطه وجود که از سماء قدرت ازلی به ارض ممکنات نزول نمود سِّر حقیقت محمدی(ص) یعنی نور احمدی(ص) بود. چنانچه فرمود: "اول ما خلق الله، نوری" و در جای دیگر فرمود" اول ما خلق الله ، القلم" و در جای دیگر ،"اول ما خلق الله ، العقل". خلاصه در هر مرتبه‌ای از مراتب خلقت اول پیدایش و ظهور آن یک امر وحدانی بسیط بوده است.

در عالم عقول و اول ما خلق الله ، همان حقیقت محمدی(ص) و در مرتبه نفوس، نَفْسِ علوی، علی و فرزندانش(ع) هستند. در مرتبه طبیعت جوهر بسیط هیولی و ماده تا برسد به مرتبه الفاظ که همه از نقطه بسیط آغاز می‌گردد. و از نقطه ، خط بوجود می‌آید و از خط 29 حرف هجاء و از ترکیب حروف هجاء ، کلمه و از کلمه ، کلام. و سخنگو، توسط کلام ما فی الضمیر خود را ارائه می‌دهد و شاید اشاره به این باشد که منم قرآن ناطق و حقیقت کلام الله که از نَفَس رحمانی و فیض سبحانی در عالم حقیقت تظاهر نموده‌اند و من نقطه جامع کلام الله هستم و تمامی معانی کتب الهی که در کَمون وجود من مندرج است.

در روایتی فرموده "نازل نشده آیه‌ای از آسمان نه در دریا و نه در خشکی و نه در شب و نه در روز و نه در بیابان و نه در سفر و نه در حضر مگر آنکه من می‌دانم در چه وقت نازل گردیده و راجع به چه امری فرود آمده و من می‌دانم ظاهر آن را و باطن آن را ، تفسیر آن را و تأویل آن را".

و امثال این روایات بسیار است که دلالت دارد بر اینکه تمام علوم قرآن مندرج در قلب آن بزرگوار است. پس جا دارد که بفرماید تمام قرآن مندرج در باء بسم الله است و من ، آن نقطه با می‌باشم!

شاید طپش قلب قرآن ، صوت قرآن است چنانچه هر یک از معصومین(ص) در بطن مادرشان حیات خود را با صوت قرآن اعلام می‌داشتند. تعبیر به نقطه شاید از جهت وحدت و حقیقت ذات مقدس اوست. یعنی امیرالمؤمنین علی(ع) و اینکه آن حضرت بعد از رسول اکرم(ص) "اول ما خلق الله" است. پیغمبر اکرم(ص) فرمود: "من و علی در ابتدای خلقت یک نور بودیم و تسبیح و تهلیل حق تعالی را می‌کردیم تا آن که آن نور ، دو قسمت گردید؛ نیمی در صلب عبدالله و نیمی در صلب ابوطالب قرارگرفت" .

تفسیر دیگر از بسم الله الرحمن الرحیم:

در تفسیر دیگر از "بسم الله الرحمن الرحیم" از طریق اعداد و حروف از آقای مقدادی که می‌فرمایند:"کلمه بسم اگر حرف اول و آخر را (ب و میم) به عدد ابجد بنویسیم {ب=2 + میم=90} می‌شود 92 و آن معادل نام مبارک محمد(ص) است و عدد ابجد سین (س،ی،ن) برابر 120 است که آن نیز معادل نام مبارک علیّ (ع) است. بنابراین پروردگار عالم نام مبارک خود را از مجرای رسالت و ولایت محمد(ص) و علی(ع) معرفی می‌کند که او الله است. عدد ابجد اسم اعظم الله =66 می‌شود که در جایگاه حروف و الفبا 30 می‌باشد.

بنابراین خالق یکتا ، ذات اقدس خود را با جلوه کتاب آسمانیش در قلب پیغمبر(ص)(رسالت) و نطق کلامش و افشای اسرارش (از ولایت) و از درون سی جزء قرآن نمایان می‌فرماید که عدد 30 معادل حرف لام که سرّ مجرای توحید می‌باشد". در تفسیر علی ابن ابراهیم از صادق آل محمد(ص) است که "باء"، بهاءالله (جمال) "سین"، سناءالله (رفعت و بزرگی)، "میم" ، ملک الله (سلطنت و بزرگیست) است.

پروردگار سبحان تمام رسالت رسولانش و تمام ولایت اوصیاء و معصومینش را فقط در یک مجرا که توحید است ، وجه الله خویش قرار داده و باقی و ابدی می‌گرداند که او الله است و با دو صفت رحمان و رحیم ، باب نوزده گانه حروف بسم الله الرحمن الرحیم ؛باب قلب شدن تمام موجودات را به اعلای انسانیت ترفیع می‌دهد.

عدد ابجد اسم مبارک "رحمن" =298 است که اگر ارقام آن جمع گردد 19=8+9+2 می‌شود. مگر غیر از این است که وجوب ورود حیوان حلال گوشت به عالم انسانی در موقع ذبح بشرط گفتن "بسم الله الرحمن الرحیم" است. پس اسم مبارک رحمان ، مجرای رحمت رزق پروردگار عالم است به عام مخلوقاتش که فقط در دنیا ارزانی می‌دارد ولی شاید شرط وصل شدن اسم مبارک رحمان (که رحمت خداوند به همه مخلوقات در دنیا است) به رحمتِ "رحیمیت" است (که رحمت خداوند مخصوص مؤمنان در آخرت می‌باشد) اینست که از مجموع عدد کلمه رحمان که 19 است گذشته و وارد عالم آخرت بصورت انسان شود یعنی در دنیا ، حیوانیت را گذاشته و با صورت انسانی از حروف "بسم الله الرحمن الرحیم" گذشته و به اعلای رحمت رحیمیت وصل شویم.

جالب است که عدد ابجد اسم مبارک "رحیم"= 258 است که اگر ارقامش جمع گردد 15=8+5+2 می‌شود که آن خود ، جایگاه حرف مبارک "س" است که همان قلب قرآن است و میزان حروف!

پس نتیجه می‌گیریم حق سبحانه و تعالی از مجرای رسالت و ولایت ، ذات اقدس خویش را معرفی کرده و راه رسیدن به رضای خویش و همچنان هدف خلقتش را قرآن و ذوب شدن در توحید خود دانسته است!

چنانچه ذوب شدن میسر نمی‌گردد (تهلیل) مگر این که با اخلاص بر خوان رحمانیتش ، رزق هدایت و انسان شدن را از گذشتن از 19 حروف "بسم الله الرحمن الرحیم" بگیریم تا به میزان و تعادل صورت و سیرت و عمل انسانی برسیم که آن نهایت رسیدن به آغوش محبت "رحیمیت" پروردگار عالم است که خود تا الی یوم القیامت بنده‌اش را نوازش و پذیرایی بفرماید و او را به کمال قرب خود برساند.

در"بسم الله الرحمن الرحیم" که اسم اعظم و ذکر اکبر است چون نازل شد آسمان‌ها به حرکت درآمد و زمین‌ها لرزید و ملائکه بر تسبیح افزودند و آن بر جبه اسرافیل_(ع) و جبه آدم_(ع) نوشته بود و بال جبراییل_(ع) و بر کف عزرائیل_(ع) نوشته و بر عصای موسی و به زبان عیسی(ع) و خاتم سلیمان(ع) نوشته بود. و زمانی که به مریضی به عدد حروف آن(19بار) بخواند شفا یابد و 50 بار برای برآمدن حاجت برآورد و وقت خواندن باید به ذکر مشغول و قلبش متوجه معبود باشد.

علم حروف

علم حروف به یک معنی علم جِفر است. جِفر در لغت به معنای چاه عمیق، یا پوست بزغاله یک ساله است (چون پوست بزغاله ، قابلیت شکل پذیری در هر زمینه را داراست) یا به قولی دستورات و فرمایشات پیامبران و اولیای خداوند می‌باشد.

جِفر در اصطلاح دیگرش عبارت از علم حروف و انواع و اقسام بسطها برای نتیجه مطلوب و آن ربط عالم سفلی با عالم علوی است(برای درک بیشتر این علوم ، کتاب فتوحات مکیه شیخ اکبر محی الدین عربی را باید مطالعه بفرمایید).در اکثر رسائل نوشته شده است که عالم را برای هر عمل در علوم غریبه ، دانستن حروف و اعداد از ضروریات این علوم است.

*در منتخب "اللغات و غیاث" نوشته است که "مراسم" شخصی بود که نوشتن از او ایجاد شده است و این 28 حرف به معنی، "ابجد یعنی آغاز کرد". "هوز بدست آمده"،"حطی یعنی واقف شد"،"کلمن یعنی سخن گو شد"، "سعفص یعنی آموخت"، "قرشت یعنی ترتیب کرد"، "ثخذ یعنی نگه داشت"، "ضظغ یعنی تمام ساخت".

اما در بیان منشأ تدوین علم حروف که همان علم جفر هم می‌باشد، ائمه کرام اهل بیت علیهم السلام، واضع جفر، جامع علم حروف ، که مشتمل بر حقایق و خواص حروف و اسماء آیات است ، می‌باشند که در دو جلد کتاب شریف است از این علوم که متعلق به شاه ولایت ؛ امیرالمؤمنین و امام المتقین ؛ اسد الله الغالب ؛ علی ابن ابیطالب علیه صلوات و السلام بوده است. و بعد از ایشان ، 11 فرزند بزرگوارشان که ائمه معصومین_{علیهم السلام} و هدات اهل حق و یقین‌اند ، به طریقت وراثت این علم نفیس را مستهظر بودند و از آن دو کتاب شریف استخراجِ معانی غامضه می‌فرموده. مخصوص حضرت امام همام ابوعبدالله، جعفر محمد الصادق علیه السلام که صاحب کتاب "جفر خایب" اند و ابوحامد حجة الاسلام محمد غزالی در کتاب "سرالمصون والجواهر المکنون" که مشتمل بر خواص حروف مرتبه احاد که در لوح مثلث وضع کرده‌اند ، چنین آورده که استخراج این نسخه از کتابی که حضرت امام همام امیرالمؤمنین علی(ع) در کتاب خود بجفر جامع الدنیا والاخرة و مطلع نشده است هیچکس بر کشف مخفیاتی که کتاب شریف است از اسرار نورانیه و انوار ربانیه غیر حضرت امام جعفرصادق (ع) واصل نشده به معرفت این علم شریف، الا قلیلی از اهل دانش و معرفت.

و حضرت امام صادق(ع) این علم شریف را شرح فرموده و ما به برکت عنایات رب العزه و الحمدالله علی ذالک در اطلاع اکابر دین بر وقوع حوادث از حروف مقطعات که معدن جواهر حکمت است.

عبدالله ابن عباس روایت کرده که "مجمع مناقب و مظهر عجایب" امیرالمومنین علی(ع) ، وقوع فتن و حدوث آن را از حروف "حمعسق" دانسته و در تفسیر ثعلبی و بعضی از رسائل قشیری مذکور است. که چون این حروف نازل شد اثر ملامت در جبین مبین حضرت رسالت(ص) مشاهده شد یکی از مَحرمان کیفیت حال را سؤال کرد حضرت فرمود که مرا خبردادند از بلاهایی که بر امّت من در آخرالزمان نازل شد از خسف و قذف و آتشی که ایشان را در بیابان جمع می‌کند و بادی که ایشان را به دریا افکند و نشان‌های پی درپی ازخروج دجال ، و فتنه یاجوج و ماجوج ، وغیر آن از علامات قیامت و از اینکه روشن شد که کیفیت حدوث وقایع و وقوع حوادث جمع در ضمن این حروف مندرج است و از روضه رسالت و نبوت ، و ثمره شجره ولایت و فتوت ، امام الثقلین؛اباعبدالله الحسین(ع) سؤال کردند که معنی "کهیعص" چیست؟ فرمودند که:" لو اخبرتکم به لمشیتم علی الماء"؛ "اگر شما را از این معنی آگاه گردانم هرآینه بر آب بگذرید و قدم شما تر نشود" .(از کتاب حرزالامان به قلم محمد عطار علیه الرحمه)

علم حروف خواص عجیب و با کراماتی نیز دارد که با اعداد ، اثر خود را نشان می‌دهد . یکی از خواص آن در بیان ذکر اسماء الحسنی در عدد ابجد است که نتایج زیبایی دارد. مثل نام مبارک "الله" که اگر 66 بار در66 روز ذکر شود با خلوص، انشاءالله باری تعالی باب علم را برای شما می‌گشاید.

باری عدد ابجد کلمه "حروف" (ح ر و ف) خود اسرار است و معادل 294 می‌شود که برابر با عدد ابجد کلمه "صدر" است و خزانه ، سینه است که خداوند متعال می‌فرماید: الم نشرح لک صدرک. اگر ارقام آن را جمع کنیم 15=4+9+2 می‌گردد و آن خود جایگاه حرف "س" یعنی قلب قرآن است و در واقع جایگاه حیات و تعالی است پس با علم حروف ، به قلب معانی و اسرار هر چیز می‌توان دست پیدا کرد. و نیز اگر ارقام آن را در هم ضرب کنیم 4×9×2=72 می‌شود که مطابق است با عدد اسماء الحسنی که به پیامبر(ص) داده شده و کلمه "سجده" و کلمه "سیب" و نیز 2×7=14 و جالبست که حروف عربی 28 حرف هستند در واقع 2تا 14تا که 14 حرف آن شمسی (نورانی) و 14 حرف دیگرش قمری (ظلمانی) ، 14 تا با نقطه و 14 تا بی نقطه است. حروف مقطعات قرآن بدون تکرار 14 تاست که همگی نورانی هستند .

جایگاه عددی کلمه "حروف" در الفبا 51 می‌شود. همانطور که گفته شد تمام حروف ؛ "اسماء الله" هستند. 51 ، برابر تعداد رکعات نمازهای واجب و نافله در شبانه روز است که بوسیله آن به میزان کمالات انسانی و نفسانی می‌رسیم و جالب است که جمع ارقامش می‌شود 6 که آن معادل عدد حرف "و" است. "انّا لله و انّا الیه راجعون" ؛ "و" ، محل عالم دنیا می‌شود که عدد آن 6 است یعنی دنیا به عدد 6 روز بوجود آمده و به عدد 6 فانی می‌شود. ولی از دنیا و در دنیا به سِرّ باطن حروف و اعداد می‌رسیم!

*عدد ابجد کلمه "اعداد"=80 می شود. باز هم خیلی جالب است زیرا برابر به طول عمل و رسیدن به قله آن که حرفِ "فاء" می‌شود یعنی رسیدن به فوز یا کامل شدن از هر جهت است (اعداد=80=ف). و در جایگاه عددی کلمه "اعداد"= 26 می‌شود که برابر با عدد ابجد کلمه حدید است؛ ظاهرا حدید یعنی آهن اما در باطن ، حدودبندی خداوند با اعداد است! اگر 2 و 6 را جمع نماییم به عدد 8 که جلوه سایه رضا است می‌رسیم و اگر عدد 2 را در 6 ضرب کنیم به عدد 12 می‌رسیم که مدد رساننده همه اعداد است .

*اگر عددهای جایگاه کلمه "حروف"(=51) و جایگاه عددی کلمه "اعداد"(=26) را با هم جمع کنیم(77=26+51)می‌شود 77 که معادل با کلمه مبارکه "هو الله" می‌گردد، که منشاً این علم را از ذات اقدس خویش ظهور داده است و اگر ارقام 77 را با هم جمع کنیم می‌شود 14 پس آینه ظهور اسرار 77 در 14 وجود مقدس(ص) جلوه نما گردیده و آنها ، کلّ نور و کلّ اسرار هستند. جمع ارقام 14 هم 5 می‌شود پس درمی‌یابیم تمام سلسله حروف و اعداد رحمتی هستند از ربّ العالمین تا ما را به شناخت و معرفت عبادت و بندگی خویش برساند تا خود حلقه بندگی را به عنوان اطاعت محض بپذیرد و آن انجام نمی‌شود الا به شیعه شدن پنجمین معصوم ؛ وجود مقدس آقا امام "حسین"(ع) که خود مظهر ظهور حقیقت بندگی و رضا و سجده است .

علم حروف پیرامون مولا علی(ع) در کتاب خصاق (جلد 2ص 444) از کلام مبارک امام باقر(ع) و ایشان از رسول الله(ص) نقل فرمودند:" علم علیاً (ع) اَلْفْ حَرفٍ کل حرف منها یفتح اَلْفْ حرفٍ".یعنی "به علی(ع) هزار حرف آموخت که هر حرفی از آن هزار حرف باز می‌کند" و علی ابن ابیطالب(ع) فرمود :"علم الحروف من العلمِ المخزون لا یعرفهُ الاّ العلماءُ الربانیون" یعنی دانش‌های علم حروف از دانش‌های در بسته است که جز دانشمندان ربّانی ندانند.

در تأیید مطلب امام ششم(ع) فرمود: "چون علی(ع) ، پیامبر(ص) را به خاک سپردند ابوبکر_{لعنة‌الله}‌_علیه و عمر_{لعنةالله}‌_علیه در ضمن حدیث طولانی به آنها فرمود اینکه گفتید چرا شما را در امر غسل حضرت پیغمبر(ص) حاضر نکردم برای آن بود که به من فرموده بود اگر جز تو کسی عورت مرا ببیند کور می‌شود از این رو شما را خبر نکردم. اما آنکه سر به گوش آن حضرت گذاشتم به جهت آن بود که به من هزار حرف آموخت که هر حرفی هزار حرف دیگر را شرح می‌کرد. برای این بود که شما را در سرّ آن حضرت آگاه نکردم".

معنی ابجد

ابجد چیست؟ همانطور که در درس‌های قبل بیان شد یکی از صفات ذاتی پروردگار عالم، تکلم است و آن خالق یکتا باب معرفی خود و هدایت بندگانش را به کلام خویش قرار داد و با ظهور انوار مقدسِ اسماء و صفات خود؛ به صورت کلان گنج کنز خود به آن کسانیکه قابلیت دارند ، راه به قرب خود رسیدن را گشود و فتح باب نمود و در مخلوقات، اشرف مخلوقاتش را انسان کامل قرار داد و او را مظهر و مرآت و ظرف گیرنده انوار مقدس خود و جلوه دهنده اسماء و صفات نورانیش فرمود و ایشان را کلمه خود نامید.

پس حروف ابداع شد و عدد گذاری، روح حروف شدند. که قالب جسمانی با روح ، تواماً معنا و مفهوم خویش را ظاهر می‌سازد و درواقع صاحب ملکوت شدند و قدر و حساب را به همراه آورد. تمام عالم عرضی و عالم طولی از اعلا تا اسفل را پر از اسرار و نظم و هماهنگی و استعداد و معارف قرار داد. همانطور که درکتاب گنج الالف بیان شد ، خداوند واحد ، یک خلقت هم بیشتر از خود صادر نفرمود و پیامبر گرامی(ص) فرمود:"الواحد لا یصدر الا الواحد".

عددِ واحد یعنی یک ، و حرفی که در تنظیم برابر یک است ، حرف الف می‌باشد. در واقع الف، مصدرِ حروف شد و خود را در سکون و بدون حرکت قرار داد. اما نفسِ الف وقتی ابداع شد،حرفِ (ب){(با)_ب و الف} گردید و از ظهور الف و با ، کلمه آب ظاهر شد. اما اگر حروف الف و با ، با هم همه‌ی عالم را پر می‌کرد و از ملکوت وصل آنها حرف سوم (ج) و یا عدد سوم ظاهر نمی‌شد ، هرگز منشاء همه‌ی کثرات نمی‌شد. پس به امر خالق یکتا ، الف و با ، با هم در جمع مظهر حقیقت آب شدند. اینجا عدد الف =1 و عدد ب=2 شد و با هم جمع شدند و تشکیل عدد 3 را دادند ، آنگاه حرفِ 3= ج شد. پس جان در واقع ، برهمه‌ی اسرار جاری شد و خداوند کریم فرمود:" وجعلنا من الماء کل شیء حی ". (آیه30سوره مبارکه انبیا)

حرف الف، وجود مقدس پیامبراکرم(ص) است و حرف با ، وجود مقدس امیرالمؤمنین علی(ع) و حرف ج ، وجود مقدس حضرت زهرا(س) است. در حدیثی آمده‌ است که خداوند به پیامبر(ص) فرمود:"لولاک لما خلقت الافلاک و لو لا علی لما خلقتک و لولا فاطمه لما خلقتکما" ای پیامبرم اگر تو نبودی خلقت را خلق نمی‌کردم و اگر علی نبود تو را خلق نمی‌کردم و اگر فاطمه نبود شما دو را خلق نمی‌کردم.

این سه وجود نورانی که هر سه در باطن الف وجود هستند و همه به نحوی الفبای خلقت هستندبه عدد 4 ، که برابر حرف دال است دلیل خلقت و معنای حیات ولایت عظمای حق ، در ظلّ ولایت پروردگار عالم قرار گرفته‌اند. و دلیل وجود ، وجودهای مقدس حسنین(ع) و ذریه‌های بزرگوارشان(ص) هستند. پس در واقع ظهور ابجد ، راز آفرینش است و تمام خلق، ابجدی هستند.

جالب است بدانید عدد حروف ابجد شد 1و2و3و4 که اگر با هم جمع کنیم 10 می‌شود و عدد 10 ، همان گنج عشر و 4 روی 10 و تمام اسرار گفته شده از گنج احدیت است. پس به قول پیامبر بزرگوار(ص)که فرمود: اگر معلمی علم ابجد نداند بهتر است درس ندهد.

پس الفبای هستی به دو صورت ظهور پیدا کرد، 1)ائمه طاهرین(ص) و 2) قرآن کریم ، چرا که عدد ابجد کلمه الف=111 و عدد ابجد با=3 می‌شود که اگر با هم جمع کنیم 114 می‌شود (114=3+111=الفبا) و 114 ، برابر است با تعداد سوره‌های قرآن. تمام الفبای عالم در الفبای اسرار خلقت غرق است و رمز رسیدن به تمام معانی اینجا یافت می‌شود.

سِرّ گنجِ ابجدی در 5 نوبت نماز!

هر نوبت نماز به یکی از پنج تن_(ص) تعلق دارد و اسرار باطنی نماز به وجود آن بزرگواران افشا و معنا می‌شود(بطور کامل در کتاب گنج نماز آمده است)

*نماز ظهر: حضرت رسالت پناه ؛ محمد مصطفی_(ص) خود ، اولین گنج خلقت است و مقام اول را دارد.اول یعنی یک و حرفش الف است که تمام حروف را در بردارد چه ظاهری و چه باطنی!!!(رجوع شود به کتاب گنج الف) مَلک این حرف حضرت اسرافیل_(ع)است که مامور احیا و زنده شدن و دمیدن در صور می‌باشد. پس درواقع آنچه در دنیا آمده و می‌آید از گنج وجود و سِرّالاسرار محمدی_(ص) است! اولین نماز که ایشان به امر خالق یکتا در آسمان چهارم اقامه کردند و تمام پیامبران مأموم ایشان بودند ، نماز ظهر است و این نماز متعلق به وجود مبارک پیامبر_(ص) می‌باشد که رتبه اول خلقت در عالم سِرّ است.

کلمه ظهر یعنی آشکار کننده همه ناپیداها و خداوند کریم وجود مبارک آقا را حقیقتِ ظهر قرار داد و تمام اسرار و احوالات و قوانین و احکام و دستورات خود را برای حیات دنیا و آخرت و جمع جمیع تمام احکام و دستوراتی که در 104 کتاب آسمانی به پیامبران پیشین داده بود ، همه را یکجا در کتاب آسمانی و کلام الله خود یعنی قرآن مجید به قلب مبارک پیامبر_(ص)نازل فرمود{ آیه 59 سوره مبارکه انعام: ... ولا رطبٍ و لا یابسٍ الا فی کتابٍ مبین ؛ هیچ تری و خشکی نمی‌ماند مگر اینکه در کتابِ آشکار کننده و مبین (قرآن) آمده است}.

همانطورکه همه‌ی حروف در گنج الف ظاهر شد ، همه معانی و معلومات از علوم کامله هم از الف وجودِ پر فیض و برکت رسول اکرم_(ص) ظُهر شد! و کتاب آسمانی ایشان بالاترین معجزه قرار گرفت زیرا کلام الله و کتاب الله است! خودِ بزرگوارش هم مقام اشرف و اکرم و اَتَم و اَدوَم و اقدَم همه مخلوقات شد و همینطور اهل بیت محترمش هم در تمام خلقت ، سید هستند: خانم فاطمه زهرا_(س)سیدة النساء العالمین ؛ تنها دردانه خلقت در عالم است. امیرالمؤمنین علی_(ع)؛ سیدالاوصیاء در بین تمام پیامبران و اوصیاء است. امام حسن_(ع) ؛ سید الاسباط ؛ بالاترین مقام سبط اکبر بین تمام فرزندان پیامبران را داراست و امام حسین_(ع)؛ سیدالشهدا ؛ بالاترین مقام شهدا (از اولین تا آخرین) در دنیا و آخرت است. و هر دو وجود مبارک ، سید الشباب اهل الجنة هستند. و به همین ترتیب هر یک از چهارده نور مطهر_(ص) در تمام خلقت ، سید هستند!

پس در آسمان رسالت ، خورشید وجود پیامبر_(ص) ظُهرِ وجود و مقامش الف است.

*نماز عصر: متعلق به حضرت علی_(ع) است که معصوم دوم و مرتبه خلقت نوری ایشان درعالم سِرّ به عدد 2(=ب) است و مقام باطن ایشان ظرف خالص و مخلص عمل کننده و امام جمع الجمع قرآن عزیز ، ناطق قرآن کریم و ظهور دهنده اسرار آن از عالم اعلا به عالم سفل دنیا ، جداکننده نوراز ظلمات و در لباس ولایت ، به نتیجه رساننده اهداف همه‌ی پیامبران {مخصوص حضرت محمد_(ص)} در دنیا و آخرت است که ایشان صاحب مقام حرفِ ب است و هیچ انسانی بدون ورودی از باء بسم الله الرحمن الرحیم ، ورودی درعمل به باطن قرآن و گرفتن تمام محتوا و قبولی از قرآن را ندارد! یعنی تا شیعه و پیرو علی_(ع) و فرزندان معصومش_(ص) نباشیم راهی به باطن قرآن که همان نور ایمان و هدایت است و حقیقت نماز که عمود دین است{پیامبر_(ص) :الصلاة عمود الدین} ، نداریم. یعنی راه وصل شدن به اعلا (که اسم مبارک خداوند است) و رسیدن به اعلای رضای خدا(مقامِ قرب الهی) ، راهی جز از صراط علی_(ع) و یازده ذریه نورانیش_(ص) نیست.

حرفِ ب در دستور زبان حرف همراهی ، ربط و وصل است { جالب است که کلمه مَعَ در عربی ، به معنی با (همراه) است که عدد ابجد کلمه مع=110 و برابر با عدد ابجد نام مبارک علی_(ع)است} پس خوب امیرالمؤمنین علی_(ع) را بشناس! نام یکی از سوره‌های قرآن کریم ، سوره مبارکه عصر است و عدد ترتیب نزولش بر قلب مطهر پیامبر_(ص) 13 است که امیرالمؤمنین_(ع) در 13 رجب بدنیا آمدند و در واقع به وجود مطهرش سی،زده شد (رجوع شود به کتاب مهندسی خلقت).پس امام علی_(ع) {و در بطنش یازده ذریه نورانی_(ص)} همان عصر وجود است. بنابراین باطن نماز ظهر و عصر شد: الف ، با . پس اگر به حقیقت نماز خوب دقت کنیم متوجه می‌شویم که رسالت و ولایت ، حقیقت الفبای دین و عباداتمان (بخصوص نماز) است پس قبولشان بر همه ما فریضه است که هر کس از رسولان و اولیاء دین تمرّد کند ، ظلم کرده و جریمه سختی می‌شود.

*نماز مغرب:متعلق به وجود حضرت فاطمه_(س) است که معصوم سوم و مرتبه خلقت نوری ایشان درعالم سِرّ به عدد 3(=ج)است. اما کلمه مغرب یعنی ظرف گیرنده‌ی غروب یعنی افول نور خورشید (اسم مفعول غروب است). همانطورکه بیان شد حقیقت نماز ظهر، خورشید رسالت و حقیقت نماز عصر، خورشید ولایت است پس در حقیقت در ظرفِ مغرب عالم امکان ؛ وجود مبارک سیدة النساء العالمین ؛ فاطمه زهرا_(س) ، دو خورشید افول دارد و او ظرفِ کامل است که حقیقت جمعِ عدد الف و با می‌باشد ؛ عدد ابجد حرفِ ا=1 و حرفِ ب=2 است که در جمع می‌شود 3 (3=2+1) که با دو معنی زیبا ، مغرب را معرفی می‌کند : 1) عدد 3 برابر حرفِ ج است که جهیدن و جهان شدن را ظهور می‌دهد و تمام هستِ عالم به وجود حرفِ ج که ظهور حقیقت آب است(آب=3) ، ظاهر می‌شود و خداوند کریم در آیه 30 سوره مبارکه انبیا می‌فرماید:... و جعلنا من الماءِ کلّ شیءٍ حی. پس همه چیز از آب زنده شد! 2) نماز مغرب 3 رکعت است و صاحبش ، کوثر عالم وجود ؛ حضرت فاطمه زهرا_(س) می‌باشد.

هر جا آب باشد ، آبادانی و سبزی می‌آید پس بعد از نماز مغرب ، نماز عشاست که متعلق به سبزپوش آل محمد_(ص) است!

*نماز عشا:متعلق به امام حسن مجتبی_(ع) ؛ سبزپوش آل محمد_(ص) است که ایشان چهارمین معصوم است و مرتبه خلقت نوری آقا در عالم سِرّ ، عدد 4 می‌باشد (نماز عشا هم 4 رکعت است) و 4=داست که دال خوانده می‌شود و یکی از اسماء پروردگار عالم ، دال می‌باشد که خود، دلیل خلقت است.و حرف دال ، هدف و غایت ظهوری ابدی و اراده و مشیت خلقت در عالم ازلی است. گنج معصومیت آقا به عدد 4 ؛ پایه‌ی اربعین و ربیع واقعی را ظهور داد ، درحالیکه یکی از صفات ذاتی پروردگار عالم ، حی است و باطن عالم سرمد تا علم اسفل را در گنج حیات و حقیقت اربعین جلوه می‌دهد چراکه جلوه‌ی حی ، حقیقت سبزی و حیات طیب و طهارت محض است. از خداوند سبحان ، هرگز غیر از این همه زیبایی سرنمی‌زند و او خیر محض و زیبایی محض و حیات محض و سبحان محض می‌باشد!

چنانچه در عالم بالا ، وجود مبارک چهارمین معصوم_(ص) به حرف دال ، در حقیقت اسرار الف-با-جا را افشا می‌کند و ا ب ج د ظاهر می‌شود. با ظهور خلقت خانم فاطمه زهرا_(س) که حقیقت آب و کوثر وجود است ، سبزی و گنج حسن_(ع) آشکار می‌شود زیرا هر جا آب است ، سبزی و حیات و زندگی و سلامت و طهارت پا برجاست! و درخت شجره طیبه که طبق آیه 24 سوره مبارکه ابراهیم_(ع) اصلها ثابت و فرعها فی السماء است ؛ شاخه‌های سبزش عالم را فرامی‌گیرد (الم ترکیف ضرب الله مثلا کلمة طیبة کشجرة طیبة اصلها ثابت و فرعها فی السماء).

*نماز صبح: تا اینجا 4 حرف ا ب ج د به عدد 1 ، 2 ، 3 و 4 ظاهرشد که در جمع می‌شود 10 که برابر با حرفِ ی است و وقتی کنار چهار حرف دیگر قرار می‌گیرد؛1+2+3+4=10می‌شود ابجدی ا(=1)،ب(=2)،ج(=3)،د(=4)،ی(=10) و وجود مبارک امام حسین _(ع) که خود به عدد 10 بدنیا آمده ( 1خودش +9 ذریه نورانی در بطنش) ، حرفِ ی را با خود آورده است و با نماز صبح که متعلق به ایشان است ، گنج عشر بر همگان آشکارمی‌شود!

درواقع شاید حساسیت این نماز که در قرآن عزیز هم می‌فرماید که وقت این نماز را مواظبت کنید ( آیه 238 سوره مبارکه بقره: حافظوا علی الصلوات والصلوة الوسطی و قوموا لله قانتین) به این دلیل باشد که نماز صبح ، جمع کننده تمام اسماء مبارک است و نمازصبح حقیقتش مصباح الهدی خودِ امام حسین_(ع) (بین ظلمات شب و نورانیت صبح است) و درواقع یخرجهم من الظلمات الی النور می‌باشد.

بنابراین 4 نماز قبل با نماز صبح ، 4 روی 10 می‌شود (10=4+3+2+1) درواقع باطن 14 معصوم_(ص) و تمام حروف الفبای ابجدی(یعنی تمام 28 حرف قرآن مجید)! و جمع ارقام 14 می‌شود 5 (5=4+1) که در شبانه روز 5 نوبت نماز واجب شده است و نماز، 5 رکن دارد. درحالیکه وجود مبارک پنجمین معصوم_(ص) ؛ امام حسین_(ع) است و مرتبه خلقت نوری آقا در عالم سِرّ ، عدد 5 می‌باشد که جمع کننده تمام اسرار خلقت و حلقه بندگی است. و پنجمین رکن نماز، سجده است که اباعبدالله الحسین_(ع) در قتلگاه سر به سجده بندگی و رضای خداوند گذاشت و برنداشت تا سرمبارکش از بدن جدا شد....

:: موضوعات مرتبط: اسناد ابجد و حروف (اسناد ابجد و خواص حروف)

نویسنده : ع.شفائی

تاریخ : دوشنبه سی ام فروردین ۱۳۹۵

زمان : 15:38

خواص حروف (از منظر تفسیر حروف و اعداد )

نظر دهید

اجناس عوالم حروف عبارتند از چهار جنس:

1- جنس مفرد که عبارتند از: "الف"، "کاف"، "لام"، "میم"، "ها"، "نون"، "واو"

2- جنس دوتائی که عبارتند از: "دال"، "ذال"

3- جنس سه تایی که عبارتند از: "جیم"، "حا"، "خا"

4- جنس چهارتایی که عبارتند از: "با"، "تا"، "یا"، "ثا"

حرف "الف"

الف از حروف نیست. البته، نزد آن کس که بویی از حقیقت و حقایق برده باشد، ولی عموم آن را از حروف می نامند. مقام الف مقام جمع است و از اسماء، اسم "الله" را دارد و از صفات قََیّومیّت را.

"الف" به ظهورش در مرتبه ی ششم است و ظهر سلطان و غلبه اش در نبات می باشد و هم ردیفانش در این مرتبه "ها" و "لام" می باشند. و آن، مجموع عالم حروف و مراتبش می باشد. و آن نه تنها از آنهاست و نه از آنها بیرون است. نقطه ی دایر و محیط آن است و مرکب عوامل و بسیط آن "ها" است. علمای حروف گویند: الف، مقدم هر حرف است و در مقام حروف تهجی، به منزله ی ماده شیء در کار است. به واسطه مثلِ "با" و "تا" و"ثا" و با واسطه مثل "جیم"و "سین". زیرا قوام آنها بر "یا" و "با"، "الف" است. لذا او را قطب الحروف نامند و آن را ذات اقدوس دانند و زبر و بیّنات آن مظهر اسم است که با نام علی (ع) مطابق می باشد و لفظ همزه با علی مطابق است. ها(6) و میم(90) زاد(8) و ها(6) جمعش به ابجد 110 نام علی (ع) باشد و الف همزه مصدر است و لفظ و بینات آن نیز لام(30) و فاء(80) جمعش 110 می باشد و آن به حساب بینه برابر کلمه ی توحید لااله الاهو پس ظاهر و باطن "الف" علی می باشد و صدور حروف از "الف" است که آن یک باشد و کلمه و کلام و کتاب تدوینی از آن تالیف شده است.

حرف "همزه"

حرف "همزه" از حروف عالم شهامت و ملکوت است. مخرجش انتهای حلق است و در عدد دارای مرتبه نمی باشد. و از بسایط حروف "فا" و "میم" و "زا" و "یا" را دارد و از عوالم، عالم ملکوت "را" را دارا است. و از فلک، فلک چهارم را. و دوره ی فلکش نه هزار سال است، و از مراتب نیز چهارم و ششم و هفتم را دارا است و ظهور سلطان و غلبه ش در جن و نبات و جماد است. طبعش گرم و خشک است و عنصرش آتش می باشد و اختلاف نظر دارند که یا آن در حروف نوشتن یک حرف است یا نصف حرف اما در تلفظ بدان هیچ اختلافی در این امر نیست که آن نزد همگان یک حرف است.

حرف "ها"

بدان که "ها" از حرف غیب است و آن را مخرج از انتهای حلق می باشد و ابجد پنج را دارا است و از عوالم، عالم ملکوت را و از فلک، فلک چهام را دارا می باشد. و زمان حرکت فلکش نه هزار سال است و از طبقات، "خاصه" و "خاصه الخاصه" را دارا است. و از مراتب، ششم را. و ظهور سلطان و غلبه اش در نبات است و از آن به واسطه فرجامش آنچه که گرم تر است پدید می آورد و سپس آن را به سردی و خشکی، دگرگونی و ارجاع می بخشد. و "ها" را از حرکات راست و کج است و آن را از حروف "اعراف" می باشد که دارای امتزاج و از کامل ها است. و از عالم منفرد، طبعش سرد و خشک و گرم و تر، مانند عطارد است و عنصر بزرگ آن خاک است و عنصر کمترش هوا.

حرف "عین"

حرف "عین" از عالم شهادت و ملکوت می باشد. و آن را مخرج از وسط حلق است. و از عدد جمل عقد هفتاد است. و از حروف بسایط یا "نون"، "الف"، "همزه" و "واو" می باشد. و وی را از افلاک، فلک دوم است و زمان حرکت فلکش یازده هزار سال است. و از طبقات عالم، "خاصه" و "خاصه الخاصه" می باشد و از مراتب مرتبه ی پنجم است و ظهورسلطان و غلبه اش در بهایم و حیوانات می باشد. از آن هر گرم و تری پدید می آید و "عین" را از حرکات، حرکت افقی، که کج است می باشد و آن از حروف "اعراف" است و از حروف "خالص" می باشد و کامل است، و از عالم انس دو حرفی می باشد و طبعش گرم و تر است. و عین از حروف یا و نون می باشد.

حرف"حا"

"حا" از عالم غیب می باشد. و آن از مخارج، وسط حلق است و از عدد، هشت می باشد و از حروف، بسایط "الف" و "لام" "ها" "فا" "میم" "زا" و از عالم، وی را عالم ملکوت می باشد که از فلک، فلک دوم و سالهای حرکت فلکش یازده هزار سال می باشد او از "خاصه" و "خاصه الخاصه" می باشد. و از مراتب، مرتبه هفتم را دارا است و ظهور سلطان و غلبه اش در جماداست و از آن هر چه که سرد وتر است پدید می آید و عنصرش آب می باشد. "حا" را از حرکات، حرکت کج است و از حروف "اعراف" می باشد و آن" خالص" نا آمیخته است و "کاملی" است که هر کس به او اتصال یافت، رفعت و بلندی یافت و او از عالم انس سه تایی می باشد و طبعش سرد و تر می باشد و "حا" را از حرف (حرف الف و همزه) می باشد.

حرف "غین"

بدان که خداوند به روحی از جانب خویش یاری ات کند. "غین" نقطه دار، از عالم شهامت و ملکوت است و مخرجش "حلق" یعنی نزدیک ترین جای به دهان می باشد، عددش نزد ما صاحبان اسرار، نهصد است و نزد صاحبان انوار، هزار است تمام اینها در حساب جمل کبیر است. بسایطش "یا"، "نون"، "الف"، "همزه" و "واو" می باشد. و فلکش، فلک دوم است و سالهای فلکش در حرکتش یازده هزار سال است که در طبقه عامه امتیاز می یابد و مرتبه اش، مرتبه ی پنجم است و ظهور سلطان و غلبه اش، در بهایم و حیوانات می باشد. طبعش سرد و تر است و عنصرش آب است. هرچه سرد و تر است، از آن پدید می آید و حرکتش کج است و آن را خوها و حالات و کرامات است، "خالص" و "کامل" دوتایی و مونس "همدم" می باشد. غین را یکتایی ذاتی می باشد و از حروف "یا" و "نون" می باشد و "غین" ملکوتی می باشد.

حرف "خا"

بدان که خداوند یا ری ات فرماید. "خا" از عالم غیب و ملکوت است. و مخرجش حلق پایین و قعر دهان است و عددش، ششصد است و بسایطش، "الف"، "همزه"، "لام"، "فا"، "ها"، "میم" و "زا" می باشد و فلکش، فلک دوم است و سالهای حرکت فلکش، یازده هزار سال است. و در "عامه" امتیاز می یابد و مرتبه اش، مرتبه ی هفتم است و ظهور سلطان و غلبه اش، در جماد می باشد، طبع سَرِ آن سرد و خشک است و بقیه جسدش گرم و تر می باشد، عنصر بیشتر آن هوا است و کمترش خاک، هر چیزی که در آن طبایع چهارگانه با هم جمع می آیند از آن پدید می آید. حرکتش کج است و دارای حالات و خوها و کرامات است، "آمیخته" و "کامل" است. هر کس بر نفس خویش بد و اتصال یابد رفعت و بلندی می یابد "سه تایی" و مونس "همدم" است. دارای علامت و نشانه است و از حرف "همزه" و "الف" می باشد.

حرف "قاف"

بدان که خداوند ما و تو را یاری می فرماید. "قاف" از عالم شهادت و جبروت است. و مخرجش از آخرین مرتبه و بن زبان و آنچه فوق آن از سقف دهان است، می باشد و عددش یکصد است. و حروف بسایطش، "الف"، "فا"، "همزه" و "لام" می باشد. و فلکش، فلک دوم است و سالهای حرکت فلکش، یازده هزار سال و در "خاصه" و "خاصة الخاصه " امتیاز می یابد و مرتبه اش مرتبه چهارم است و ظهور سلطان و غلبه اش جن است و طبعش، اصول و اُمّهات نخستین، و پایانش گرم خشک می باشد و دیگر مواردش، سرد وتر است. عنصرش، آب و آتش است و از آن انسان و عنقا (سیمرغ)، پدید می آید. وی را حالاتی است، حرکتش امتزاج پذیراست، امتزاج مونس "همدم" دوتایی علامتش مشترک است وی را از حروف، "الف" و "فا" می باشد. و از اسماء، بر مراتبشان هر اسمی که در اولش حرفی از حروف بسایط آن باشد نزد صاجبان اسرار، دارای ذات، و نزد صاحبان انوار، دارای ذات و صفات.

حرف "کاف"

بدان که خداوند ما و تو را یاری فرماید. "کاف" از عالم غیب و جبروت است. و "کاف" را مخارج، مخرج "قاف" که بیانش گذشت می باشد جز آنکه از آن پایین تر است. عددش، بیست است و بسایطش، از حروف "الف"، "فا"، "همزه" و "لام" می باشد. که فلکش، فلک دوم است و حرکت فلکش، یازده هزار سال می باشد و ظهور سلطان و غلبه اش در جن می باشد و از آن هر چه گرم و خشک است پدید می آید عنصرش، آب است و طبعش، گرم و خشک می باشد. مقامش بدایت است و حرکت آن امتزاج پذیر است. و از "اعراف" می باشد "خالص" و "کامل" است و نزد صاحبان انوار، هرکس در جن اتصال یابد، رفعت و بلندی می یابد ولی نزد صاحبان اسرار، رفعت و بلندی نمی یابد. مفرد خوفناکی است که از حروف آنچه "قاف" راست می باشد و از اسماء او را بر اسمی که اولش حرفی از حروف بسایط و حروف اوست می باشد.

حرف "ضاد"

بدان که خداوند ما و تو را یاری فرماید. "ضاد" نقطه دار از حروف عالم شهادت و جبروت است. و مخرجش از کناره زبان و آنچه زیر و نزدیک آن را دندانهاست می باشد. و عددش نزد ما نود است و نزد اهل انوار هشتصد می باشد. حروف بسایطش، عبارت از "الف"، "دال"، "همزه"، "لام" و "فا" بوده، و فلکش، فلک دوم است و حرکت فلکش یازده هزار سال می باشد در "عامه" امتیاز می یابد و آن را وسط طریق است و مرتبه اش، مرتبه پنجم می باشد و ظهور سلطان و غلبه اش در بهایم و حیوانات است و طبعش سرد و تر است و عنصرش آب می باشد. از آن هر چه سرد و تر است پدید می آید. حرکتش امتزاج پذیر "ضا" را خوی و حالات و کرامات است، "خالص" و "کامل" و دو تایی و مونس "همدم" می باشد و علامتش فردانیت و یگانگی است. او را از حروف، حرف "الف" و "دال" می باشد و او را از اسماء، همانهایی است که در حرفی که پیش از این بود، توضیح دادیم.

حرف "جیم"

بدان که خداوند ما و تو را یاری فرماید. "جیم" از عالم شهادت و جبروت است. و مخرجش از وسط زبان یعنی بین زبان و بین سقف دهان می باشد. عددش سه است و حروف بسایطش، "یا"، "میم" و " الف" "همزمان" می باشد و فلکش، فلک دوم است و سالهای حرکت فلکش، یازده هزار سال است. در "عامه" امتیاز می یابد و آن را وسط طریق است. مرتبه اش مرتبه چهارم است و ظهور سلطان و غلبه اش در جن است، جسدش سرد و خشک است و سرش گرم و خشک و طبعش سرد و گرم و خشک است. عنصر بیشترش خاک است و کمترش، آتش. از آن، آنچه با طبعش مشاکلت و همانندی دارد پدید می آید، حرکتش کج می باشد. "جیم" را حقایق مقامات و منازلات است و امتزاج پذیر است و کامل است و هر کس به او اتصال یابد، نزد صاحبان انوار و اسرار رفعت و بلندی می یابد، جز کوفیان(که قابل بدین امر نیستند). سه تایی و مونس "همدم" است. علامتش فردانیت و یگانگی است و وی را از حروف، حرف "یا" و "میم" می باشد و از اسماء همانها که پیش از این گفته آمد.

حرف "شین" سه نقطه است

بدان که خداوند ما و تو را به نطق و فهم یاری کند. "شین" از عالم غیب و جبروت است مگر میانه آن. مخرجش، مخرج "جیم" است و عددش نزد ما "الف" است و نزد صاحبان انوار سیصد است. و بسایطش، "یا"، "نون"، "الف"، "همزه" و "واو" می باشد. و فلکش، فلک دوم است و سالهای گردش این فلک گفته آمد و در "عامه" امتیاز می یابد و وی را وسط طریق است و مرتبه اش مرتبه پنجم است و سلطان و غلبه اش در بهایم و حیوانات می باشد، طبعش سرد و تر است و عنصرش آب است، آنچه که با طبعش مشاکلت و همانندی دارد از وی پدید می آید. حرکتش امتزاج پذیر است. "کامل" و "خالص" و دو تایی و مونس "همدم" است و "شین" را ذات و صفات و افعال است و از حروف، حروف"یا"و "نون" را دارد و از اسماء همان گونه است که گفته آمد، دارای خوها و حالات و کرامت می باشد.

حرف "یا"

بدان که خداوند ما و تو را به وسیله وحی از جانب خودش یاری کند. "یا" از عالم شهادت و جبروت است. و مخرجش، مخرج "شین" می باشد و عددش، برای افلاک دوازده گانه "ده" و "همزه"، "لام"، "فا"، "ها"، "میم" و "زا" و فلکش، فلک دوم است و سالهای گردشش گفته آمد. در "خاصه" و "خاصة الخاصه" امتیاز می یابد آن را غایب و مرتبه هفتم است. ظهور سلطان و غلبه اش در جماد است و طبعش، امهات و اصول نخستین است و عنصر بیشترین آتش است و کمتر آب و از او حیوان پدید می آید. حرکتش امتزاج پذیر است و دارای حقایق و مقامات و منازلات امتزاج یافته است و "کامل" چهارتایی و مونس "همدم" است و از حروف، حرف "الف" و "همزه" را دارا است و از اسماء همان که گذشت.

حرف "لام"

بدان که خداوند ما و تو را به روح القدوس یاری کند. "لام" از عالم شهادت و جبروت می باشد. و مخرجش، از کنار زبان است و نزدیک ترین آن تا پایان کناره اش. عددش، در دوازده فلک (سی) است و در افلاک هفتگانه سه. بساطش، "الف"، "میم"، "همزه"، "فا" و "یا" می باشد و فلکش، فلک دوم است و سالهای گردشش گفته آمد در "خاصه" و "خلاصةالخاصه" امتیاز می یابد و دارای غایت است. مرتبه اش مرتبه ی "خاصه" است و سلطان و غلبه اش در بهایم و حیوانات می باشد. طبعش گرم و سرد و خشک است. عنصر بیشتر آن آتش است و کمتر خاک، از آن هر چه که طبعش مشکل و همانندی دارد پدید می آید. حرکتش راست و آمیزش پذیراست "لام" را "اعراف" می باشد، امتزاج یافته و "کامل"، "مفرد" و خوفناک، می باشد که از حروف "لام"، حرف "الف" و "میم" می باشد.

حرف "را"

بدان که خداوند ما و تو را به توسط روحی از جانب خودش یاری کند. "را" از عالم شهادت و جبروت است. و مخرجش از پشت زبان و بالای پیشین است. و عددش در دوازده فلک دویست است و در افلاک هفتگانه دو. بسایطش، عبارت از "الف"، "همزه"، "لام"، "فا"، "ها"، "میم" و "زا" می باشد. و فلکش، فلک دوم است و سالهای گردش فلکش معلوم است وی را غایت است. و طبعش گرم و خشک است و عنصرش آتش است از "را" آنچه با طبعش مشاکلت و همانندی دارد پدید می آید. حرکتش آمیخته است، دارای "اعراف" است "خالص" و "ناقص" و "مقدس" و دوتایی و مونس "همدم" است او را از حروف، حرف "الف" و "همزه" است و از اسماء آنچه گفته شد.

حرف "نون"

بدان که خداوند قلبها را به ارواح یاری و کمک فرماید. "نون" از عالم فلک و جبروت است و مخرجش از کنار زبان بالای داندانهای پیشین است. عددش پنجاه و پنج است. بسایطش، عبارت است از "واو" و "الف" است. و فلکش، فلک دوم می باشد. و سالهای حرکت فلکش گفته آمد. در "خاصه" و " خاصةالخاصه" امتیاز می یابد وی را غایت طریق است. مرتبه اش، مرتبه ی منزه دوم است. ظهور سلطان و غلبه اش در مقام الهیت است و طبعش سرد و خشک و عنصرش خاک می باشد. از آن آنچه که با طبعش مشاکلت و همانندی دارد پدید می آید حرکتش آمیخته است. دارای خوها و حالات و کرامات می باشد، "خالص" و "ناقص" و خوفناک است، دارای ذلت است و "نون" از حروف "واو" می باشد.

حرف "طا"

بدان که خداوند ما را به آن یاری فرماید. "طا" از عالم ملک و جبروت است و مخرجش از کنار زبان و ریشه دندانهای پیشین می باشد و عددش نه است و بسایطش عبارت از "الف"، "همزه"، "لام"، "فا"، "زا" و "ها"است. و فلکش، فلک دوم می باشد و سالهای گردشش گفته آمد در "خاصه" و "خاصةالخاصه" امتیاز می یابد. "طا" را غایت طریق است و مرتبه اش مرتبه ی هفتم می باشد و سلطان و غلبه اش در جماد است، طبعش سرد و تر است عنصرش آب می باشد و از روی آنچه که با طبعش مشاکلت و همانندی دارد پدید می آید، حرکتش نزد صاحبان انوار مستقیم و راست است و نزد صاحبان اسرار معوج و کج و نزد صاحبان تحقیق و نزد ما با هم متنزح می باشد. دارای "اعراف" می باشد، "خالص" و "کامل" و دو تایی و مونس "همدم" است. وی را از حروف، حرف "الف" و "همزه" می باشد و از اسماء آنچه را که پیش از این بیان نمودیم، دارا می باشد.

حرف "دال"

بدان که خداوند ما را به اسماء اش یاری می فرماید. "دال" از عالم ملک و جبروت است و مخرجش مخرج "طا" است و عددش چهار و بسایطش عبارت از "الف"، "لام"، "همزه"، "فا" و "میم" می باشد فلکش، فلک اول است. و مرتبه اش مرتبه ی پنجم. سلطان و غلبه اش، در بهایم و حیوانات می باشد. طبعش سرد و خشک است و عنصرش خاک است. از وی آنچه که با طبعش مشاکلت و همانندی دارد، پدید می آید. حرکتش بین صاحبان انوار و اسرار آمیخته است. دارای "اعراف" می باشد "خالص" و "ناقص" و مقدس و دو تایی و مونس "همدم" می باشد وی را از حروف حرف "الف" و "لام" است.

حرف "تا"

بدان ای دوست مهربان "تا" از عالم غیب و جبروت است. و مخرجش، مخرج "دال" می باشد و عددش، چهار و چهارصد است و بسایطش، عبارت از "الف"، "همزه"، "لام"، "فا"، "طا"، "ها"، "میم" و "زا" می باشد. فلکش، فلک اول است و سالهای گردش فلکش گفته آمد. در "خاصه" و "خاصه الخاصه" امتیاز می یابد و مرتبه اش، مرتبه ی هفتم است و سلطان غلبه اش، در جماد می باشد. طبعش سرد و خشک است و عنصرش آب می باشد. از "تا" از آنچه که با طبعش مشاکلت و همانندی دارد پدید می آید. حرکتش آمیزش پذیر است و دارای خوها و حالات و کرامات است "خالص" و "کامل" و چهارتایی و مونس "همدم" است و دارای ذات و صفات است. و او را از حروف "فا" و "همزه" می باشد.

حرف "صاد"

بدان ای دوست ارجمند "صاد" از عالم غیب و جبروت می باشد. و مخرجش بین دو طرف زبان و بالای دندانهای پیشین پایین می باشد. عددش نزد ما شصت، و نزد صاحبان انوار نود می باشد. بسایطش، حروف "الف"، "دال"، "همزه"، "لام" و "فا" می باشد. و فلکش، فلک اول و سالهای حرکت فلکش گفته آمد. در "خاصه" و "خاصةالخاصه" امتیاز می یابد. وی را آغاز طریق است و مرتبه اش مرتبه ی پنجم می باشد. و سلطان و غلبه اش در بهایم و حیوانات می باشد. طبعش گرم و تر است و عنصرش هوا است. از وی آنچه که به طبعش مشاکلت و همانندی دارد، پدید می آید. حرکتش امتزاج پذیر آمیخته و مجهول است. دارای "اعراف" می باشد و "خالص" و "کامل" و دو تایی و مونس "همدم" است "صاد" را از حروف حرف "الف" و "دال" است. پس از این بیان، بدان راز این "صاد" خشک که جز در خواب نمی توان دست یافت و خداوند است که "صاد" را در خواب و بیداری به هر که خواهد می بخشد. بدان که "صاد" حرفی از حروف "صدق و "صون" و "صورت" است و شکلش دایره، وار است و پذیرای تمام شکلها، در آن اسرار و رازهای عجیبی می باشد که کشفش، در خواب می باشد و مقام اسرار پنهان عالم و عجایب و شگفتی های آیات و نشانه های حق تعالی است.

حرف "زا"

بدان که خداوند تو را به روح ازل یاری فرماید. "زا" از عالم شهادت و جبروت و قهر و غلبه است و مخرجش "صاد" و "شین" بوده و عددش هفت است و بسایطش "الف"، "یا"، "همزه"، "لام" و "فا" می باشد. و فلکش، فلک اول است. و سالهای حرکت فلکش گفته آمد. در "خاصه" و "خاصةالخاصه" امتیاز می یابد. دارای غایت است و مرتبه اش مرتبه ی پنجم است. و سلطان و غلبه اش در بهایم و حیوانات است و طبعش گرم و خشک است و عنصرش آتش می باشد. از وی هر چه که با طبعش مشاکلت و همانندی دارد، پدید می آید. حرکتش امتزاج پذیر است و دارای خوی ها و حالات و کرامات خالص و کامل و مقدس و دوتایی و مونس و همدم است. "زا" حروف "الف" و "یا" را دارا می باشد.

حرف "سین"

بدان که "سین" از عالم غیب و جبروت و لطف است. و مخرجش، مخرج "صاد" و "زا" می باشد. عددش نزد صاحبان انوار شصت بوده، و نزد ما سیصد و سه می باشد. (سیصد به حساب جمل کبیر و سه به حساب جمل صغیر). بسایطش، "یا"، "نون"، "الف" و "همزه" است. فلکش، فلک اول بوده و سالهای گردش فلکش گفته آمد. در "خاصه" و "خاصةالخاصه" و "خلاصه خاصةالخاصه" و صفای "خلاصةالخاصه" امتیاز می یابد. "سین" را غایت می باشد و مرتبه اش مرتبه ی پنجم است. ظهور سلطان غلبه اش در بهایم و حیوانات. و طبعش گرم و خشک است و عنصرش آتش می باشد. از وی آنچه که با طبیعتش مشاکلت و همانندی دارد پدید می آید، حرکتش امتزاج پذیر است، دارای "اعراف" می باشد. "خالص" و "کامل" و دوتایی و مونس "همدم" می باشد و او را از حروف، حرف "یا" و "نون" است .

حرف "ظا"

بدان از خردمند که "ظا" از عالم شهادت و جبروت و قهر و غلبه است. و مخرجش مابین دو طرف و سمت زبان و پهلوی دندانهای پیشین می باشد. عددش نزد ما هشتصد و هشت می باشد و نزد صاحبان انوار نهصد. بسایطش، عبارت از "الف"، "لام"، "همزه"، "فا"، "ها"، "میم" و "زا" و فلکش، فلک اول است. و سالهای گردش فلکش گفته آمد. در "خاصه" و "خاصةالخاصه" امتیاز می یابد. "ظا" را غایت طریق است و مرتبه اش مرتبه هفتم. ظهور سلطان و غلبه اش در جماد است. طبع گردشش سرد و تر است و قائمه اش گرم و تر می باشد. و "طا" را گرمی و سردی و تری مشاکلت و همانندی دارد، از او می آید. امتزاج پذیر است و دارای خوی ها و حالات و کرامات می باشد. امتزاج یافته و "کامل" و دوتایی و مونس "همدم" می باشد و دارای "ذات". وی را از حرف "الف" و "همزه" می باشد.

حرف "ذال"

بدان که "ذال" از عالم شهادت و جبروت و قهر و غلبه است. مخرجش مخرج "ظا" و عددش هفتصد و هفت می باشد. بسایطش، عبارت از "الف"، "لام"، "همزه"، "فا" و "میم" می باشد. فلکش، فلک اول و سالهای گردش فلکش گفته آمد. در "عامه" امتیاز می یابد و وی را وسط طریق است. طبعش گرم و تر است و عنصرش هواست. از "ذال" هر چه که با طبعش مشاکلت و همانندی دارد، پدید می آید. حرکتش کج و معوج و امتزاج پذیر می باشد. دارای خوی ها و حالات و کرامات است. "خالص" و "کامل" و مقدس و دوتایی و "همدم" می باشد دارای ذات. او را از حروف حرف "الف" و "لام" می باشد.

حرف "ثا"

بدان که "ثا" از عالم غیب و جبروت و لطف بوده و مخرجش مخرج "ظا" و "ذال" می باشد. عددش پانصد و پنج و بسایطش، عبارت از "الف"، "همزه"، "فا"، "ها"، "میم" و "زا" می باشد. وی را فلک، فلک اول و در "خلاصه" و "خاصةالخاصه" امتیاز می یابد. "ثا" طبعش سرد و خشک بود، و عنصرش خاک می باشد. و دارای خوی ها و حالات و کرامات بود، و "خالص" و "کامل" و چهارتایی و مونس "همدم" می باشد. "ثا" را ذات و صفات و افعال است و از حروف حرف "الف" و "همزه" را دارا می باشد.

حرف "فا"

بدان که خداوند قلب الهی را یاری کند. "فا" از عالم شهادت و جبروت و غیب و لطف است و مخرجش از درون لب پایینی و اطراف دندانهای پیشین بالا می باشد. عددش هشتاد و هشت و بسایطش، عبارت از "الف"، "همزه"، "لام"، "فا"، "ها"، "میم" و "زا" می باشد. وی را فلک، فلک اول و در "خلاصه" امتیاز می یابد و غایت طریق بود. و مرتبه اش مرتبه ی هفتم و غلبه اش در جماد است. طبع سرش گرم و تر و دیگر جسدش سرد و تر می باشد. عنصرش بیشترین آب و کمتر هوا است. آنچه که با طبعش همانندی دارد، از وی بوجود می آید. حرکتش امتزاج یافته است و دارای حقایق و مقامات و منازلات در نزد صاحبان اسرار می باشد. "فا" را خوی ها و حالات و کرامات و "فا" را ذات و از حروف "الف" و "همزه" می باشد.

حرف "با"

بدان ای دوست بزرگوار "با" از عالم فلک و شهادت و قهر و غلبه است. مخرجش از دو لب و عددش دو. و بسایطش عبارت از "الف"، "همزه"، "لام"، "فا"، "ها"، "میم" و "زا" می باشد. فلکش، فلک اول و در عین صفایی "خلاصه" در "خاصةالخاصه" امتیاز می یابد و مرتبه اش مرتبه ی هفتم است و سلطان و غلبه اش در جماد است و طبعش گرم و خشک و عنصرش آتش می باشد. از وی آنچه که با طبعش همانندی دارد بوجود می آید. حرکتش امتزاج پذیر و دارای حقایق و مقامات و منازلات می باشد "خالص" و "کامل" و چهارتایی ومونس است و دارای ذات. "با" را از حروف حرف "الف" و "همزه" می باشد.

حرف "میم"

بدان که خداوند مومن را یاری کند. "میم" از عالم ملک و شهادت و قهر و غلبه است. و مخرجش، مخرج "با". و عددش چهل و چهار بسایطش عبارت از "یا"، "الف" و "همزه"است. فلکش، فلک اول است و در "خاصّه" و "خاصه الخاصه" و در صفای "خلاصه" امتیاز می یابد. وی را غایت می باشد که مرتبه اش در مرتبه ی سوم، ظهور سلطان و غلبه اش در انسان می باشد. طبعش سرد و خشک و عنصرش خاک است. از حرف "میم" آنچه با طبعش همانند دارد بوجود می آید. وی را "اعراف" است و "خالص" و "کامل" و مقدس و مفرد و مونس "همدم" می باشد و او را از حروف حرف "یا" می باشد.

حرف "واو"

"واو" از عالم ملک و شهادت و قهر و غلبه است و مخرجش از دو لب و عددش شش است. بسایطش، عبارت از "الف"، "همزه"، "لام" و "فا" می باشد. فلکش، فلک اول و سال های گردش فلکش، بیش از این گفته آمد، در "خاصةالخاصه" و در "خلاصه" امتیاز می یابد. وی را غایت طریق می باشد و مرتبه اش مرتبه چهارم است. و سلطان و غلبه اش در جن می باشد. طبعش گرم و تر و عنصرش هواست. از "واو" آنچه که با طبعش سازگاری دارد بوجود می آید. حرکتش امتزاج پذیر و دارای "اعراف" و "خالص" و "ناقص" و مقدش و مفرد و خوفناک می باشد و او را از حروف حرف "الف" می باشد.

حرف "تهجی"

البته باید فهمید که هر حرفی از حروف خواصی دارد، همانطوری که با تلفظ در شنیدن اثر می گذارد، در نقش و ظاهر و ترکیب نیز اثر دارد:

«الف»

نمایشگر هزاران اسرار و رموز است و بقیه ی حروف از "الف" موجود. "48892" الف در قرآن موجود است. هر کس سه (111) شب جمع نویسد با خود دارد، نزد اکابر عزیز و محبوب گردد و دلش صاف و حوائجش برآید. وقت نوشتن این دو اسم را بخواند، "سبحان الله یا لا اله اله انت" و هر صبح پیش از آنکه با کسی صحبت نماید، 1000 بار (آ) گوید، مال بی حساب می رسد و اگر 1000 مرتبه (آ) بنویسد و با خود دارد چنان باشد که اموال و ثروت بی حسابی به او می رسد. و حروف مقطعه و اسراری دارد که همه نمی فهمند. شاید الف اشاره به (اله) و (الله) و (اکبر) و (علی) و (امر) و (احد) می باشد. مانند، کهیعص، که اشاره به کربلا و غیره می باشد.

«ب»

هر که روز یکشنبه دوازده "ب" نویسد و آن را در مقابل قاهر و متکبر دفن نماید، کبر و غرور او زایل و از بین می رود. و اگر مریض بر کاسه ی چینی بنویسد و بیاشامد و زمان نوشتن ذکر "یارحمن یارحیم" را بخواندو زندانی روزی پانصد مرتبه بخواند از زندان خلاص و رهایی یابد. و اگر 200 مرتبه بنویسد و همراه خود داشته باشد، کسی به او آسیب و ضرر نمی رساند.

«ت»

هر که روز چهارشنبه 400 "ت" بنویسد و بشوید و هنگام غروب (فرورفتن آفتاب) بیاشامد، کوری و تاریکی دلش از بین می رود و حافظه اش زیاد خواهد شد و می تواند همه چیز را یاد بگیرد. در هنگام نوشتن ذکر "یاقیوم، یا واحد" را بخواند، و اگر چیزی را گم کرده باشد بنویسد در صفحه آن بازیابد. و اگر با خود همراه کند، از دشمنان ایمن باشد و یا خود اگر هزار "ت" نویسد و داشته باشد، موجب عزت گردد و گفتن "ت" هر روز هزار مرتبه، موجب دولت و کامیابی گردد.

«ث»

هرکس پانصد "ث" وقت زوال سه شنبه، بنویسد و در دیوار خانه ای که رو به قبیله باشد آویزان نماید، در امور ثابت، و از حرام و گناه حفظ شود و اگر در کوزه ی آب افکند و مرد و زن بد خلق بخورند، با هم مهربان گردند و در وقت نوشتن ذکر "یا دائم یا صمد". و گفتن آن شصت مرتبه، موجب محبت می شود، جهت رفع ترس طفل و کودک، 60 مرتبه نویسند و در زیر سر او بگذارد، نترسد.

«ج»

هر کس وقت طلوع آفتاب 53"جیم" بنویسد و با خود داشته باشد، زبان بدگویان بر او بسته خواهد شد و ارواح را مشاهده خواهد کرد و اگر از کار درمانده باشد، به آن کار خواهد رسید و از عمر خود برکت خواهد برد و در وقت نوشتن ذکر "یا باری یا کبیر" را بخواند. هرکس هر شب هزار با "جیم" گوید، بعد از هفت شب هر کدام از پیغمبران را که خواهد، در خواب می بیند و اگر رنجور باشد بنویسد و بخورد شفا می یابد.

«ح»

هرکس شب پنج شنبه اوائل ماه هجده "ح" نویسد و با خود دارد، سحر بر او کار نکند و اگر به مشک و زعفران و در حریر و بموم سفید گرفته زیر دندان نهد، ارواح را بیند و مشاهده کند، و در وقت نوشتن بخواند "یا رئی یا زکی". اگر کسی بخواهد دشمن را قطع کند. بر مشتی خاک 200 بار بخواند و بر دشمن افشاند ، دوست گردد و اگر بر قلنج گرفتار شود، هفتاد بار بگوید و دست بر آنجا بمالد برطرف شود.

«خ»

هر کس 310 "خ" در خلوت روز یکشنبه ی آخر ماه بنویسد و در خانه ی خود آویزان کند، هر مرادی که داشته باشد برآورده گردد. و هنگام نوشتن بخواند ذکر "یا کافی یا رجایی". اگر کسی بخواهد از غایب خبر یابد، بعد از نماز خفتن بر بام یا تلی بر آید و هفتاد بار بخواند و به آن طرف دمد، خبر می آید و اگر نداند در کجاست 70 بار بنویسد در زیر سر بگذارد او را در خواب ببیند.

«دال»

هرکس 35 "د" شب چهارشنبه در خلوت، وقتیکه مردم خوابند با مشک و زعفران نویسد و با خود همراه کند، دل و دست او گشاده گردد و در نظر مردم با عزت و حرمت و اعتبار کلی باشد. جهت اداء دین مفید وقت نوشتن بخواند"یا حنان یا منان". اگر کسی بخواهد کسی را ظاهراً آواره کند، صبح پیش از آنکه با کسی سخن گوید، بر بام رود و به ستاره ی آسمان بنگرد و هفتاد بار "دال" گوید، دشمن آواره شود. اگر هر روز هزار بار گوید، به مراد رسد و اگر هفتصد بار بر شیرینی بخواند و پیش سگ اندازد ، نزد مردم شیرین شود و اگر کسی دفینه ای دارد و نداند در کجاست ، 700 بار در گوش خروس بخواند، خروس تا سر دفینه می رود.

«ذال»

هر که 731 مرتبه بگوید "ذال" و روز شنبه هنگام طلوع آفتاب بنویسد و در مسجدی که نماز جمعه می کنند دفن نماید و بقصد حفظ مال یا غائب آنها حفظ شوند و وقت نوشتن ذکر "یا دیان یا خالق" بخواند.

«را»

هر که شب دوشنبه مهتاب 300 مرتبه بنویسد و به چرم گیرد و با خود همراه کند بمراد می رسد. و نزد اکابر با عزت و حرمت باشد هنگام نوشتن بخواند"یا رحمن یا دائم"

«زا»

هر کس روز سه شنبه وقت غروب هفتصد "ز" بنویسد و در گورستان دفن کند هم علومی که او از مردم در حجاب می باشد، بر او کشف شود، وقت نوشتن ذکر "یا مبدی یا علام" را بخواند. و هر که روزی پانصد مرتبه بخواند یا صد بار بنویسد و با خود همراه کند در انظار عزیز و با هیبت باشد.

«سین»

هر که 120"س" روز جمعه بنویسد و با خود همراه دارد، هیچ کس با او مجادله نکند شیرین شود و همچنین سفر و هیبت مردم نافع می باشد و وقت نوشتن ذکر "یا حلیم یا معید" را بخواند. جهت کشف کرامت هر صبح 80 مرتبه بگوید "سین" نافع می باشد و اگر صد مرتبه بنویسد و زیر سر طفل بگذارد، زود به سخن و صحبت می آید و اگر 70 مرتبه "سین" بر بدن طفل بنویسد، زود به زبان و سخن در می آید. نوشته اند از خواص "سین" آن است که اگر کسی بخواهد با خصمی (دشمنی) در محاکمه غلبه کند که قادر بر جواب نباشد، نام او را در مابین دو "سین" مفروج کند، هر چه بشود متصل و اگر نشود منفصل نوشته در دست گیرد و با او سخن گوید، او عاجز شود مثلاً اسم: قمرسقسمسرس یا اسم شمس سشسسمسسس که در قمر و در شمس متصل می باشد.

«ش»

هر کس روز چهارشنبه 360 مرتبه "ش" نویسد و به حمام رود و نوشته را در آب نهد و بشوید و آب را بر سر ریزد، نعمت به او فراغ گردد. امام صادق فرمود، باید پاک باشد وگرنه به درویشی مبدل شود. وقت نوشتن ذکر"یا حمد یا عزیز" بخواند، اگر کسی مطلبی دارد، وقت خواب 200 مرتبه بگوید در خواب پاسخ را به او بگویند و اگر به چیزی بخواند و بزن حامله دهد زود خلاص شود.

«ص»

هرکس 95 "ص" در کاسه به مشک و زعفران بنویسد، اگر برای او سحر کرده باشند و آن را بر سر ریزد باطل گردد. و اگر بین دو لشگر جنگ باشد به صلح کشد و اگر نوشته را در مصحف نهد، دشمن هلاک شود و در وقت نوشتن بخواند "یا قاهر یا قریب" و گفتن آن در سفر نافع است.

«ض»

هرکه شب چهارشنبه 101 "ض" نویسد بر چوب انار مثل عَلَمی به بندد و در خانه ی خالی بر دیوار قبله فرو برد، هر چه پیش کسی داشته باشد به او برگردد و بین مردم عزیز گردد، به او هنگام نوشتن بخوابد"یا مذل یا نور" اگر نود بار بر چیزی خواند و به دیوانه دهد، شفا یابد و اگر به علت دل درد بر چیزی نویسد و بخورد شفا یابد.

«ط»

هر کس شب جمعه با مشک و زعفران 19 "ط" نویسد و زیر سر نهد، جمال دل آرای پیغمبر را زیارت کند و اگر آن را در آب افکند و بخورد نوری در قلب او ظاهر گردد و اگر در شمشیر نقش کند، بسیار برا گردد و اگر با خود همراه دارد، عزیز باشد. و هنگام نوشتن بخواند، "یا علی یا قدوس" اگر 120 بار بر دشمن بخواند، مطیع شود و شب پنجشنبه 900 مرتبه نویسد و با خود همراه دارد در هنگام نماز وقت نوشتن بخواند "یا حی یا قیوم" و جهت عزت و ایمنی ساعت مشتری یا شرف قمر 25 رقعه در هر یک نه "ط" به این شکل:{ ط ط ط ط ط ط ط} نویسد با خود همراه دارد. به هنگام نوشتن "یا الله" گوید. و 7 رقعه نویسد در آب کند و به بیمار دهد به اذن الله خدا شفا یابد و هنگام نوشتن "حمد" را بخواند.

«ظ»

هر کس شب جمعه 910 "ظ" بنویسد و بیمار و خسته با خود همراه دارد، صحت یابد و در کاری فرو نماید و به هنگام نوشتن بخواند "یا والی یا متعالی" اگر از ظالمی بترسد، یک هفته وقت نماز صبح هزار بار به آن نیت بخواند مطیع شود.

«ع»

هر کس روز پنج شنبه 130 "ع" نویسد و با خود همراه دارد، ایمان کامل به او روزی شود و مشهور عالم گردد. هنگام نوشتن بخواند "یا محمود یا کریم" و اگر کسی را خواهد مطیع کند، بر شیرینی هر چه خواهد بخواند به او دهد مطیع گردد.

«غ»

هر کس روز جمعه 1060 "غ" نویسد و با خود همراه دارد، هرگز محتاج نشود و مرادش برآید و عجائب بسیار ببیند، وقت نوشتن بخواند"یا عظیم یا مجیب" و اگر کسی خواهد دشمن (دینی) را نیست و نابود کند هفت روز روزی هفتاد مرتبه به نیت فناء او بخواند، نیست گردد و اگر بر برگ حنظل 60 مرتبه بنویسد و در خانه ی دشمن افکند دشمن آواره گردد.

«ف»

هر که روز چهارشنبه 90 "ف" نویسد و با خود دارد، حق تعالی مراد او را بدهد و هنگام نوشتن بخواند، "یا غیاث یا مغیث" اگر کسی بر کرباس پاره نه هزار بار به نام کسی و به نام مادر او و به نام خود بخور دهد و در آتش اندازد ، آن کس هر چه باشد نزد او حاضر شود نه به حرام، و اگر آوارگی کسی را خواهد، هر روز 70 بار در مقام آن کس بخواند و بدمد آواره گردد.

«ق»

هر که 181 "ق" نویسد و با خود همراه دارد، از زندان برهد و رزق بر او گشاده گردد و هنگام نوشتن بخواند، "یا عزیز یا حکیم" اگر کسی روزی 400 مرتبه بخواند هر نیت که خواهد حاجتش برآید و اگر خواهد که خواب دشمن دین را ببندد 200 مرتبه بر کاغذ نویسد و به زیر سنگ گران نهد، خوابش بسته گردد.

«کاف»

هر که خواهد از چشم خلق ناپدید شود، وقت ضرورت باید 700 "ک" بخواند، هیچ کس او را نبیند و هرکه 101 "ک" نویسد و با خود همراه دارد از رنجها و غهم ها ایمن و درِ دولت به رویش باز شود و هنگام نوشتن بخواند "یا کلیم یا کریم". آری خداوند با "کاف" و "نون" هرچه خواهد می کند.

«لام»

هر کس شب چهارشنبه 71 "ل" بنویسد و با خود دارد از مکر خلایق ایمن گردد و هنگام نوشتن بخواند "یا شکور یا غفور" اگر بر صفحه شش "ل" نقش کند و با خود دارد، چشم زخم به او نرسد، از امام چهارم مروی است: جهت غنی شدن در هفتم هر ماه بنویسد و در کیسه یا کیف نگه دارد و ماه بعد نوشته ی سابق را در آب اندازد. 31 مرتبه در کنار هم (ل ل ل ل .... ذوالطّول ذوالطّ ول ذوالطّول)

«نون»

هر که شب سه شنبه 106 "ن" بنویسد و با خود همراه کند از امراض برهد. خواندن "ن" سبب تسهیل علم است. هنگام نوشتن بخواند، "یا حلیم و یا شکور" اگر وقت نماز خفتن صد مرتبه بگوید بیخوابی را ببرد.

«م»

هر کس بر آن بنگرد و هر روز بخواند، برکت و رزقش فزون گردد و آن برای عطارد در روز چهارشنبه است. هر کس بعد از چهل روز روزه آن را با شرایط و رو به قبله با طهارت قمر در سعود ساعت شمس رسم کند، حق تعالی حقایق و انوار قدسیه به او ببخشد و از مضرات ایمن گردد و هرکس خدا را به آن بخواند، روز جمعه اجابت شود و هرکس آن سر عددی را روز پنج شنبه با نام مقدس رسول اکرم ﷺ چهل بار بنویسد و یا غسل بشوید و بگوید: "اللّهمّ ببرکة ماشربت ان تهوّن علیّ الحفظ والفهم" و چهل روز ادامه دهد ظاهر و باطن بر او باز گردد. هرکه روز جمعه پیش از طلوع آفتاب 90 ((م)) نویسد و با خود همراه دارد به حاجتی می رسد و اگر در باغ زراعتی آویزد هیچ آفتی به آن زراعت نرسد و هنگام نوشتن بخواند ذکر "یا خالق یا محیط" جهت وصول طلب هفتاد بار گفتن نافع است.

«واو»

هر که در روز شنبه 13 "و" بنویسد و در قرآن نهد، به مراد رسد و هنگام نوشتن بخواند "یا خالق یا محیط" جهت وصول طلب هفتاد مرتبه گفتن نافع است.

«ها»

هر کس 15 "هـ" بنویسد و با خود دارد، از سر غیب آگاه شود و علم نهانی بر او ظاهر گردد و هنگام نوشتن بخواند"یا وافی یا حفی" اگر کسی خواهد بجائی رود و مانعی باشد، شصت بار در برابر آن کس بخواند و به او بدمد بر طرف شود. اگر کسی این حروف را بر کف دست بنویسد و به نزد هر کس رود مطلب برآید. (هـ هد ه لا ه لا ن). نوشته اند هر که خواهد پی مهمی رود، این اسم را که به زبان هندی اعظم است هفت بار بخواند، آن مهم زود به آسانی برآید (اهنوس)

«ی»

هر کس 20"ی" نویسد و با خود همراه کند، خواص حروف در آن باشد. اگر کسی خواهد زبان کسی را مطلقاً به بندد 60 مرتبه با این نیت بخواند و به او بدمد بسته گردد. و اگر مقام حرف را با خود همراه تمام کند نزد خلق مکّرم شود و کسی متعرض او نشود و در آن خانه ای که این حروف یک یک نوشته باشد دولت و جمعیت فزونی دارد و از بلا ها ایمن گردد و در سفر از دزد حفظ شود. الله اعلم. و نیز باید شک نکند و برای خواب دیدن کسی اینها را بنویسد و زیر سر نهد، هرکه را خواهد در خواب ببیند.

بعضی می گویند این" 28" حرف اسماء باری تعالی جل شأنه هستندکه فرشتگان به این اسمها تسبیح خداوند عزّ و جّل می گویند: اینها الفاظ قرآن مجید هستند و همه اسمها از اینها ترتیب می یابند .

این حقیر از خداوند می خواهم که بتوانم از کلام بزرگان و صاحبان فن، علم حروف و اعداد را معرفی کرده و منابع و اهمیت آن را تا آنجا که او توفیق دهد شرح دهم. زیرا وظیفه می دانم، بتوانیم کلام مولایمان را بیشتر فهمیده و بدان عمل کنیم. و بدین سبب است که بزرگان زیادی این اسرار را کشف و به اهلش آموزش داده اند.

در اکثر رسائل مرقوم است که، عامل را برای هر عمل، در علوم غریبه، دانستن حروف و اعداد از ضروریات می باشد. بنابر این برای آنکه اسرار حروف و اعداد منطبق با اسرار درونشان ظاهر شود و معانی و مفاهیم و جایگاه وجودی خود را در آسمان و ملکوت آن، و زمینها و ملکوت آن، و در سِّر عالم دنیا و سِّر عالم آخرت و حتی از علوم آینده و گذشته محققان و مدبران را آگاه سازند و همچنین به ظاهربینان و باطن بینان در کشف خواهش هایشان کمک کنند :

1- پروردگار عالم با رمز مقطعات در کلام کریمش، به پیغمبر بزرگوار خود حضرت محمد ﷺ باب اسرار را باز کرده است و با کنایات و اشارات و تمثیل انسان را به تدبر واداشته است. حروف را باب کلام خود قرار داد و خود را متکلم بذات معرفی نمود و به انسان توفیق داد که معجزه کلامش، قرآن را از قلب مبارک رسولش و نطق نورانی حجتش، امیرالمؤمنین (ع) بشنویم و در اثر زحمات و رنجهای این عزیزان تفسیر و تعلیم و عمل خالصانه را از این عزیزان بیاموزیم تا مگر هدایت و به نور قرآن منورگردیم و ما هم حروف و کلمات عمل مان را در لوح تکلیف بنا به وسع ضعیفمان منطبق بر آیات الهی قرار دهیم. بنابر این جای بسی تفکر است که، خداوند با خلق 28 حرف کل مفاهیم و معانی وعوالم دنیا و آخرت را در کتابش قرآن جای داده است. چنانچه تمام کتابهای آسمانی کتاب الله است ولی قرآن هم "کتاب الله" است و هم "کلام الله" و چنین است که پروردگار خود حافظ آن می باشد و حریم قرآن بکر و دست نخورده می ماند الی یوم القیامت . چرا که مخلوق هرگز قدرت ورود در حریم کلام خالق را ندارد و این اعجاز اول بار به دست مبارک مولی الموحدین امیرالمؤمنین(ع) ثبت، نقطه گذاری، و حرکت گذاری شد و علوم صرف و نحو و تجوید را پایه گذاری نمودند. و اهمیت این همه زیبایی در حدیث مبارکی از ایشان این چنین نقل می گردد: "ان کلما فی الکتب المنزله فی القران و کلما فی القران فی الحمد و کلما فی الحمد فی البسمله وکلما فی البسمله فی الباء و کلما فی الباء فی النقطه و انا نقطه تحت الباء". "حقیقت این است و جز این نیست که همه کتابها در قرآن نازل شده اند و همه قرآن در سوره مبارکه حمد و همه حمد در بسم الله و همه بسم الله در باء و همه باء در نقطه و من نقطه زیر باء هستم".

بنابراین، حقیقت نقطه سرِّی است الهی، که نه به لفظ ادا می شود و نه به صورت ونه به اشاره و نه موصوف به صفتی است و نه ملون به رنگی و نه محدود به حدی بلکه، محجوب از حواس است. چنانکه در عین "پیدایی پنهان" و در عین "پنهانی عیان" است.

"نقطه بحر ازل و سر الاسرار و نور الانوار است"

ابن عباس رئیس مفسرین چنین روایت می کند که مولا امیرالمؤمنین (ع) از اول شب تا آخر شب راجع به باء بسم الله حدیث می فرمود که من اندکی از آن را می فهمیدم و فرمود قسم به خدا اگر بخواهم باء بسم الله را تفسیر کنم (لاوقرت سبعین بعیرا) برای باء بسم الله اینقدر معانی بیان می کردم که اگر می نوشتند بایستی بار 70 شتر نمایند. وقال علی (ع) :"بالباء ظهر الوجود و باالنقطه تبین العابد و المعبود". و فرمود: "بوسیله باء، کل وجود ظاهر شدند و بوسیله نقطه رابطه عابد و معبود روشن و بیان میگردد"(او میزان و صراط و امام مبین راه و قسیم النار و الجنه است)

قال الصادق (ع): فی تفسیر "و من یؤت الحکمه فقط اوتی خیراً کثیرا".امام فرمودند: "هر کس که حکمت به او داده شد به تحقیق به او خیر کثیر داده شد" .حکمت چیست؟ فرمود:"ان الحکمه هی الولایه المطلقه فان نقطه الولایه قد عَمَتِ الوجود و لا یشد منها شی من الغیب و الشهود و تلک النقطه قد جمعت فیها جمیع اسرار الحروف و فی الحروف جمعت و بنیت اسرار الکلمات و فی الکلمات استجنت اسرارالمعانی فالمعانی غیب فی الکلمات و الالفاظ و الکلمات غیب الحروف و الحروف غیب فی الالف المتحرکه و هی غیب فی الالف لینه و هی غیب فی النقطه فهی غیب الغیوب و سر الاسرار". و آن بطور مجمل اینطور معنی می گردد که "حکمت همان ولایت مطلقه است.که ظهورپروردگار عالم به آن نقطه ولایت است و آن به تمام تاریکیهای وجود و ندیدنی ها مسلط است و بدون سختی غیب را مشهود می گرداند و آن نقطه ایست که تمام اسرار حروف در آن جمع است و در حروف اسرار کلمات بنا نهاده و جمع گردیده، اسرار معانی و در معانی احوالات غیبی، و کلمات و الفاظ را در خود جمع و کلمات اسرار غیب حروف را آشکار می کند. و حروف، اسرار غیب حرف الف را (البته الفی که متحرک شده است یعنی همزه) و اسرار آن الف لَیِنَت و نرمی درون آنست که آن اسرار نقطه است و آن نقطه غیب الغیوب و سِرالاسرار است" .

امام حسین (ع) فرمودند: آن علمی که جدم خاتم النبیین ﷺ بدان خوانده شده علم حروف است و علم حروف در لام است و علم لام در الف است و علم الف در نقطه و علم نقطه در معرفت اصلیه و علم معرفت اصلیه در علم ازل و علم ازل در مشیت و علم مشیت در علم غیب هویت است.

حروف، ظهور نقطه هستند و نقطه، مظهر مشیت غیبی است که بدین صورت در عالم طبیعت تجلی می نماید و حروف ظهور تجلیات غیوب است که به عرصه شهود می رسد. و قرآن آن نقطه غیبی است که بصورت نقطه، بر قلب پیامبر ﷺ تجلی نموده و بصورت حروف نقش بسته است و حروف مختلف عالم انسانی، از بحور مختلف محبت غیبی سر چشمه گرفته و مصداق کلی او در این عالم، در وجود مقدس علی علیه السلام تجمع صورت و سیرت داده و بهمین منطق فرموده همه کتب آسمانی در قرآن و همه قرآن در سوره مبارکه حمد و تمام حمد در بسم الله و تمام آن در باء و فرمود من نقطه زیر باء هستم.

یعنی تمام معارف آسمانی در قرآن مدون گشته و در نَفْس علی اعلا (ع) تکوین داده شده و بدین سبب از زبانش چشمه های علم و دانش و کمال بی حد و حصر فیضان نموده و سرچشمه این همه علوم و مکرمت و فضیلت در حُجُب و سُرادقات غیبی است که خدای متعال پیغمبر را برد و آن حجب را به او نمود و آنجا دست غیبی بر شانه احمد ﷺ نهاده شده و در عالم پایین پای علی(ع) بر شانه محمد ﷺ نهاده و نورانیت و روحانیت علی (ع) و محمد ﷺ و محمد ﷺ وعلی (ع) حقیقتاً یک نور است که از هم جدا شدنی نیست .

فقط در نشئه عالم، طبع نقطه در دو قالب تجلی نموده که هر چه پیامبر ﷺ تبیین فرموده علی (ع) تشریح فرمودند. و هر چه علی (ع) فرمود، پیغمبر (ص) به او آموخت و هر کجا احمد (ص) قدم، نهاد علی (ع) سایه صفت همراه او بود. و هر کجا علی (ع) بوده روح پیامبر (ص) حکومت و تکلم می فرمود. پیغمبر (ص) فرمود :"علِّمَنی رَبّی" و علی (ع) فرمود: "عَلِّمَنی رسول الله "

علم همه عالم به علی داد پیمبر چون ابر بهاری که دهد آب به گلذار

عدد ابجد "نقطه" معادل 164 است و اگر ارقام آن را با هم جمع کنیم 1+6+4=11 و عدد 11 معادل "هو" می باشد. و نیز نقطه در جایگاه عددی معادل 47 و آن نیز جایگاه نام مبارک "امام حسین" (ع) است و" سَرِ "امام مصداق همان نقطه است که اگر 4+7=11 باز به نام مبارک "هو" می رسیم. اکنون ببینید که اعداد چگونه مرتبه باطنی حروف را آشکار می نمایند و ما را به نقطه معرفت می رسانند تعداد حرفهای اسامی زیر :فاطمة 5 علي 3 حسن 3 حسين 4 علي 3 محمد 4 جعفر 4 موسى4 علي3 محمد 4 علي 3 حسن 3 محمد 4 در مجموع 47 حرف. 47 شجره مطهره 47 این آیه ولایت هم 47 حروف داردبشمار 47(إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت و يطهركم تطهيرا)47این آیه دارای 47حرف میباشد.شجره مطهره 47(إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت و يطهركم تطهيرا)47این آیه دارای 47حرف میباشد47 شجره مطهره47 اسلام ناب محمدی 47در کتب زرتشت 47 خرد شهر ایزد 47 منظور شجره مطهره 47 دین عالمی47 محمدا علی 47 اسلام ناب محمدی 47 روح قرآنی 47 اصل دین ها اسلام 47

علم حروف از هر علمی برتر و والاتر و برای انسان نافع و لازم است، زیرا درک هر مفهومی از مفاهیم موجودات عالم هستی از غیب و شهود و معانی هر یک از آنها در صورت فردی و ترکیبی حروف نهفته و حروف دلیل و مُظهر تمام آنها می باشد، و مبنای تمام علوم شناخت ذات فردی حرف و ترکیبات و حالات و عوارض و معانی استحصالیّه است. حروف مبیّن اسرار، و مظهر علوم، و کاشف مقاصد غیب و شهود است و فهمیدن معانی کتب آسمانی بویژه "قرآن" به معرفت حروف بستگی دارد و تمامی زبانها و لغات محتاج به علم حروفند.

بدان این اقیانوسی است که اگر در آن فرورویم، اموری پدید خواهد آمد که توان شنیدن آن نیست چون حروف مطالبی بس پیچیده و اسرار آمیز به خود اختصاص می دهد که علم حروف را به وجود می آورد (همان علم جفر) و همان گونه که بیان نمودم اگر تمام آبهای زمین جوهر و دوات گردد و تمام چوبها ودرختان کاغذ گردند، در باب حروف، سخن بسیار بیشتر از ظرفیت آنها خواهد بود .

پس از حروف، اسماء پدیدار گشتند، و خداوند سبحان حقایق را بر شمار اسماء حقیقی اش انشاء و ایجاد فرمود و بر طبق این اسماء فرشتگان و موکّلها و "عونٍ و طیشٍ" را آفرید تا حمد و سپاس سبحان گویند و شأن و منطقه ای برای هر یک از اسمها قرار داد. و همه را به تسبیح گویی اسماءاش فرا خواند تا اسم و مسما و تسمیه او گویند.

اصبغ ابن نباته گوید: امیر امؤمنین (ع) فرمود: "عثمان ابن عفان از رسول خدا (ص) پرسید ، یا رسول الله تفسیر ابجد چیست؟ حضرت فرمودند: "تعلَّمُ التَّفسیر ابجدِ فاِنَّ فیه الاَعاجیبُ کلها ویلٌ لعالِمِ جَهِلَ تفسیرَهُ" تفسیر ابجد را بیاموزید زیرا که در آن شگفتیها است و وای بر آن عالمی که از تفسیر آن چیزی نداند گفتند: یا رسول الله تفسیر آن چیست؟ فرمودند: "اما ابجد ، "الف" پس آلاء (نعمتهای باطنه خداوند) است حرفیست از اسماء و اما "باء"، بهجت خداوند است و اما "جیم"، (جنت) بهشت خداوند و جمال خداوند و جلال اوست و اما "دال"، پس دین خداوند می باشد واما هوز، پس "ها" هاویه است و "واو" فویلٌ لاهل النّار(وای بر اهل اتش)و اما "زاء"، فزاویهٌ فی النار پس زاویه است در آتش ، پس پناه می بریم به خدا از آنچه در زاویه است (زاویه های جهنم) و اما حطی، "حاء" آن ریختن خطاهاست از مستغفرین در شب قدر و آنچه جبرئیل با آن با ملائکه نازل می شود تا طلوع آفتاب (فجر) و اما "طاء"، فطوبی لهم و حسن مآب (درخت طوبی) برای آنهاست و گشتنگاه نیک و آن درختیست که خداوند عزّو جل آنرا نشانیده و در آن روحش دمیده و همانا که شاخه های آن از پس دیوارهای بهشت دیده می شوند حُلی و حُلل می رویاند بر دهانشان آویخته است. و اما "یاء" ، یدالله فوقَ خلقِهِ دست خدا بالای دست خلق اوست. سبحانه و تعالی امّا یشرکون.

و امّا کلمن ، "کاف" کلام خداست که برای کلمات خدا بدل کردنی نیست و از غیر خدا برگشت دهنده ای نیابی و اما "لام"، فرمود آمدن اهل بهشت است بر پیغبر در زیارت و تحیّت و سلام و ملامت اهل آتش است در خودشان. اما "میم"، ملک خداوندی است که زوال ندارد و دوام خداوندی است که فنا ندارد و "نون"، نون والقلم و ما یسطرون است. قلم قلمی است از نور و کتابی است از نور در لوح محفوظ که مقربون آنرا گواهند و خدا در شهادت کافیست و اما "سعفص"، "صاد" یک صاع بصاع و قصاص بقصاص، یعنی جزا به جزا و هر چه کنی جزا یابی. همانا خدا به بندگان ستم نکند و اما "قرشت"، یعنی آنها را در قبر از هم پاشد پس آنها را زنده کند و در روز قیامت پراکنده نماید و در بین آنها به حق حکم کند و به آنها ستم نمی شود".

هارون بن جهم گوید: یکی از صحابه گفت امام صادق (ع) فرمود: "همانا به عیسی (ع) دو حرف عطا شده ، و به اندو حرف (از زنده کردن مردگان و شفای بیماران) عمل می کند و به موسی (ع) چهار حرف، و به ابراهیم (ع) هشت حرف، و به نوح (ع) پانزده حرف، و به آدم (ع) بیست و پنج حرف و همانا خدایتعالی تمام آنها را برای محمد (ص) گرد آورد و "همانا اسم اعظم خدا هفتاد و سه حرف است" هفتادو دو تای آن به محمد (ص) داده شد و از ان یکی در حجاب است (پس به چهار پیغمبر پنجاه و شش حرف رسید).

چشم دل باز کن که جان بینی آنچه نادیدنی است آن بینی

آنچه بینی دلت همان خواهد آنچه خواهد دلت همان بینی

از امیرالمومنین علی(ع) است که می فرمایند: "خضر نبی را در خواب دیدم و به او گفتم به من بیاموزد چیزی که بدشمنان ظفر یابم، فرمود یا علی بگو "یا هو یا من لاهو الاهو"چون به سمع همایون حضرت رسالت رسانیدم، فرمود یا علی این اسم اعظم بوده است که به تو آموخته و من در روز بدر آنرا مکرر میگفتم تا آنکه ظفر یافتم. شاید سِرِّ این اذکار زیبا این است که عدد ابجدش"118" است و آن نیز معادل با نام مبارک "حسن" (ع) می باشد.و الله اعلم

توضیح کلام آن بزرگوار که فرمود "من نقطه با بسم الله می باشم" یعنی من جامع قرآن و کلام الله ناطق هستم. اول نقطه وجود که از سماء قدرت ازلی به ارض ممکنات نزول نمود سِّر حقیقت محمدی ﷺ یعنی نور احمدی ﷺ بود. چنانچه فرمود "اول ما خلق الله، نوری" و در جای دیگر فرمود" اول ما خلق الله ، القلم" و در جای دیگر ،"اول ما خلق الله ، العقل". خلاصه در هر مرتبه ای از مراتب خلقت اول پیدایش و ظهور آن یک امر وحدانی بسیط بوده است.

در عالم عقول و اول ما خلق الله ، همان حقیقت محمدی (ص) و در مرتبه نفوس، نَفْسِ علوی، علی و فرزندانش (ع) هستند. در مرتبه طبیعت جوهر بسیط هیولی و ماده تا برسد به مرتبه الفاظ که همه از نقطه بسیط آغاز می گردد. و از نقطه، خط بوجود می آید و از خط 29 حرف هجاء و از ترکیب حروف هجاء، کلمه و از کلمه،کلام. و سخنگو، توسط کلام ما فی الضمیر خود را ارائه می دهد و شاید اشاره به این باشد که منم قرآن ناطق و حقیقت کلام الله که از نَفَس رحمانی و فیض سبحانی در عالم حقیقت تظاهر نموده اند و من نقطه جامع کلام الله هستم و تمامی معانی کتب الهی که در کمون وجود من مندرج است.

در روایتی فرموده "نازل نشده آیه ای از آسمان در دریا و نه در خشکی و نه در شب و نه در روز و نه در بیابان و نه در سفر و نه در حضر مگر آنکه من می دانم در چه وقت نازل گردیده و راجع به چه امری فرود آمده و من می دانم ظاهر آن را و باطن آنرا تفسیر آن را و تأویل آن را". و امثال این روایات بسیار است که دلالت دارد بر اینکه تمام علوم قرآن مندرج در قلب آن بزرگوار است. پس جا دارد که بفرماید تمام قرآن مندرج در باء بسم الله است و من آن نقطه با می باشم .(شاید طپش قلب قرآن صوت قرآن است چنانچه هر یک ازمعصومین در بطن مادرشان حیات خود را با صوت قرآن اعلام می داشتند)

تعبیر به نقطه شاید از جهت وحدت و حقیقت ذات مقدس اوست. یعنی امیرالمؤمنین علی(ع) و اینکه آن حضرت بعد از رسول اکرم (ص) "اول ما خلق الله" است پیغمبر اکرم (ص) فرمود: "من و علی در ابتدای خلقت یک نور بودیم و تسبیح و تهلیل حق تعالی را می کردیم تا آن که آن نور دو قسمت گردید،نیمی در صلب عبدالله (ع) و نیمی در صلب ابوطالب قرارگرفت" . در تفسیر علی ابن ابراهیم از صادق آل محمد(ص) است که "باء"، بهاءالله (جمال) "سین"، سناءالله (رفعت و بزرگی)، "میم" ، ملک الله (سلطنت و بزرگیست) است.

در تفسیر دیگر از "بسم الله الرحمن الرحیم" از طریق اعداد و حروف از آقای مقدادی که می فرمایند:"کلمه بسم اگر حرف اول و آخر را (باءو میم) به عدد ابجد بنویسیم می شود 92 و آن معادل نام مبارک محمد(ص) است و عدد ابجد س (س،ی،ن) برابر 120 است که آن نیز معادل نام مبارک علّی (ع) است. بنابر این پروردگار عالم نام مبارک خود را از مجرای رسالت و ولایت محمد(ص) و علی(ع) معرفی می کند که او الله است. اسم اعظم الله به عدد ابجد 66 می شود که در جایگاه حروف و الفبا 30 می باشد بنابر این خالق یکتا ذات اقدس خود را با جلوه کتاب آسمانیش در قلب پیغمبر (ص) (رسالت ) و نطق کلامش و افشای اسرارش (از ولایت) و از درون سی جزء قرآن نمایان می فرماید که عدد 30 معادل حرف لام که سرّ مجرای توحید می باشد". پروردگار سبحان تمام رسالت رسولانش و تمام ولایت اوصیاء ومعصومین اش را فقط در یک مجرا که توحید است وجه الله خویش قرار داده و باقی و ابدی می گرداند که او الله است وبا دو صفت رحمان و رحیم باب نوزده گانه حروف بسم الله الرحمن الرحیم را باب قلب شدن تمام موجودات به اعلای انسانیت ترفیع می دهد.

عدد اسم مبارک "رحمان" برابر با 298 است که اگر ارقام آن جمع گردد 2+9+8=19 است. مگر نه این بود که وجوب ورود حیوان حلال گوشت به عالم انسانی در موقع ذبح بشرط گفتن "بسم الله الرحمن الرحیم" است پس اسم مبارک رحمان مجرای رحمت رزق پروردگار عالم است به عام مخلوقاتش که فقط در دنیا ارزانی می دارد ولی شاید شرط وصل شدن اسم مبارک رحمان که رحمت خواص اوست به رحمت عامش که "رحیمیت" است و آن مخصوص مؤمنان در آخرت می باشد اینست که از مجموع عدد کلمه رحمان که 19 است گذشته و وارد عالم آخرت بصورت انسان می شود یعنی در دنیا حیوانیت را گذاشته و با صورت انسانی از حروف "بسم الله الرحمن الرحیم" گذشته و به اعلای رحمت رحیمیت وصل شویم. جالب است که عدد ابجد اسم مبارک "رحیم" 258 است که اگر جمع گردد2+5+8=15 می شود که آن خود جایگاه حرف مبارک "سین" است که همان قلب قرآن است و میزان حروف پس نتیجه می گیریم حق سبحانه و تعالی از مجرای رسالت و ولایت ذات اقدس خویش را معرفی کرده و راه رسیدن به رضای خویش و همچنان هدف خلقتش را قرآن و ذوب شدن در توحید خود دانسته است چنانچه ذوب شدن میسر نمی گردد (تهلیل) مگر این که با اخلاص بر خوان رحمانیتش رزق هدایت و انسان شدن را از گذشتن از 19 حروف "بسم الله الرحمن الرحیم" بگیریم تا به میزان و تعادل صورت و سیرت و عمل انسانی برسیم که آن نهایت رسیدن به آغوش محبت "رحیمیت" پروردگار عالم است که خود تا الی یوم القیامت بنده اش را نوازش و پذیرایی بفرماید و او را به کمال قرب خود برساند.

در" بسم الله الرحمن الرحیم" که اسم اعظم و ذکر اکبر است چون نازل شد آسمانها به حرکت درآمد و زمینها لرزید و ملائکه بر تسبیح افزودند و آن بر جبه اسرافیل و جبه آدم نوشته بود و بال جبراییل و بر کف عزرائیل نوشته و بر عصای موسی و به زبان عیسی (ع) و خاتم سلیمان (ع) و زمانی که به مریضی به عدد حروف آن 19 بار بخواند شفا یابد و 50 بار برای برآمدن حاجت برآورد و وقت خواندن باید به ذکر مشغول و قلبش متوجه معبود باشد.

علم حروف به یک معنی علم جفر است. جفر در لغت به معنای چاه عمیق، یا پوست بزغاله یک ساله است (چون پوست بزغاله قابلیت شکل پذیری در هر زمینه را داراست) یا به قولی دستورات و فرمایشات پیامبران و اولیای خداوند می باشد. جفر در اصطلاح دیگرش عبارت از علم حروف و انواع و اقسام بسطها برای نتیجه مطلوب و آن ربط عالم سفلی با عالم علوی است. (برای درک بیشتر این علوم کتاب فتوحات مکیه شیخ اکبر محیی الدین عربی را باید مطالعه بفرمایید).در اکثر رسائل نوشته شده است که عالم را برای هر عمل در علوم غریبه دانستن حروف و اعداد از ضروریات این علوم است.

در منتخب "اللغات و غیاث" نوشته است که "مراسم "شخصی بود که نوشتن از او ایجاد شده است و این 28 حرف به معنی، "ابجد یعنی آغاز کرد". "هوز بدست آمده"،"حطی یعنی واقف شد"،"کلمن یعنی سخن گو شد"، "سعفص یعنی این آموخت"، "قرشت یعنی ترتیب کرد"، "ثخذ یعنی نگه داشت"، "ضظغ یعنی تمام ساخت".

اما در بیان منشأ تدوین علم حروف که همان علم جفر هم می باشد، ائمه کرام اهل بیت علیهم السلام، واضع جفر، جامع علم حروف، که مشتمل بر حقایق و خواص حروف و اسماء آیات است می باشند که در دو جلد کتاب شریف است از این علوم که متعلق به شاه ولایت، امیر المؤمنین و امام المتقین، اسد الله الغالب، الامام، علی ابن ابیطالب علیه صلوات و السلام بوده است. و بعد از ایشان 11 فرزند بزرگوارشان که ائمه معصومین و هدات اهل حق و یقین اند علیهم السلام، به طریقت وراثت این علم نفیس را مستهظر بودند و از آن دو کتاب شریف استخراجِ معانی غامضه می فرموده. بتخصیص حضرت امام همام ابوعبدالله، جعفر محمد الصادق علیه السلام و علی آبایه الکرام الصلوات و السلام که صاحب کتاب "جفر خایب" اند و ابو حامد حجه الاسلام محمد غزالی در کتاب "سرالمصون والجواهر المکنون" که مشتمل بر خواص حروف مرتبه احاد که در لوح مثلث وضع کرده اند چنین آورده که استخراج این نسخه از کتابی که حضرت امام همام امیرالمؤمنین علی (ع) در کتاب خود بجفر جامع الدنیا والاخره ومطلع نشده است هیچکس بر کشف مخفیاتی که کتاب شریف است از اسرار نورانیه وانوار ربانیه غیر حضرت امام جعفرصادق ع واصل نشده بمعرفت این علم شریف، الا قلیلی از اهل دانش و معرفت.

و حضرت امام صادق ع این علم شریف را شرح فرموده وما به برکت عنایات رب العزه والحمدالله علی ذالک در اطلاع اکابر دین بروقوع حوادث ازحروف مقطعات که معدن جواهر حکمت است. عبدالله ابن عباس روایت کرده که "مجمع مناقب ومظهر عجایب" امیرالمومنین، علی (ع) وقوع فتن وحدوث آنرا از حروف "حمعسق" دانسته و در تفسیر ثعلبی و بعضی از رسائل قشیری مذکور است. که چون این حروف نازل شد اثر ملامت در جبین مبین حضرت رسالت ﷺ مشاهده شد یکی از مَحرمان کیفیت حال را سوال کرد حضرت فرمود که مرا خبردادند از بلاهایی که برامت من درآخرالزمان نازل شد از خسف و قذف و آتشی که ایشان را در بیابان جمع می کند و بادی که ایشان را بدریا افکند و نشانهای پی درپی ازخروج دجال، و فتنه یاجوج و ماجوج، وغیر آن از علامات قیامت و از اینکه روشن شد که کیفیت حدوث وقایع و وقوع حوادث جمع در ضمن این حروف مندرج است و از روضه رسالت و نبوت، و ثمره شجره ولایت و فتوت، امام الثقلین، ابی عبدالله الحسین (ع) سوال کردند که معنی "کهیعص" چیست؟ فرمودند که:" لو اخبرتکم به لمشیتم علی الماء"؛ "اگرشما را از این معنی آگاه گردانم هرآینه بر آب بگذرید وقدم شما تر نشود" .(از کتاب حرزالامان به قلم محمد عطار علیه الرحمه) علم حروف خواص عجیب و با کراماتی نیز دارد که با اعداد اثر خود را نشان می دهد . یکی از خواص آن در بیان ذکر اسماء الحسنی در عدد ابجد است که نتایج زیبایی دارد. مثل نام مبارک "الله" که اگر 66 بار در66 روز ذکر شود با خلوص، انشاءالله باری تعالی باب علم را برای شما می گشاید.

باری عدد ابجد کلمه "حروف" (ح ر و ف) خود اسرار است و معادل 294 می شود اگر آن را جمع کنیم 2+9+4=15 می گردد و آن خود جایگاه حرف "سین" یعنی قلب قرآن است و در واقع جایگاه حیات و تعالی است پس با علم حروف به قلب معانی و اسرار هر چیز می توان دست پیدا کرد. و نیز اگر ارقام ان را در هم ضرب کنیم 2×9×4=72 می شود که مطابق است با عدد اسماء الحسنی پیامبر (ص)، کلمه "سجده" و کلمه "سیب" و نیز 2×7=14 و جالبست که حروف عربی 28 حرف هستند در واقع 2تا 14تا که 14 حرف آن شمسی (نورانی) و 14 حرف دیگرش قمری (ظلمانی) است. حروف مقطعات قرآن بدون تکرار 14 است که همگی نورانی هستند و عدد جایگاه کلمه "حروف" در الفبا 51 می شود. همانطور که گفته شد تمام حروف "اسماء الله" هستند. 51 عدد نمازهای واجب و نافله ایست که بر انسان واجب گردیده که بوسیله آن به میزان کمالات انسانی و نفسانی می رسیم و جالب است که اگر5 را با یک جمع نماییم می شود 6 که آن معادل عدد حرف "واو" است. "انا لله و انا الیه راجعون". واو محل عالم دنیا می شود که عدد آن 6 است. یعنی به عدد 6 روز بوجود آمده و به 6 دنیا فانی می شود. ولی از دنیا و در دنیا به سر باطن حروف و اعداد می رسیم.

در عدد ابجد حروف "کلمه" عدد آن می شود 80 باز هم خیلی جالب است زیرا به طول عمل و رسیدن به قله آن که کلمه "فاء" می شود یعنی رسیدن به فوز یا به کامل شدن از هر جهت. و در جایگاه عددی کلمه "اعداد" که 26 می شود اگر 2 و 6 را جمع نماییم به عدد 8 که جلوه سایه رضا است می رسیم و اگر عدد 2 را در 6 ضرب کنیم به عدد 12 می رسیم که مدد رساننده همه اعداد است و اگر عددهای جایگاه حروف و جایگاه اعداد را با هم جمع کنیم یعنی 51 را با 26 جمع کنیم می شود 77 که معادل با کلمه مبارکه "هو الله" می گردد، که منشاً این علم را از ذات اقدس خویش ظهور داده است و اگر(در عدد 77) 7 را با 7 جمع کنیم می شود 14 و در می یابیم آینه ظهور اسرار 77 در 14 وجود مقدس جلوه نما گردیده و آنها کل نور وکل اسرار هستند. (در عدد 14) 1+4 =5 پس در می یابیم تمام سلسله حروف و اعداد رحمتی هستند از رب العالمین تا ما را به شناخت و معرفت عبادت و بندگی خویش برساند تا خود حلقه بندگی را به عنوان اطاعت محض بپذیرد و آن انجام نمی شود الا به شیعه شدن پنجمین معصوم وجود مقدس آقا امام "حسین" (ع) که خود مظهر ظهور حقیقت بندگی و رضا و سجده است .

علم حروف پیرامون مولا علی (ع) در کتاب خصاق (جلد 2ص 444) از کلام مبارک امام باقر (ع) و ایشان از رسول الله (ص) نقل فرمودند:" علم علیاً (ع) اَلْفْ حَرفٍ کل حرف منها یفتح اَلْفْ حرفٍ".یعنی "به علی (ع) هزار حرف آموخت که هر حرفی از آن هزار حرف باز می کند" و علی ابن ابیطالب (ع) فرمود : "علم الحروف من العلمِ المخزون لا یعرفهُ الاّ العلماءُ الربانیون" . دانشهای علم حروف از دانشهای در بسته است که جز دانشمندان ربّانی ندانند.

در تأیید مطلب امام ششم (ع) فرمود: "چون علی علیه السلام پیامبر (ص) را به خاک سپردند ابوبکرلعنت الله و عمر لعنت الله در ضمن حدیث طولانی به آنها فرمود اینکه گفتید چرا شما رادر امر غسل حضرت پیغمبر(ص) حاضر نکردم برای آن بود که به من فرموده بود اگر جز تو کسی عورت مرا ببیند کور می شود از این رو شما را خبر نکردم. اما آنکه سر به گوش آن حضرت گذاشتم به جهت آن بود که به من هزار حرف آموخت که هر حرفی هزار حرف دیگر را شرح می کرد برای این بود که شما را در سرّ آن حضرت آگاه نکردم".

ابن عباس گوید بالاترین چیزی که از تفسیر علی ابن ابیطالب (ع) آموختم این بود: "اِنَّ القرانَ اُنزلَ علی سبعهِ احرفٍ ما مِنها .حرفٌ الاّ و لهُ ظهرٌ و بطنٌ و اِنَّ علیاً عَلِمَ الظاهرَ و الباطن" . همانا که قرآن بر هفت حروف نازل شد (بسم الله) از آنها هیچ حرفی نباشد مگر اینکه برایش ظاهریست و باطنی که علی (ع) ظاهر و باطن آن را می داند.( و شما ای عاشقان علی(ع) اسرار را در" ع، ل، ی" و عدد 110 و 120 او بجویید).

حضرت سجاد (ع) در دعای 28 بند 10 صحیفه خود عرض می کند: "و ایّاکَ ندایی لکَ یا الهی وحدانیّهُ العددی و ملکه الصّمد و فضیله الحولِ و القوه"."تنها تو محل ندای من هستی فقط تو را ندا می کنم برای توست ای معبود، یکتایی عدد و پادشاهی قدرت صمدیّت و زیادی و برتری گردش و نیرو" .

در معانی الاخبار (ص 20) در حروف مقطعه روایت مفصّلی از امام صادق(ع) آمده است (برخی از مضامین را ذکر می کنیم): چون رسول خدا ﷺ به مدینه آمد و سوره بقره نازل شد، یهود گفتند "الم" اگر از قرآن محمد (ص) است مدت ملک او 71 سال است چون الف =1، لام=30 و میم=40 است پس جماعتی از یهود نزد رسول الله ﷺ آمدند و خواستند با حضرت مناظره کنند، رسول خدا امیرالمؤمنین (ع) را تولیت داد تا با ایشان مناظره نماید حضرت حاضر شد یهود حرف خود را گفتند حضرت فرمودند پس با "المص" چه خواهید کرد آن نیز از قرآن است یهود گفتند این سنگین تر است زیرا (161 می شود) و حضرت فرمودند پس با "الر" چه خواهید گفت، یهود گفتند این سنگین تر است و عددش بیشتر (231) حضرت گفت پس در"المر" چه خواهید گفت اینهم در قرآن است و بر رسول خدا نازل شده است گفتند این سنگین تر و عددش (271) است حضرت فرمود اکنون بگویید مدت ملک رسول خدا یکی از این فواتح سُوَر است یا مجموع آنها است یهود حیران شدند. بعضی گفتند یکی از این مذکورات است و برخی گفتند نه بلکه مجموع مراد است وآن مدت (744) سالست و بعد از آن سلطنت به یهود منتقل می شود حضرت فرمود این سخن را از کتاب آسمانی می گویید یا از پیش خود افتراء می کنید؟ گفتند از پیش خود. حضرت فرمود دلیل صحت افتراء شما چیست؟ گفتند به حساب جمل است.

حضرت فرمود : چگونه با حساب جمل به مقصود شما این حروف دلالت دارد اگر کسی گوید این حروف با این عدد هرگز دلالت ندارد که مدت ملک رسول خدا اینقدر باشد . ولی دلالت دارد که برای شما هر یک از شما به عدد این حروف لعنت شدید است یا به عدد این حروف برای ما و شما دنانیر و دراهم است یهود از جواب عاجز شدند، و گفتند یا ابالحسن (ع) منصوص نیست در "الم و المص و الر و المر" بزرگ آنها گفت: یا علی شاد نباش که ما را از جواب عاجز کردی و برای صحت قول نتوانستیم حجتی بیاوریم شما هم برای مدعای خود برهانی نداری فقط عجز مارا جواب حجت خود قراردادی. حضرت فرمود ما از راه بیّنه و معجزه باهره وارد می شویم. پس حضرت به شتران یهود توجه نمود و ندا کرد، شتران شهادت دهید به نبوت سیّد انبیاء و امام و وصی او. تمام شتران به سخن آمدند گفتند راست گفتی ای وصیّ رسول خدا (ص) این جماعت یهود دروغ گفتند. دوباره امیرالمؤمنین به لباسهایی که در تن یهود بودند رو کرد فرمود ای لباسهای تن این جماعت گواهی دهید، لباسها به سخن آمدند گفتند راست گفتی ما شهادت می دهیم حقیقتاً محمّد (ص) رسول خدا و تو یا علی (ع) وصی او باشی هر قدمی که محمد (ص) در مکرمت برداشته تو بجای آن به مکرمت قدم برداشتی و شما دو برادر هستید که از اشعه انوار الوهیّت بوجود آمده اید و در این دنیا دو قسمت شدید و در جمیع فضایل یکی هستید مگر نبوت، که در او شریکی نیست زیرا بعد از او پیغمبری نیست. این وقت جماعت یهود لال شدند و بعضی ایمان آوردند و بعضی بر کفر خود ماندند و علم حروف در جناب عیسی خواهد آمد.

امام صادق(ع) فرمود : بزودی در مسجد شما یعنی مکه سیصد و سیزده نفرآیند، اهل مکه می دانند که اینان از پدران و اجداد انها زاییده نشده اند،" علیهمُ السُّیوفُ علی کلِّ سَیفٍ کلمهٌ تَفتِحُ الفَ کلمهٍ طَلَعَتِ الّریحُ فَتُنادی بِکُلِّ وادٍ هذاالمهدی یَقضی بِقَضآءِ آلِ داود و لا یُسئَلُ علیهِ بَیِّنهُ".برآنان شمشیرها (اسلحه ها) آویخته بر هر شمشیری کلمه ای است که هزار کلمه باز می کند باد می وزد (و بر می انگیزد) پس به هر وادی ندا می کند این مهدی (ع) است که به قضاوت آل داود قضاوت می کند و بر او بینه و برهانی سؤال نمی شود (در آن کلمه ها اسرار جهانست).

از حضرت امام حسین (ع) نقل شده است که: مردی یهودی نزد رسول خدا (ص) آمد و گفت فایده "حروف هجاء" چیست؟ امیرالمؤمنین (ع) در مجلس حاضر بود رسول خدا (ص) فرمود یا علی (ع) جواب این مرد یهودی را بده و رسول خدا در حق علی (ع) دعا کرد "اللهمَّ فَقِّههُ و سَدِّدهُ"، امیرالمؤمنین (ع) متوجه مرد یهودی شد و فرمود هیچ حرفی نیست مگر آنکه اسمی است از اسماء الله عزَّو جلَّ (خواندن آنها سبب اجابت است بشرط خلوص )

1- اَمّا اَلف – "فَاللهُ الَّذی لا الهَ اِلّا هُوَ الحَیِّ القیّوم" . الف اشاره است به اینکه خداوند آنستکه هیچ معبودی جز او نیست او زنده وبر پا دارنده است .

2- امّا باء - یعنی خداوند متعال باقیست بعد از فانی شدن جمیع خلایق .

3- امّا تاء - یعنی توّاب است که قبول کنندﺓ توبه بندگانش می باشد .

4- ثاء – یعنی خداوند ثابت بوده و هست و خواهد بود (14 27) "یُثَبِّتُ اللهُ الّذینَ آمنوا بِالقولِ الثّابتِ" (مؤمنین را خداوند به قول ثابت نگه می دارد) قول ثابت کلمه لا اله الّا الله است .

5- امّا جیم – " فَجَلَّ شأنُه و تَقَدَّسَت اسمائُه" (بزرگی و عظمت و جلال و الوهیّت او بالاتر است از اینکه بشر بتواند به او پی ببرد .)

6- اما حاء – "فحقَّ"- حی- حلیم (زنده و پاینده و بردبار و حکم کننده بر بندگان است.)

7- اما خاء – "فخبیرٌ بِما یَعمَلُ العباد" (با خبر است بآنچه بندگان می کنند).

8- واما الدّال - "فَدیّانُ یومِ الدّین" (حکم کننده روز جزاء)

9- و اما الذّال - "َذُوالجَلالِ و الاِکرام" (صاحب تمام جلالها و کرامتهاست )

10- اما راء –" فَرؤُفٌ بِعبادِه" (مهربانست به بندگان خود ) .

11- اما زاء – "فَزَیِّنُ المعبودین"(زیبنده معبودیت است و هر چه جز او پرستش شود عاطل و باطل پرستنده کافر است).

12- اما سین – "فالسمیعُ البصیر" (شنوا و بینا است بر مسموعات و مرئیات همه دانا باشد ).

13- اما شین – "فالشّاکِرُ لِعِبادهِ المؤمنین" (از بندگان سپاسگذار خوشنود است ).

14- و اما الصاد – "فَصادقُ فی وَعدهِ وَ وَعیدُهُ "(در وعده اش به مؤمنین به بهشت و بیم دادن او به بدکاران بدوزخ راستگو است).

15- و اما الضّادّ- "فَضارُ النافع "(زیان زننده بکفار و سود دهنده به مؤمنین است).

16- و اما لِطاء – "فالطّاهِرُ المُطهِّر" ( از صفات امکانیه ، پاک و از ستم منزه است ).

17- و اما الظاء – "المُظهرُ لآیاته" ( آشکار کننده آیات قدرت اوست ).

18- و اما عین – "فعالمُ بعبادهِ" ( او به بندگانش داناست).

19- واما غین- "فغیاثَ المستغیثین"( فریادرس فریاد خواهان است ).

20- و اما لِفاء- "فَفالقُ الحبِّ و النَّوی" (شکافنده حبه و دانه است ).

21- و اما قاف – "فقادرُ علی جمیعِ خلقهِ" (بر تمام مخلوقاتش تواناست ).

22- و اما لِکاف- "فالکافیَ الّذی لَم یَکن لَهُ کُفُواً احَدٌ و لَم یَلِد و لَم یولَد" (کفایت کننده ایست که برایش کسی همتا نیست و نزاید و زاییده نشده ).

23- و اما الّام- "فَلطیفٌ بعبادهِ" ( ببندگانش مهربان است).

24- و اما میم – "فَمالِک" (مالک همه چیز و پادشاه موجودات است).

25- و اما نون – "فَنَوَّرَ السَّموات و الارضَ بِنورِ عرشهِ"(آسمانها و زمین را به نور عرش خود روشن نموده است).

26-اما واو- "فَواحدُ صَمَد" (او یکی است و صمد میان پر که از او چیزی بیرون نیاید و به او چیزی فرو نرود).

27- و اما هاء-"فالهادی "(پس او رهنمای خلق است).

28- و اما لام – الف "فلا الهَ الّا اللهُ وَحدَهُ لاشریکَ لَه" ( نیست خدایی جز او شریک ندارد).

29- اما یاء- "فیداللهِ باسطهُ علی خلقه" ( دست خدا بر خلقتش باز است . نعمتش همه را فراگرفته).

پس رسول خدا (ص) فرمود این همان سخنی است که خدای عزَّو جل برای خود از جمیع خلقش راضی شده است پس آن مرد یهودی اسلام آورد و آن حضرت فرمود: "لکلِّ کتاب صفوهِ و صفوهِ هذالکتابُ حروفِ التهجّی" برای هر کتابی چکیده و صافی است و صافی این کتاب ( قرآن) حروف هجاء تک تک است.

ابولبید می گوید: ابوجعفر امام پنجم (ع) فرمود ، همانا که برای من در حروف مقطعه قرآن هر آینه علم زیادی است. خداوند تبارک و تعالی "الم ذالک الکتاب" را نازل کرد پس محمد (ص) قیام کرد تا نورش آشکار شد و گفتارش ثابت شد. و روزی که متولد شد در واقع از 7103 سال گذشته بود (یعنی از هبوط ادم (ع) شاید 7103 گذشته بوده است) بعد حضرت فرمود روشن نمودن آن، و بیان نمودن آن در کتاب خدا در حروف مقطعه است زمانیکه آنها را بدون تکرار بشماری و از حروف مقطعه حرفی روزگارش نمی گذارد مگر اینکه از بنی هاشم نزد گذشتن آن قیام می کند بعد فرمود الف =1و لام =30و میم =40و صاد=90 است (در دایره ابجدی) و این معادل161 می شود، سپس آغاز خروج حسین ابن علی (ع) می باشد، "الم" الله پس چون مدت آن برسد از ولد عباس در نزد "المص" قیام کند و قائم ما (عج) در هنگام انقضاء آن قیام کند به "المر" آن را به فهم و به شمار و کتمان کن.

عمار یاسر گوید: شنیدم از رسول خدا (ص) می فرمود "انا اُقاتلُ علی التنزیل و علیٌ یُقاتلُ علی التاویل". من بر تنزیل می جنگم و علی بر تاویل می جنگد خود حضرت فرمود به پروردگار کعبه عمار راست گفت همانا که این (اسرار و نوشته ) نزد من است در هزار کلمه که هر کلمه هزار هزار کلمه دیگر پیرو دارد )

در تفسیر روح البیان، ابن مسعود روایت می کند که حضرت رسول (ص) فرمود: "من قرا حرفا من کتاب الله فله حسنه و الحسنه بعشر امثالها" . هر کسی حرفی از کتاب خدارا بخواند پس برایش حسنه باشد و حسنه به ده برابر اجر دارد. به جهت اینکه در آیه دیگر فرمود "من جاء بالحسنه فله عشر امثالها". هر کس حسنه ای آورد پس برایش ده مانند آن باشد در این صورت کلمه "الم" سه حرف است به هر حرفی ده حسنه می شود( الم=30)الم 30 حسنه دارد. (به عدد 30 جزء قرآن است)

بنده می گویم حروف لفضی آنها که هرکدام سه حرف است می شود 9 حرف یعنی(الف و لام و میم) عدد ابجدی آن 71 و عدد بسطی آنها 272 می باشد پس ثواب لفضی آن سه 90 حسنه و ثواب ابجدی 710 حسنه و عدد بسطی آن 2720 حسنه دارد . اگر ما به زبر و بینه آنها برسیم از حد بیرون می شویم. حال ای خواننده عزیز همانطور که گفته شد در مورد حروف نمی توان وصفیات و احادیث و تمام مدارک را جمع آوری کرد. اما این حقیر به قدری که حوصله خواننده باشد این احادیث و اقوال را جمع آوری کرده ام تا بیشتر فکر کنیم و اهمیت این علم بزرگ و اثباتش را بدانید.

حروف از نظر طبیعت به 4 دسته تقسیم می شوند حروف 28 حرف است هر دسته حروف 7 حرف است حروف " ا، ه، ط، م، ف، ش، ذ"طبیعت آتشی مشرقی دارند و 7 حرف "ب، و، ی، ن، ص، ت، ض" طبیعت خاکی جنوبی دارد. و 7حرف "ج، ز، ک، س، ق، ت، ظ"طبیعت بادی مغربی دارند، و 7 حرف "د، ح، ل، ع، ر، خ، غ" از طبیعت آبی شمالی بهرمند هستند. حروف از نظر جایگاه در طبیعت هم 4 دسته 7 تایی می باشد . عبارتند از : طبیعت 1- ناری (آتشی) 2- هوایی (بادی) 3- مائی (آبی) 4- ترابی (خاکی) .

1-حروف "ا، ه، ط، م، ف، ش، ذ" دسته ناریه یا نورانی هستند

2- حروف "ب، و، ی، ن، ص، ت، ض" حروف هواییه هستند .

3- حروف "ج، ز، ک، س، ق، ت، ظ" حروف آبی یا ماییه هستند .

4- حروف "د، ح، ل، ع، ر، خ، غ" از دسته حروف ترابیه یا خاکی هستند .

حروف خود "ملکوتی" دارند و برهمین وجود، همه زنده هستند و دارای شکل و محتوا و معنا و عمق بسیار که هر یک عالمی می شوند. وسیع، زیرا سعه وجودی حروف خود، خورشیدی است که ملکات و مفاهیم آن جلوه ها و مدارهای آن است. وسیارات آن کلمات می باشند.

یک اسم چند موکل دارد. باید به حرف اول و آخر آن بیشتر توجه داشت.

موکلین حروف: بدان که حرف به منزله جسم و موکل آن جن است، و عدد زِبَر آن مانند جان است و موکلش، ملک سُفلیت است و عدد بینه حروف نفس است. و آن ملک عُلوی است، و چنین اند کلمه و کلام و هر یک یا خیر است یا شر و در خیر، موکلین از ملائکه خیر برند و می بخشند و در کلام شر، چون جن ذاتاً شریر است و همواره می آزارد. فلذا "نص" در استعاذه آمده که حکیم در ادای کلام حکیم میگوید: "اعوذ بالله من الشیطان الرجیم".بعضی از مسئولین ایران از عمر بدتر و از ابوبکر نامرد ترند رئیس اینجانب وقتی مرا می بیند می گوید اسلام را ول کن شما از ما حقوق می گیری فقط برای ما باید کار کنی نه برای اسلام حالا خوبه ما یکو نیم میلیون و خودشان 7 میلیون حقوق میگیرند کی باید برای اسلام کار کند یک زره انصاف ندارند اگر شما دکتر بودی یک وبلاگ داشتی آدمهای بی سواد وب سایت ندارند اگر دکترا داری روزی 1000 نفر را تونستی شیعه علی کنی باید داد بزنی فریاد بزنی و حق طلبی کنی نه یک آدم بی سواد به درد نخور چلغوز رئیس ما باشه متاسفانه 30درصد از رواسای ایران بل نسبت خر خیلی خر تشریف دارند ما هر روز باید در گیر یک مشت بی سواد فوق لیسانس بی معرفت بی سواد درست مثل بنی صدر فکر میکنند فکرشان آلوده است و یک مرد پیدا نشد این نامردان احمق را سر جایشان بنشاند از جمهوری اسلامی ماهی 7 میلیون حقوق می گیرند و برای اسلام هیچ سودی ندارند و اسم خود را دکتر هم گذاشته اند اندازه الاغ درک و فهمو شعور ندارند فقط مقلطه و چرب زبان خوب بلدند مردم را سر کار بگذارند آن هم برای غیر مذهب غیر دینی به صحبتهایی که میکنند زره ای عمل نمیکنند فقط حرف یاوه استادند رئیس اینجانب میگوید مثل آخوندا حرف میزنی میگی در هر پستی هستی فقط باید برای اسلام کار کنی شما برای اسلام کار نکن برای ما باید کار کنی ما نفهمیدیم برای اسلام کار نکن یعنی چه مگه 6 میلیون حقوق بگیر جمهوری اسلامی ایران برای اسلام کار نمیکنند حالا یک نفر هم با ریاضی قرآن کار کندبرای اسلام میگه چرا اینقدر اینترنت را نگاه میکنی چکار کنم فقط اینترنت جلوی اینجانب میباشد بجای اینکه جدول حل کنم و مرتب چایی بخورم تلفنها را جواب میدهم و مقاله مینویسم شما بگوئید کسی که اوقات بیکاریش مقاله مذهبی بنویسه این کار بدی میباشد برای دین حق اسلام تبلیغ کنی خدایی انگار فحشش می دهند وقتی مرا در حال نوشتن میبیند یک وهابی اینقدر ناراحت نمیشود که ایشان ناراحت میشود والله اگر یک دکتر پیدا میشد و عرضه نوشتن مقاله علم ابجد ریاضی در قرآن را داشت والله نمینوشتم بلله نمینوشتم تمام رئیس جمهور و معاونانشان در کره زمین جمع شوند اگر عرضه دارند یک مقاله زیبای ابجد قرآن که تا بحال نوشته نشده بنویسند ببینم می توانند هر که را بحر کاری ساختند اثلا" درک و معرفت این علم زیبای قرآنی را ندارند صفر کیلومتر نادان به علوم قرآنی میباشند به کی بگه آدم هر چی ما هیچی نمیگیم پرو تر میشند خجالت هم خوب چیزیه به ریاضی قرآن میخواهم مقاله برای امام حسین بنویسم باید به یک مشت نادان لعنو نفرین کنم یا امام حسین این ساعت جواب هر آدم احمق مثل اینو خودت بده همه شانرا به حضرت ابولفضلت واگذار میکنم دفعه پیش یک مرد قد کوتاه برای خوردن توت از درخت آویزان شده وهمه درختان محله را میشکست آمدم درب خانه دیدم همه درخت توتها سر ندارند همه سر هایشان شکسته آویزان است فهمیدم یک خرس تنبل از درخت آویزان شده چند بار دیده بوده این کار را میکند تذکر دادم مواظب باش شاخه ها را نشکنی ولی کار خودش رامدام تکرار میکردچون اکثر50 درصد خیابانها را من پیوند توت سیاه ترش و سفید زده ام درختها مثل فرزندانم می مانند هر وقت از زیر این درختها می گذرم بمن می گویند پدر سلام و من جوابشان را میدهم ولی عده ای از کارمندان ناشی شهر داری اقدام به بریدن سر درختها میکنند دعا کردم هر کسی سر درختی را ببرد انشاء الله دستش بشکند پایش بشکند دعایی کردم و پشیمان شدم ایشان دو روز نشده از دنیا رفت برای آدمهای احمق باید دعا کرد نه کسی که درخت ها را میشکند یا صاحب الزمان از محضرشما عذر خواهی معذرت می خواهم که شکایت آدم هایی که نمیدانند هدفشان چیست از خدمت نکردن به اسلام از جمهوری اسلامی حقوق گرفته و با کمال پرویی می گوید مثل آخوندها حرف

با مردان رجس پلیدی615-541=74 ابجد صغیر سه خلیفه 74 میباشد

ابجدچهارده معصوم کل ائمه 1743 منهای ابحد سه خلیفه کفر 1202= 541 ابلیس کافرانه ملحد 541 عمر310+231 ابوبکر= 541 عمر و ابوبکر 541 دشمنه اسلامی 541 اهله شر 541 فتنه ها 541

عداوتین541 عمر ابوبکر 541 قاتلی 541فاسد دین وقحافه 541قلدره دینها اسلامی 541

541قاتلی 541 مرگ کافر 541 ابجد عمر و ابوبکر 541 فلاکتی 541قاتلی 541 مرگ کافر 541 خفاش مقصری ١٢٠٢ بترتر١٢٠٢ خفاش ٩٨١-٤٤٠مقصری=٥٤١با خباثتها 1512-1202 سه خلیفه = 310 عمر

به علم ابجد ظالم 971 - 430 مقصر = 541 عمرابوبکر 541+430 مقصر = 971 ظالم به دست میآید971-310 عمر = 661 عثمان

به ابجد کودتا 431 +110 علی= 541 ابوبکر و عمر بر علیه علی مولای جهان کودتا نمودندبه ابجد کافران دین اسلام 553- 12 امام = 541عمرابوبکر541

هفت گنه کبیر 772-541 عمر و ابوبکر= 231 ابوبکر 231+430مقصر = 661 عثمان 661+310عمر= 971 ظالم -430 مقصر = 541 ابوبکر عمر 541به قلدر دین اسلام 541

به دزد سر گردنه 541 هفت گنه کبیر 772-541= 231 ابوبکر 231+430مقصر = 661 عثمان 661+310عمر= 971 ظالم -430 مقصر = 541 ابوبکر عمر 541به قلدر دین اسلام 541

شیعه یعنی در مدار حق ودین قلب شیدایی رسیده بر یقین به ابجد خورشید ولایت 1567-1202سه خلیفه= 365 روز سال 5+6+3=14 معصوم

محمد4=924=368 علی4=1104=440 فاطمه=135 حسن2=118*2=236...

اسامي عده اي از صحابه رسول خدا که شيعه بوده اند

ظهور شيعه به روايت علماي اهل سنت

بر قامت دلربای مهدی صلوات

⇤⇣هـــرجور شدیم این جماعت بیکار یــہ چیزے گفتن...

گفت پیغمبر به کعبه اینچنین نیست جز حیدر امیرالمومنین امیرالمومنین در کعبه دوشش کسی غیر از علی نیست جانشینه حق پیغمبر علیست

تفرقها 786- 245 اسلامه حق= 541 عمر و ابوبکر 541+430 مقصر = 971 ظالم به دست میآید

541 فتنه ها 541 شرما541 مشرگا 541فلاکتی 541 عمر ابوبکر 541 بعهدشگنهای دینی541شمرا541 قاتلی 541عمر 310+231ابوبکر=541

شیعه یعنی حق مدارو حق پذیر در مدار حق بوود او بی نظیر

وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ:

وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ:

وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ:

نام شیعه چندین بار در قرآن آمده 12باردر قرآن آمده ولی نام فرقه های باطل و من تو در آوردی یک بار هم درقرآن نیامده

بوود نام تو چون مولاء الهی بحق هم که وصی مصطفایی مرتضایی

وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ:

وَاصْبِرْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ هود آیه 114

وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ:

وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ:

شیعه یعنی یک بیابان بی کسی غربت صد ساله بی دلواپسی شیعه یعنی صد بیابان جستجو شیعه یعنی هجرت از من تا به او

شیعه یعنی دست بیعت با غدیر بارش ابر کرامت بر کویر

وَ وَهَبْنَا لَهْم مِّن رَّحْمَتِنَا وَ جَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِيّاً 40 کلمه اسلامه حق245 علی 110+135 فاطمه = 245 یعنی 5ضربدر4ضربدر2=40

در عرش نوشته با خط جلی وارث خاتم بوود مولاء علی قسم به ذات کبریاء که جانشینه مصطفی بوود علی مرتضی تقدیم به روی ماهت یا قائم آل محمدی

با مردان رجس پلیدی615-541=74 ابجد صغیر سه خلیفه 74 میباشد

ابجدچهارده معصوم کل ائمه 1743 منهای ابحد سه خلیفه کفر 1202= 541 ابلیس کافرانه ملحد 541 عمر310+231 ابوبکر= 541 عمر و ابوبکر 541 دشمنه اسلامی 541 اهله شر 541 فتنه ها 541

عداوتین541 عمر ابوبکر 541 قاتلی 541فاسد دین وقحافه 541قلدره دینها اسلامی 541

541قاتلی 541 مرگ کافر 541 ابجد عمر و ابوبکر 541 فلاکتی 541قاتلی 541 مرگ کافر 541 خفاش مقصری ١٢٠٢ بترتر١٢٠٢ خفاش ٩٨١-٤٤٠مقصری=٥٤١با خباثتها 1512-1202 سه خلیفه = 310 عمر

به علم ابجد ظالم 971 - 430 مقصر = 541 عمرابوبکر 541+430 مقصر = 971 ظالم به دست میآید971-310 عمر = 661 عثمان

به ابجد کودتا 431 +110 علی= 541 ابوبکر و عمر بر علیه علی مولای جهان کودتا نمودندبه ابجد کافران دین اسلام 553- 12 امام = 541عمرابوبکر541

هفت گنه کبیر 772-541 عمر و ابوبکر= 231 ابوبکر 231+430مقصر = 661 عثمان 661+310عمر= 971 ظالم -430 مقصر = 541 ابوبکر عمر 541به قلدر دین اسلام 541

به دزد سر گردنه 541 هفت گنه کبیر 772-541= 231 ابوبکر 231+430مقصر = 661 عثمان 661+310عمر= 971 ظالم -430 مقصر = 541 ابوبکر عمر 541به قلدر دین اسلام 541

شیعه یعنی در مدار حق ودین قلب شیدایی رسیده بر یقین به ابجد خورشید ولایت 1567-1202سه خلیفه= 365 روز سال 5+6+3=14 معصوم

محمد4=92*4=368 علی4=110*4=440 فاطمه=135 حسن2=118*2=236...

اسامي عده اي از صحابه رسول خدا که شيعه بوده اند

ظهور شيعه به روايت علماي اهل سنت

بر قامت دلربای مهدی صلوات

⇤⇣هـــرجور شدیم این جماعت بیکار یــہ چیزے گفتن...

گفت پیغمبر به کعبه اینچنین نیست جز حیدر امیرالمومنین امیرالمومنین در کعبه دوشش کسی غیر از علی نیست جانشینه حق پیغمبر علیست

تفرقها 786- 245 اسلامه حق= 541 عمر و ابوبکر 541+430 مقصر = 971 ظالم به دست میآید

541 فتنه ها 541 شرما541 مشرگا 541فلاکتی 541 عمر ابوبکر 541 بعهدشگنهای دینی541شمرا541 قاتلی 541عمر 310+231ابوبکر=541

شیعه یعنی حق مدارو حق پذیر در مدار حق بوود او بی نظیر

وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ:

وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ:

وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ:

نام شیعه چندین بار در قرآن آمده 12باردر قرآن آمده ولی نام فرقه های باطل و من تو در آوردی یک بار هم درقرآن نیامده

بوود نام تو چون مولاء الهی بحق هم که وصی مصطفایی مرتضایی

وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ:

وَاصْبِرْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ هود آیه 114

وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ:

وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ:

شیعه یعنی یک بیابان بی کسی غربت صد ساله بی دلواپسی شیعه یعنی صد بیابان جستجو شیعه یعنی هجرت از من تا به او

شیعه یعنی دست بیعت با غدیر بارش ابر کرامت بر کویر

وَ وَهَبْنَا لَهْم مِّن رَّحْمَتِنَا وَ جَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِيّاً 40 کلمه اسلامه حق245 علی 110+135 فاطمه = 245 یعنی 5ضربدر4ضربدر2=40

در عرش نوشته با خط جلی وارث خاتم بوود مولاء علی قسم به ذات کبریاء که جانشینه مصطفی بوود علی مرتضی تقدیم به روی ماهت یا قائم آل محمدی

محمد4=924=368 علی4=1104=440 فاطمه=135 حسن2=118*2=236...